..............................................................
O Captain! My Captain!
έγραψε ο Ηλίας Μαλεβίτης (https://iliasmalevitis.wordpress.com, 9.9.2021)
Η πρώτη δημοσιευμένη στα ελληνικά - κι αβιβλιογράφητη - μετάφραση (εξ όσων γνωρίζω) ενός ποιήματος -μάλλον υπερεκτιμημένου - που γνώρισε μεγάλη διάδοση τόσο στην εποχή του Γουΐτμαν όσο και στην εποχή μας (εξαιτίας της κινηματογραφικής του διάδοσης). Γραμμένο για τον πρόεδρο Λίνκολν, εξαιτίας της δολοφονίας του, τον οποίο ο ποιητής δεν είχε γνωρίσει προσωπικά. Ο Γουΐτμαν το έγραψε το 1865 και το συμπεριέλαβε στην τέταρτη έκδοση των Φύλλων Χλόης το 1867, αλλά μέχρι και την τελική έκδοση, όπως φαίνεται άλλωστε και από τη φωτογραφία, το διόρθωνε. Η μετάφραση αυτή του Παναγιώτη Α. Χρονόπουλου (από τη συλλογή του Ξύπνια Όνειρα), το 1929, είναι και η μόνη μέχρι σήμερα που το αποδίδει με ρίμες, χωρίς να ακολουθεί τις ρίμες του πρωτοτύπου ή το μέτρο του.
Ω ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ, ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΜΟΥ!
Ὦ Καπετάνιε! Καπετάνιε μου! νά, ποὺ τελείωσε τώρα
Τὸ τρομερὸ ταξεῖδι μας, κάθε κακὸ κανάλι
Πλεύρισε τὸ καράβι μας καὶ μὲ τὰ πλούσια δῶρα
Γυρνοῦμε· τὸ λιμάνι μας καταντικρὺ προβάλλει.
Ἀκούω καμπάνες νὰ χτυποῦν καὶ γιορτοφορεμένο
Βλέπω τὸν κόσμο νὰ θωρῆ τὸ θαλασσοδαρμένο
Κι᾽ ἀτρόμητο καράβι μας ἀλλὰ ὦ καρδιά! καρδιά! καρδιά!
Ὦ, ἡ κάθε κόκκινη αἱματοσταλαγματιά…
Ἐπάνω στὸ κατάστρωμα τὸ κορμί σου ἔχει γύρει
Τὸ παγωμένο κι᾽ ἄψυχο, καλὲ Καραβοκύρη.
Ὦ Καπετάνιε! Καπετάνιε μου! σήκω, τὰ σήμαντρα χτυπᾶνε,
Γιὰ σὲ ἡ σημαία φτεροκοπᾶ κ᾽ ἡ σάλπιγγα ἀλαλάζει,
Γιὰ σὲ τὰ πλήθη στὸ γιαλὸ προσμένουν καὶ κυττάνε,
Γιὰ σὲ μ᾽ ἀνθοὺς καὶ στέφανα ᾽κεῖνος ὁ κόσμος κράζει.
Ἀπάνω, ἐδῶ στὸ χέρι μου ἡ κεφαλή σου ἂς γείρη
Πατέρα ἀγαπημένε μου! Σὰν ὄνειρο μοῦ μοιάζει,
Πὼς πάνω στὸ κατάστρωμα, τ᾽ ἀκίνητο ἡσυχάζει
Καὶ παγωμένο σου κορμί, καλὲ Καραβοκύρη.
Ἀσάλευτα κι᾽ ὠχρὰ τὰ χείλη ὁ καπετάνιος μου σωπάζει
Κι᾽ οὔτε ξυπνάει στὸ χάϊδεμά μου, παλμὸ δὲν ἔχει μήτε γνώμη·
Ἀπείραχτο κι᾽ ἀκέρηο τώρα τὸ πλοῖο νικηφόρο ἀράζει,
Τελειώνει τὸ φριχτὸ ταξεῖδι, παύουν τὰ βάσανα κ᾽ οἱ τρόμοι.
Χτυπᾶτε τώρα σεῖς καμπάνες! Χαρῆτε ἀκτὲς τὸ πανηγῦρι!
Μὰ ἐγὼ μὲ βῆμα λυπημένο,
᾽Δῶ στὸ κατάστρωμα γυρίζω, ποὺ ὁ καπετάνιος μου ἔχει γύρει
Σῶμα ἄψυχο καὶ παγωμένο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου