"MEXICO" ποίημα του Αλέξανδρου Αραμπατζή (facebook, 25/5/2015)

.............................................................

Αλέξανδρος Αραμπατζής (γ.1961  )







MEXICO

Μένω σ΄ ένα μικρό μεξικάνικο χωριό
Είμαι ένας άπλυτος ξερακιανός χωρικός
΄Εχω μια γυναίκα στον ήλιο ξεροψημένη
Ζω σ΄ ένα σπίτι με μισογκρεμισμένους τοίχους
Χωρίς πόρτες παράθυρα και με μισή στέγη
΄Εχω και καμιά δεκαριά βρώμικα κουτσούβελα
ολόγυρα να ξεφωνίζουν
Μου λένε πως σ΄ όλον τον έξω κόσμο
Βράζει ένας βρυκόλακας – ο καπιταλισμός
Εγώ ξέρω πως εδώ μέσα βράζει στην κατσαρόλα
Ένας άλλος βρυκόλακας – η πείνα
Μου λένε πως αυτοί οι δυο βρυκόλακες πάνε μαζί
Δεν ξέρω – εγώ προσεύχομαι στην Μαντόνα
Αυτή ίσως κάποτε δεηθεί και με ελεήσει
Μου λένε πως καλύτερος απ΄ όλους είναι ο κομμουνισμός
Δεν ξέρω – που να τον βρω κι αυτόν δεν ξέρω
Ξέρω πως σ΄ αυτή την ξερή γη θα ξεραθούν τα κοκαλάκια μου
Όπως ξεράθηκαν και τα κοκαλάκια των παππούδων μου
Δεν ξέρω – εγώ προσεύχομαι καθημερινά στην Μαντόνα
Αυτή ίσως κάποτε δεηθεί και με ελεήσει
΄Ισως κάποτε δεηθεί να με ελεήσει και ο κομμουνισμός
Δεν ξέρω - σ΄ αυτή την ξερή γη θα ξεραθούν τα κοκαλάκια μου
Και τα μόνα που θα τα τιμήσουν θα είναι τ ΄αγριόσκυλα και τα τσακάλια

Αλ.ΑΡ.