"Εδώ είναι όλα τα ποτάμια" στίχοι της φίλης στο fb και ποιήτριας Αγαθής Δημητρούκα (facebook, 27/11/2018

..............................................................

Αγαθή Δημητρούκα
(γ.1958)








 

Αναρωτιόμουν γιατί τα 'κανα θάλασσα στη ζωή μου. Μα, γιατί ξέχασα τα ποτάμια. Εδώ είναι όλα. Στον τουρκομαχαλά.

 Εδώ είναι όλα τα ποτάμια

 

Ο παππούς μου ο Αλφειός
ήταν καρεκλοποιός
έφτιαχνε καρέκλες άλφα
με σταυρούς και με πεντάλφα.

Όλη μέρα στη δουλειά
να χορτάσει η φαμελιά
και στο μέτωπό του ο ιδρώτας
κύλαγε μικρός Ευρώτας.

Ο πατέρας μου ο Λούρος
ήταν όμορφος σαν κούρος
και στις εκβολές του Νέστου
έπνιγε τις γκόμενές του.

Ο αδερφός μου ο Αξιός
βγήκε ακροδεξιός
κι αν τον πιάσει θα τον γδάρει
τον αριστερό Βαρδάρη.

Ο νονός μου ο Καλαμάς
της Ηπείρου ο Φαντομάς
στον Αχέροντα πηγαίνει
έναν γέροντα με γένι.

Μου ’παν πως τον λεν Αώο
μα κουτόχορτο δεν τρώω
είν’ ο θειος μου ο Αχελώος
ένας γίγαντας αθώος.

Κάποια νύχτα του χειμώνα
είδε μπρος του τον Στρυμώνα
και τον άσωτο υιό
που τον λένε Πηνειό.

-Πούθε είσαστε παιδιά;
-Είμαστε απ’ τη Λεβαδιά.
Γέροντα σε χαιρετάμε
την Ντροπολιτσά πατάμε.

Μα δεν ήταν ήρωες
δέχτηκαν επιρροές
απ’ τον Εύηνο το φίδι
κι έστριψαν προς Γαλαξίδι.

Πάντα υπάρχουνε προδότες
νοσταλγοί και συνωμότες
έτσι έγινε η Ελλάς
ένας τουρκομαχαλάς.