"Είναι οι Εβραίοι η ρίζα του κακού;" & "Μια εθνοκάθαρση καθ’ οδόν" / δύο άρθρα του Περικλή Κοροβέση στην "Εφημερίδα των Συντακτών" (2.6 & 9.6.2018)

...........................................
 

Είναι οι Εβραίοι η ρίζα του κακού;*

 

 

έγραψε ο Περικλής Κοροβέσης - Εφημερίδα τών Συντακτών

02.06.2018

 

 

Οι Εβραίοι διοικούν τον κόσμο; Εχουν ένα τόσο ισχυρό παγκόσμιο συνωμοτικό δίκτυο και βρίσκονται πίσω από κάθε κυβέρνηση ώστε στα χέρια τους οι πολιτικοί γίνονται ανδρείκελα; Το παγκόσμιο αρπαχτικό κεφάλαιο που σήμερα κυριαρχεί στον κόσμο είναι στα χέρια των Εβραίων;

Είναι όντως μια γάγγραινα για την ανθρωπότητα, που θέλει να διαβρώσει τον χριστιανισμό και να φέρει το βασίλειο του Σατανά; (Εμείς δεν καίμε τον Εβραίο στην Ανάσταση;) Είναι αλήθεια πως σκοτώνουν μικρά παιδιά μέσα σε ένα βαρέλι με καρφιά; Μήπως είχαν δίκιο φωτεινά μυαλά της ανθρωπότητας, όπως Βολτέρος, Βάγκνερ, Νίτσε και πάρα πολλοί άλλοι, που ήταν φανατικά αντισημίτες; Πώς είναι δυνατόν να συμπέσουν οι αντιλήψεις του Χίτλερ και του Στάλιν σχετικά με τους Εβραίους;

Ο πρώτος με την τελική λύση, δηλαδή την εξόντωση όλων των Εβραίων, και ο δεύτερος με τη συνωμοσία των Εβραίων γιατρών που ήθελαν να ανατρέψουν την ΕΣΣΔ. (Ευτυχώς αυτοί δεν κατέληξαν στην τελική λύση, γιατί πέθανε ο Στάλιν. Αλλά φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν απάνθρωπα.) Η λίστα των «εγκλημάτων» των Εβραίων είναι ατελείωτη.

Θα προσθέσω κάτι που άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά, από αριστερό συγκρατούμενό μου, την εποχή της χούντας: «Αν ο Χίτλερ έκανε ένα καλό, είναι που εξολόθρευσε τους Εβραίους. Κρίμα που του ξέφυγαν μερικοί». Αυτός ήταν ένα παιδί με ήθος και επώνυμο στέλεχος των Λαμπράκηδων (ίσως να ήταν μαθητής του Μίκη). Είδαμε και πάθαμε να του αλλάξουμε γνώμη. Τελικά πείστηκε πως είχε λάθος.

Δεν ξέρω αν θα γινόταν μια δημοσκόπηση με τέτοια ερωτήματα ή αντίστοιχα στη χώρα μας σε τι συμπεράσματα θα κατέληγε. Αν κρίνω πως αυτή η κοινωνία ανέδειξε τρίτο κόμμα τη Χρυσή Αυγή, τότε ίσως να φανεί πως είμαστε περισσότερο αντισημίτες από ό,τι φανταζόμαστε. Αλλά γιατί όλο αυτό το μίσος για τους Εβραίους που ξεκινάει περίπου εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια;

Αν θέλουμε να βρούμε μια γενεσιουργό αιτία, αυτήν πρέπει να την ψάξουμε στον μονοθεϊσμό. Τέσσερις είναι οι βασικές μονοθεϊστικές θρησκείες (αν και προϋπήρχαν και άλλες μικρότερες μονοθεϊστικές θρησκείες που τις αποκαλούμε μονολατρίες). Η θρησκεία του Ισραήλ, του Ζαρατούστρα (μαζντεϊσμός), χριστιανισμός και ισλάμ.

Ολες έχουν έναν ιδρυτή-προφήτη: Μωυσή, Ζαρατούστρα, Χριστό και Μωάμεθ. Θα πρέπει να εκλάβουμε τον μονοθεϊσμό ως θρησκευτική επανάσταση και όχι ως εξέλιξη του πολυθεϊσμού. Ηταν η πλήρης ανατροπή του. Η θρησκεία του Ζαρατούστρα, μετά την κατάκτηση της Περσίας από τους Αραβες, συρρικνώθηκε και μετανάστευσε στις Ινδίες, αλλά δεν μακροημέρευσε. Αντίθετα ο μονοθεϊσμός του Μωυσή, με τις δύο νέες θρησκείες, τον χριστιανισμό και το ισλάμ (ο Θεός είναι ο ίδιος για όλους), κυριάρχησε παγκοσμίως μέχρι τις μέρες μας.

