"Το Μνημόνιο και η γραβάτα" του Τάκη Θεοδωρόπουλου (ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012)

.....................................................

Το Μνημόνιο και η γραβάτα

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Ας υποθέσουμε ότι ο κ. Χρυσοχοΐδης είχε διαβάσει το Μνημόνιο πριν υποχρεωθεί να το ψηφίσει στη Βουλή, εκών άκων, όπως εξομολογείται. Ας υποθέσουμε ότι είχε δοθεί στην κ. Κατσέλη χρόνος περισσότερος από εκείνες τις περίφημες τρεις ώρες για να το διατρέξει. Τι θα γινόταν τότε; Τι θα άλλαζε και με ποιον διαφορετικό τρόπο θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα;

Προς Θεού, δεν θέλω να υποτιμήσω το βάρος και τη σημασία της ψήφου των μελών μιας κυβέρνησης που τώρα ζητάει αιθέρια έλαια για να συνέλθει, λες και είναι η Μαργαρίτα Γκοτιέ/Βιολέτα Μαλορί στην «Τραβιάτα». Θέλω να πω κάτι πολύ απλό: όχι τρεις αλλά είκοσι τρεις μήνες αν είχαν στη διάθεσή τους να μελετήσουν το Μνημόνιο, κι αν, ως εργατικά παιδιά που είναι, το πρωί δούλευαν οικοδομή με τα αργασμένα μπράτσα τους και το βράδυ, μετά το φροντιστήριο, μελετούσαν για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, πολύ φοβούμαι ότι δεν θα καταλάβαιναν περισσότερα από όσα κατάλαβαν αυτές τις τρεις ώρες.

Το λέω εκ πείρας. Αν με υποχρεώσετε να αναπτύξω την κεντρική ιδέα ενός κειμένου γραμμένου στα γερμανικά, καθότι δεν γνωρίζω λέξη από την ευγενή αυτή γλώσσα, όσον χρόνο κι αν μου δώσετε όχι μόνον την κεντρική ιδέα αλλά ούτε τι λέει ο τίτλος δεν θα μπορέσω να σας πω. Αν θέλεις να λύσεις μια εξίσωση με ένα άγνωστο στοιχείο, τότε οφείλεις να γνωρίζεις ότι το ζητούμενο είναι το άγνωστο στοιχείο. Αν δεν το γνωρίζεις, τότε το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να παπαγαλίσεις τη λύση που σου προτείνει το λυσάρι. Οπερ και εγένετο. Γόνοι της ημετέρας παιδείας και οι πολιτικοί. Γιατί όχι;

Διότι το πρόβλημα δεν είναι αν διάβασαν ή όχι το Μνημόνιο όσοι το ψήφισαν και όσοι δεν το ψήφισαν - αλήθεια, πόσοι απ' αυτούς που δεν το ψήφισαν το διάβασαν; Το πρόβλημα είναι ότι δεν είχαν τα κριτήρια για να το κρίνουν. Δεν είχαν δηλαδή ένα δικό τους σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης βάσει του οποίου θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν το σχέδιο του Μνημονίου, να αντιπαραθέσουν όρους στους όρους του, να προτείνουν τις δικές τους διορθώσεις και να διεκδικήσουν τις δικές τους λύσεις. Ηταν απλώς αδιάβαστοι λόγω οκνηρίας; Τους τρόμαξαν οι λογαριασμοί; Σαν τον πανικόβλητο μισοδιαβασμένο μαθητή την ώρα των εξετάσεων, ξέχασαν και ό, τι ήξεραν; Ή μήπως αποδείχθηκαν απλώς λειτουργικώς αναλφάβητοι, διότι στο εκπαιδευτήριο όπου διδάχθηκαν δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν το μάθημα για το τι πρέπει να κάνει ένας πολιτικός όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις;

Κατά τα άλλα, μπορούμε να συζητάμε με τις ώρες για το αν ο κ. Χρυσοχοΐδης είναι «ειλικρινής» ή είναι «υποκριτής», επειδή ομολόγησε ότι δεν διάβασε το Μνημόνιο. Μπορούμε και να συζητάμε πόσες αιμοπτύσεις είχε στη διάρκεια της περασμένης νύχτας η Τραβιάτα. Η κακομοίρα η Τραβιάτα, τι τράβηξε αυτά τα δύο χρόνια, η ψυχούλα της το ξέρει. Και πόσο υποφέρει τώρα με αυτά που μας συμβαίνουν. Οφείλουμε να δείξουμε κατανόηση και να την περιβάλλουμε με όση περισσότερη στοργή μπορούμε.