"ΑΠΩΛΕΙΑ" ποίημα του ποιητή και φίλου στο fb Χάρη Βλαβιανού (facebook, 5/8/2016)

..........................................................

Χάρης Βλαβιανός
(γ.1957)
















ΑΠΩΛΕΙΑ 


Η λέξη αυτή φυσικά πονάει.
Όπως όμως απέδειξε η πραγματικότητα
(ο μέγας ιεροεξεταστής),
ήμουν ο πιο ακατάλληλος άνθρωπος
στην πιο ακατάλληλη στιγμή.
Το παρελθόν σου δεν με περιείχε,
άρα δεν μπορούσε να σε περιέχει το μέλλον μου.
Υπήρξαν ασφαλώς ενδείξεις,
ενοχλητικές καθημερινές υπομνήσεις
(η "ξενότητά" μου όπως έλεγες,
ή η άρνησή μου να αποδεχθώ
την "ένδοξη, αντιστασιακή" σου αφήγηση),
όμως μέσα στον στρόβιλο του πάθους
επιλέξαμε να στρέψουμε αλλού το βλέμμα
- όχι σε όσα μας χώριζαν
(κι αναπόφευκτα θα μας αποξένωναν),
αλλά στα λίγα
(ένας στίχος του Πάουντ,
ένα ψηφιδωτό στη Ραβέννα,
μια ταινία του Αντονιόνι),
που μας έδιναν την ψευδαίσθηση
ότι μπορούμε να συνεχίζουμε
αμέριμνοι τη βαρκάδα μας
στην τεχνητή λιμνούλα
που με τόση φροντίδα - είναι η αλήθεια - φτιάξαμε.
Αλλά πόσες φορές μπορεί να περιστρέφεται κανείς
γύρω από το ίδιο σημείο
όντας επί της ουσίας ακίνητος;

Η λέξη αυτή φυσικά πονάει.
Όμως τι ακριβώς απωλέσαμε αγαπημένη μου;
Ο ένας τον άλλον
ή και οι δυο μας τη δυνατότητα
να δώσουμε στην ιστορία (μας) μια διαφορετική τροπή;
Ας σταματήσει ο θρήνος.
Δεν ωφελεί να πενθεί κανείς
έναν σκοπό που έχει σβήσει,
που είχε σβήσει πιο σωστά
ακόμη κι όταν συνεχίζαμε
(από κεκτημένη αδράνεια)
να τον σιγοτραγουδούμε.
Η μέρα σήμερα φέρνει ένα νέο μήνυμα.
Φωτεινό, γεμάτο καλοκαιρινά χρώματα.
Δέξου το ως δώρο -
ως το τελευταίο, δικό μου δώρο.