Το ισλάμ εμφανίζεται εφτά αιώνες μετά τον χριστιανισμό και έτσι βγαίνει εκτός ανταγωνισμού. Ιουδαϊσμός και χριστιανισμός βρέθηκαν στα μαχαίρια από την πρώτη στιγμή. Οι χριστιανοί κατηγορούσαν τους Εβραίους γιατί δεν δέχονταν τα «Καλά Νέα», το Ευαγγέλιο δηλαδή και την έλευση του Μεσσία. Οι δε Εβραίοι απαντούσαν πως οι προφητείες δεν έχουν ακόμα εκπληρωθεί, το οποίο ισχύει ακόμα και σήμερα.

Και οι δύο θρησκείες ήταν επιθετικές και ανταγωνιστικές για περίπου τέσσερις αιώνες -οι Ρωμαίοι δεν μπορούσαν να τις ξεχωρίσουν- μέχρι που ο χριστιανισμός γίνεται επίσημη θρησκεία των Ρωμαίων, άρα κρατική θρησκεία και μάλιστα αυτοκρατορική. Και ο συσχετισμός δυνάμεων αλλάζει άρδην. Τώρα έχουμε μια κρατική θρησκεία μαζί με τον μηχανισμό του κράτους εναντίον μιας θρησκείας που δεν είχε τίποτα άλλο εκτός από τους ραβίνους και τους πιστούς, που συσπειρώθηκαν γύρω από τη θρησκεία τους, τις τελετουργίες τους και τις συνήθειές τους.

Δεν ήταν οι ίδιοι που ήθελαν να αποκλειστούν από την κοινωνία, αλλά ήταν η ίδια η κοινωνία που τους γκετοποίησε απαγορεύοντας κάθε επάγγελμα, εκτός από αυτό του εμπόρου και του χρηματιστή. Στους χριστιανούς απαγορευόταν να δανείζουν χρήματα με τόκο. Και από ό,τι ξέρω, ισχύει ακόμα. Τότε, πώς γίνεται να έχουμε χριστιανικές τράπεζες; Και πρέπει να ομολογήσω πως αγνοώ και τη θέση του Πατριαρχείου και της Ιεράς Συνόδου επί του θέματος (αν κάποιος ξέρει, παρακαλώ να καλύψει το κενό μου). Στη συνέχεια έχουμε εθνοκαθάρσεις ή καλύτερα θρησκειοκαθάρσεις.

Γιατί αυτοί που ήταν υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τη χώρα δεν ήταν αλλόφυλοι αλλά γηγενείς. Το 1290 εκκαθαρίζεται η Αγγλία από τους Εβραίους. Στη Γαλλία το 1394 και στην Ισπανία το 1492. Να σημειώσουμε πως όταν ο Σέξπιρ έγραφε τον αντισημιτικό Σάιλοκ («Ο έμπορος της Βενετίας») δεν υπήρχε κανένας Εβραίος στην Αγγλία, αλλά έγραψε τον μύθο του αντισημιτισμού, προσφιλές λαϊκό θέμα. Και οι Εβραίοι της Ισπανίας βρήκαν άσυλο στην Ισλαμική Οθωμανική Αυτοκρατορία, στη Θεσσαλονίκη.

Παραλείποντας μικρότερα πογκρόμ και άγριες και αιματηρές διώξεις, π.χ. Ιερά Εξέταση, να σταθούμε στην επίσημη εκδοχή του απόλυτου κακού που αντιπροσωπεύουν οι Εβραίοι. Υπεύθυνοι για την ήττα των Γάλλων στον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο ήταν οι Εβραίοι (υπόθεση Ντρέιφους). Το ίδιο έγινε και με την ήττα των Γερμανών στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μίσος που κατέληξε στο Ολοκαύτωμα.

Το 1881, ο τσάρος Αλέξανδρος δολοφονείται από τους μηδενιστές. Αλλά υπεύθυνοι βέβαια ήταν οι Εβραίοι. Τον επόμενο χρόνο περνάει ένας νόμος εναντίον των Εβραίων που αγγίζει τη νομοθεσία των ναζί. Και ακολουθούν πογκρόμ για μια εικοσαετία σε μεγάλη έκταση κυρίως στην Ουκρανία. Μπορούμε να πούμε πως αντισημιτισμός είναι ο πιο αρχαίος ρατσισμός που έδωσε την πατέντα για όλους τους ρατσισμούς ανά τους αιώνες. Σήμερα ο αντισημιτισμός λέγεται ισλαμοφοβία και ξενοφοβία.

