"Σατυρικόν οξύμωρον" ποίημα της Μελισσάνθης (κατά κόσμον Ήβης Κούγια, 1907-1990)

..............................................................

 

 

 

Μελισσάνθη (1907 – 1990)

 

 

Σατυρικόν οξύμωρονΣκοτείνιασε όταν έπεσε το φως τυφλωτικό 

Λιγόστεψε όταν ο αριθμός έγινε πολλαπλάσιος

Οι λύσεις γίναν κόμπος άλυτος

κι όταν η Αριάδνη έτρεξε λυσίκομη

κύλησε ανάποδα το κουφάρι της

Τότε ο κάβουρας έγινε ωκύποδας

κι ο Αχιλλέας χελώνα. Πήδηξε

έξω απ᾿ την έξωση του Ελεάτη

αδιαφορώντας για το πρόβλημα του χωροχρόνου

αδιαφορώντας για το αγώνισμα στον Ιππόδρομο

και τα χαμένα στοιχήματα

την ανατίμηση του πετρελαίου

τον πυρετό του χρυσού

τη παγκόσμια κρίση

ενώ γύρω του ξεφώνιζαν υστερικά:

Rent a car... Rent a car...




Ορυμαγδός απὸ εκσκαφείς κι αριθμομηχανὲς

ανοίγουν σ᾿ όλα τα τοιχώματα ρωγμὲς

Οι δρόμοι με τα μεγαθήρια κτίρια κυματίζουν

-σχηματίζονται, αποσχηματίζονται

υψώνονται κυκλώπεια τείχη

κι αντιστοιχεῖες στίχων-

Βραδινὸ τοπίο με τριζόνι

Η νύχτα αναποδογυρισμένη ομπρέλα

μαζεύει σκόρπιο κεχριμπάρι

Ρομαντισμὸς καὶ φεγγάρι

κυλάει αποκεφαλισμένο στην άσφαλτο

ενώ από ένα σφάλμα computer

ο κόσμος τινάζεται στον αέρα.