"Η ομογενοποίηση των ειδών και ο Τσάκας" Tου Στεφανου Κασιματη (kassimatis@kathimerini.gr-4/1/2012)

.........................................................

 

Η ομογενοποίηση των ειδών και 

ο Τσάκας

 

Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr

Παραμονή Χριστουγέννων στη Σόλωνος τον είδα, αληθινό σύμβολο του χαμένου, ηρωικού αγώνα για τον εξευρωπαϊσμό της Ελλάδας. Ηταν με το ποδήλατό του και, τόσα χρόνια που έχει περάσει εγκατεστημένος στη Δυτική Ευρώπη, τον έκαναν να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα. Νομοταγής και τυπικός στο έπακρον, με την κάσκα του, τα μπατζάκια μαζεμένα, τα ειδικά φωτάκια στο ποδήλατο να αναβοσβήνουν, ήταν μια ευρωπαϊκή παραφωνία, ένα συμπαθές ούφο από την Εσπερία, μέσα στον βαλκανικό ορυμαγδό της Σόλωνος, με τους κάφρους να γκαζώνουν κάνοντας γιούργια ώς το επόμενο φανάρι και τα λεωφορεία δαιμονιωδώς να περνούν ξυστά δίπλα του.

Ο φίλος είχε επιστρέψει στην Ελλάδα για τις διακοπές των εορτών και μιλούσε για τη χώρα που είχε αφήσει με την αθωότητα που επιτρέπει η απόσταση ασφαλείας την οποία προσφέρει ο πολιτισμός. Ολη η χρονιά που τελείωνε, ίσως η δυσκολότερη (οπωσδήποτε η πιο κωμικοτραγική) που έχει περάσει η Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση, ήταν γι’ αυτόν ένα πρόσωπο: ο Βλάσης ο Τσάκας, που μήνες τώρα καταφέρνει με το ταλέντο του και κρατάει ζωντανή μία φάρσα, που όμοιά της δεν έχουμε ξαναδεί. (Εδώ που τα λέμε, αν η σημασία του ρόλου που ανέλαβε ο Β. Τσάκας στον δημόσιο βίο είχε γίνει πλήρως κατανοητή, στους τοίχους των Εξαρχείων θα έπρεπε να είχε αρχίσει να εμφανίζεται το σύνθημα «ο Δαλιανίδης ζει»...)

Εκείνο που θαύμαζε ο φίλος από το εξωτερικό στον Τσάκα, ως χαρακτήρα του νεοελληνικού δράματος, ήταν ότι παζαρεύει τον Παναθηναϊκό, ενώ φυσιογνωμικά ο άνθρωπος είναι γεννημένος Ολυμπιακός. Κατάλαβα ότι η απόσταση του φίλου από τα ελληνικά πράγματα επί χρόνια τού είχε στερήσει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τις βαθιές αλλαγές που συντελέσθηκαν στην ελληνική κοινωνία, στα χρόνια του θριάμβου της πολιτισμικής πασοκαρίας και της αστακομακαρονάδας: την ομογενοποίηση των ειδών και των κατηγοριών. Πασόκοι και νεοδημοκράτες, Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί, όλοι έχουν σήμερα τις ίδιες φάτσες...

Υπάρξας και εσόμενος

Παρά την οικειότητα που προδίδει η χρήση του μικρού ονόματος, το σχόλιο στον «Ριζοσπάστη» ότι «ο Ουν (σ.τ.σ.: εννοούν τον Κιμ Γιονγκ Ουν) συνεχίζει την παράδοση της οικογενειοκρατίας, φαινόμενο αταίριαστο με την εργατική εξουσία» ερέθισε ορισμένους αναγνώστες, οι οποίοι επισημαίνουν τη σιωπή του ΚΚΕ στην αναλόγου χαρακτήρος λύση που δόθηκε στο πρόβλημα της διαδοχής του Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα, όπου τον άλλοτε πληθωρικό δικτάτορα διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του.