*Κατά Μίκη Θεοδωράκη.
 

.........................................

Μια εθνοκάθαρση καθ’ οδόν

 

 

έγραψε ο Περικλής Κοροβέσης - 

(Εφημερίδα τών Συντακτών

09.06.2018)

Η θεωρία του αντισημιτισμού, ζωντανή εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, δεν περιορίζεται μόνο εναντίον των Εβραίων. Σε διάφορες παραλλαγές και επεξεργασίες προσαρμόζεται στην υπηρεσία μιας εξουσίας που θέλει να διαιωνιστεί για να εκμηδενίσει όποιον θεωρεί αντίπαλο. Πραγματικό ή επινοημένο. Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί δεν έχουν καμιά λογική βάση. Είναι στηριγμένα στο παράλογο. Κάθε διαλεκτική ή επιχείρημα απουσιάζει.

Στηρίζονται στη διαβολή και τη δεισιδαιμονία, στη συκοφαντία και τα ψεύδη. Διαμορφώνουν μια κουλτούρα που βρίσκει ευρύτατη απήχηση σε λαϊκά στρώματα, που είναι φτωχά ή εξαθλιωμένα, αμόρφωτα και με πλήρη έλλειψη κριτικής σκέψης. Ετσι, βρίσκουν αλάθητα το ποιος φταίει. Πάντα ο άλλος. Πάντα ο διαφορετικός. Και η λύση του προβλήματος είναι απλή:

Ο άλλος να δαιμονοποιηθεί, να εξοβελιστεί ή να εξοντωθεί (στην έσχατη περίπτωση). Ιστορικά οι διώξεις Ευρωπαίων πολιτών που είχαν την εβραϊκή θρησκεία, δεν έγιναν για καμιά πράξη από αυτές που τους κατηγορούσαν. Εγιναν κατά βάση για την ταυτότητά τους. Γι’ αυτό που ήταν δηλαδή. Μια εξήγηση που έχει δοθεί ήταν πως οι Εβραίοι υπήρξαν τοκογλύφοι. Και η αλήθεια είναι πως τους απαγορεύονταν σχεδόν όλα τα επαγγέλματα, εκτός από αυτά του εμπόρου και του τραπεζίτη.

Αλλά είναι μύθος πως όλοι οι Εβραίοι ήταν τραπεζίτες, ζάπλουτοι και μορφωμένοι. Στη μεγάλη τους πλειονότητα ήταν φτωχοί, αμόρφωτοι και στο περιθώριο της κοινωνίας. Οι ζάπλουτοι και οι τραπεζίτες ήταν λίγοι, και οι διάσημοι διανοητές και επιστήμονες που προέρχονταν από την εβραϊκή κοινότητα είναι μέρος της παγκόσμιας κληρονομιάς και όχι αστέρες του εβραϊσμού (πολλοί εξάλλου δεν ήταν θρήσκοι). Οπως συμβαίνει δηλαδή με κάθε μεγάλο έργο που ξεπερνάει τα τοπικά όρια της γέννησής του.

Σκέφτεται κανείς πως ο Μαρξ ή ο Μπακούνιν ήταν Εβραίοι; Χωρίς αμφιβολία, υπήρξαν Εβραίοι τοκογλύφοι. Αλλά ξέρει κανείς χριστιανό ή μουσουλμάνο τραπεζίτη που να μην είναι τοκογλύφος; (Παρ’ όλο που και οι δύο θρησκείες απαγορεύουν τον δανεισμό με τόκο). Είχαμε ποτέ πογκρόμ εναντίον τραπεζιτών; Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Τα «κόκκινα» δάνεια δεν είναι ένα πογκρόμ εναντίον των πελατών; Τα σπίτια και οι περιουσίες των Εβραίων ήταν πάντα η αγαπημένη λεία των αντισημιτών. Κατά τα άλλα, η ιδιοκτησία προστατεύεται.

Αλλά ιστορικά αυτό δεν είχε ισχύ για τους Εβραίους. Μορφές αντισημιτισμού συναντάμε στον αντικομμουνισμό, στην ισλαμοφοβία, στην ξενοφοβία, στη μεταναστοφοβία, στην τσιγγανοφοβία, στην ομοφοβία, στον ρατσισμό ή σε πληθυσμιακές κατηγορίες, όπως γυναίκες, ανάπηροι, γέροι και παιδιά. Και ακόμα σε ό,τι είναι διαφορετικό. Και τα διαφορετικά είναι πολλά και σε ποικίλα επίπεδα. Ανάλογα με αυτούς τους τύπους των διακρίσεων, έχουμε και μια αντίστοιχη καταστολή (που συχνά δεν λέει το όνομά της).

