"Μπήκε το άτιμο" Του Τάκη Θεοδωρόπουλου (ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Δευτέρα 02 Ιανουαρίου 2012)

.............................................................

Μπήκε το άτιμο

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Δευτέρα 02 Ιανουαρίου 2012

Καθότι φύσει αισιόδοξος, ώς την τελευταία στιγμή πίστευα πως κάτι θα γίνει και δεν θα μπει. Ομως αυτό, παμπόνηρο όπως είναι, ξεγλίστρησε και μπήκε. Κάπου ανάμεσα στο παρά πέντε και στο και πέντε βρήκε το «ακριβώς», το καβάλησε και άρχισε να περιφέρεται ανάμεσά μας, δίσεκτο, δυσμενές, δύσκολο, δυσοίωνο, ίνα μη είπω άλλο τι το άτιμο. Διότι έτσι είναι ο χρόνος, για να χρησιμοποιήσω λίγη από τη θυμοσοφία που κυκλοφορεί στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Ερχεται, παρέρχεται και δεν ξανάρχεται, όπως περίπου διεπίστωσε και ο Ηράκλειτος πολλούς αιώνες πριν εφευρεθεί το facebook.

Και μια που ξέφυγα προς τους αρχαίους ημών, όλες αυτές τις ημέρες, με όσα τρομοκρατικά προεξοφλεί η άφιξη του 2012 θυμήθηκα μια ιστορία από τον Ηρόδοτο. Οι κάτοικοι μιας ελληνικής πόλης, κάπου στη Θράκη ή τη Μακεδονία, όταν έμαθαν ότι ο στρατός του Ξέρξη διέσχισε τον Ελλήσποντο, ζήτησαν από τον προστάτη τους Απόλλωνα να τους προσφέρει τα μισά δεινά από αυτά που είχε αρχικά σχεδιάσει. Αν μη τι άλλο αυτοί ήξεραν να διαπραγματεύονται ακόμη και με τους θεούς τους, σκέψου τι θαύματα θα είχαν κάνει με την τρόικα.

Υπάρχουν και χειρότερα βέβαια. Πώς να βγάλεις από το μυαλό σου τον πόνο ενός ολόκληρου λαού για τον χαμένο του ηγέτη; Και πώς να μην αγανακτήσεις με όλους αυτούς οι οποίοι δυσπιστούσαν για τα δάκρυα και τις οιμωγές και ειρωνεύονταν τα φρέσκα ψάρια που τους πρόσφερε για να τον θυμούνται όσο αυτός θα τους παρακολουθεί από εκεί ψηλά, όπου κι αν βρίσκεται. Η κατάχρηση των εικόνων, και των πικρόχολων σχολίων, μόνον με τον φθόνο μας μπορεί να ερμηνευθεί. Διότι εμείς ποτέ δεν θα μπορέσουμε να αγαπήσουμε όπως αυτοί τους δικούς μας ηγέτες και ποτέ δεν θα πονέσουμε όπως αυτοί. Σκέψου τώρα να αναληφθεί κανένας απ' αυτούς που δεν περιμένεις την ώρα για να τον ψηφίσεις στις επερχόμενες εκλογές... Ποιος και πόσο θα τον κλάψει; Ασε που το κλίμα είναι εύκρατο και δεν μπορείς να πετύχεις τόσο χαμηλές θερμοκρασίες για να ξεπαγιάζεις απ' τον πόνο.

Και μια που μιλήσαμε για εκλογές, μια σκέψη για να παρηγορηθούν όσοι αντιμετωπίζουν με δέος το 2012: εκτός από τον ημερολογιακό χρόνο, υπάρχει και ο πολιτικός. Και εκεί που ο ημερολογιακός προχωράει αδιαφορώντας για τα δημοκρατικά σου φρονήματα, ο πολιτικός χρόνος κάνει θαύματα. Παραιτείται χωρίς να παραιτηθεί, συνεργάζεται χωρίς να συνεργαστεί, και σε γενικές γραμμές εξαντλείται χωρίς να εξαντληθεί. Εκλογές και πάλι εκλογές, εκλογές παντού και πάντα, γιατί η φτώχεια θέλει καλοπέραση.

Η Ιστορία πάντως προχωράει είτε με εκλογές είτε με επαναστατικά άλματα. Κάτι σαν κι αυτό που έκανε τις προάλλες το ιστορικό ΚΚΕ, όταν κατήγγειλε την ιμπεριαλιστική Ρωσία επειδή παρενέβη στα εσωτερικά μας με τις δηλώσεις των ηγετών της για την άμεση απελευθέρωση του μαρτυρικού ηγουμένου. Μίλησε το ΚΚΕ για ιμπεριαλιστική Ρωσία; Νομίζω πως το άκουσα, αλλά δεν πίστευα στ' αυτιά μου.

Ωσπου ήρθε η δωδεκάτη και κατάλαβα πως μπήκε. Μπήκε κι άντε να το βγάλεις τώρα πια.