Οι αναγνώστες αυτοί αδικούν το ΚΚΕ, διότι χρησιμοποιούν εις βάρος του την αστική σύμβαση του χρόνου. (Το ρολόι είναι, ως γνωστόν, εργαλείο και σύμβολο του καπιταλισμού). Αν όμως θέλουμε να είμαστε ακριβοδίκαιοι, θα πρέπει να κρίνουμε το ΚΚΕ με τα μέτρα της δικής του αντίληψης του χρόνου. Αφού, λοιπόν, χρειάστηκε να περάσουν εξήντα ολόκληρα χρόνια στη Β. Κορέα, όπου τον παππού Κιμ διαδέχθηκε ο γιος Κιμ και τον γιο Κιμ ο εγγονός Κιμ, ώσπου το ΚΚΕ να υποψιαστεί ότι κάτι ίσως να μην πηγαίνει καλά με τον σοσιαλισμό εκεί, με αποτέλεσμα να παρεισφρήσει η τρομερή λέξη «οικογενειοκρατία» στον «Ριζοσπάστη», είναι λογικό να περιμένουμε καμιά τριανταριά χρόνια ακόμη, ώστε τον αδελφό του Φιντέλ να διαδεχθεί ο γιος του, εκείνον να τον διαδεχθεί ο δικός του γιος, ώστε να αρχίσει να διερωτάται το ΚΚΕ μήπως κάτι περίεργο τρέχει και στην Κούβα. Ετσι αν πάνε, λάου λάου και με το μαλακό, κάποια στιγμή θα καταλάβουν ότι ο υπάρξας σοσιαλισμός κατέρρευσε το 1989...

Η ώρα της Μαρκησίας

Αφού οι δονήσεις από την παρέμβαση του Πρίγκιπος Νικολάου συγκλόνισαν το ΠΑΣΟΚ, τώρα στην Ιπποκράτους οι ιθύνοντες κάθονται, που λέει ο λόγος, σε αναμμένα καρφιά, περιμένοντας να εκδηλωθεί μία κίνηση, η οποία θα κρίνει την έκβαση του αγώνα διαδοχής: θα είναι η θέση την οποία πρόκειται να λάβει η Μαρκησία Αννα νταλ Αρα. Ως τώρα, το μόνο που έχει πει σχετικώς είναι ότι «οι θεμιτές προτάσεις αλλαγής ηγεσίας δεν απαιτούν αποδιοπομπαίο Γιώργο» και όλοι περιμένουν να αποκαλυφθεί πλήρως η στάση της, γιατί αν εκτεθεί υπέρ της παραμονής του Γεωργίου Β΄ στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, θεωρείται βέβαιον ότι, με τα δύο καλύτερα μυαλά του ΠΑΣΟΚ -Νικόλαο και Μαρκησία- στο πλευρό του Γεωργίου, η επικράτηση των Cavaliers μπορεί να θεωρείται δεδομένη...

Στους δρόμους του Χάρη

Διαβάζω ότι ο αντιπρόεδρος Θεόδωρος Πάγκαλος και ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων «θα συμπροεδρεύσουν», κατά την ανακοίνωση της αντιπροεδρίας, σε επιχειρηματικό φόρουμ, που θα πραγματοποιηθεί το διήμερο 11 και 12 Ιανουαρίου στο Λαγονήσι. Πρόκειται να εξετασθούν οι επενδυτικές δυνατότητες που προσφέρει η Ελλάδα. Φοβάμαι, λοιπόν, ότι δεν θα είναι κρότος, κλαψούρισμα ή λυγμός. Θα είναι ένα ροχαλητό αυτό με το οποίο θα σβήσει το όραμα της κυβέρνησης Γεωργίου Β΄για τις μεγάλες επενδύσεις...

Οι καλές προθέσεις

«Κίνημα από Γάλλους», διαβάζω στις εφημερίδες. «Θέλουμε να γίνουμε και εμείς Ελληνες», λένε. Ασφαλώς συγκινητική προσφορά - και επί της αρχής λίαν ευπρόσδεκτος! Αλλά από το συγκεκριμένο είδος έχουμε ήδη πάρα πολλούς τέτοιους στη χώρα. Είναι ανάγκη να γίνουμε περισσότεροι;