Υπάρχει μια τεράστια γκάμα διακρίσεων, που στη χειρότερη περίπτωση είναι ολοκαυτώματα και εγκληματικές διώξεις (εθνοκαθάρσεις, λιντσαρίσματα, εμπρησμοί κ.λπ.) μέχρι παντός είδους αποκλεισμούς. Και σε αυτή τη διάχυτη λαϊκή νοοτροπία -μπαίνω σε πειρασμό να πω για τους συμπατριώτες μου πως είναι κυρίαρχη- στηρίζεται η αυθόρμητη βάση του φασισμού.

Μπορούμε να πούμε πως το κράτος του Ισραήλ έχει συστατικό στοιχείο της πολιτικής του μια μορφή αντισημιτισμού που λέγεται αντιαραβισμός; Αυτό δεν ισχύει. Αλλά η Ακροδεξιά που κυβερνάει αυτήν τη χώρα είναι και ρατσιστική και εγκληματική. Η Ακρα Δεξιά και ο φασισμός, με λίγες διαφοροποιήσεις, είναι ίδια παντού σε όλο τον κόσμο. Δεν παίζει κανένα ρόλο αν είναι μαύροι, Ασιάτες, Λατινοαμερικανοί ή Εβραίοι.

Σύμφωνα με τον Χένρι Σίγκμαν*, Εβραιοαμερικανό ειδήμονα σε θέματα Μέσης Ανατολής και υψηλό αξιωματούχο των ΗΠΑ, ο αριθμός των τραυματιών στη Γάζα ξεπερνάει τις πέντε χιλιάδες και οι νεκροί έχουν φτάσει τους εξήντα. Και αυξάνονται συνέχεια από αυτούς που υποκύπτουν στα τραύματά τους. Η σφαγή αυτή ήταν σχεδιασμένη.

Ο υπουργός Αμυνας, Λίμπερμαν, τη δικαιολόγησε λέγοντας πως δεν υπάρχουν αθώοι στη Γάζα. Και εδώ έχουμε τη ναζιστική αντίληψη της συλλογικής ευθύνης, όπου αθώοι και άμαχοι πλήρωναν τις πράξεις των ανταρτών.

Και το δόγμα για την άμυνα του Ισραήλ για την υπεράσπιση από τους τρομοκράτες, γίνεται στην πράξη υπεράσπιση της κατοχής, αποκλείοντας κάθε δυνατότητα για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Και οι Παλαιστίνιοι της Δυτικής Οχθης που συνεργάζονται με τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, δεν ανταμείβονται για τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Οι εποικισμοί γίνονται στα δικά τους εδάφη που χάνονται για πάντα.

Η «τρομοκρατική» Χαμάς είναι πρόθυμη να αναγνωρίσει το Ισραήλ αν η Παλαιστίνη αποκτήσει το κράτος της. Το Ισραήλ θεωρεί τους κατοίκους της Γάζας θεμιτούς στόχους. Η Χαμάς έχει μαθητεύσει στην Ιργκούν, την τρομοκρατική οργάνωση των Εβραίων.

Το 1937, οι τρομοκράτες Εβραίοι τοποθετούσαν βόμβες όπου σύχναζαν Παλαιστίνιοι με αμέτρητα θύματα. Το 1948 έγιναν τουλάχιστον 24 σφαγές με εκατοντάδες θύματα και ομαδικές εκτελέσεις σε τοίχους και πηγάδια (τα στοιχεία αυτά είναι από αρχεία που έχουν αποχαρακτηριστεί).

Να σημειώσουμε πως δύο πρωθυπουργοί του Ισραήλ ήταν ακροδεξιοί τρομοκράτες (Μπεγκίν και Σαμίρ). Και υπάρχουν διανοούμενοι που υποστηρίζουν πως χωρίς αυτές τις σφαγές, δεν θα μπορούσε να υπάρξει κράτος του Ισραήλ. Τώρα προετοιμάζουν την εκκένωση της Γάζας και την προσάρτησή της.

Εκεί αποσκοπεί όλη αυτή η βία. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, σε δύο χρόνια η Λωρίδα δεν θα είναι κατοικήσιμη. Αλλα δύο εκατομμύρια πρόσφυγες. Και η παγκόσμια κοινότητα ανέχεται ακόμα μία εθνοκάθαρση που έχει προαναγγελθεί.

* Στο London Review of Books (24.5.18)