.............................................................
Μια οικογένεια από την Κασταμονή
AP Photo/Thanassis Stavrakis
«Γιατί στο τρένο ταξιδεύεις πάντα τρίτη θέση;», είχαν κάποτε ρωτήσει τον παππού του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, όπως αναφέρει ο συγγραφέας στην αυτοβιογραφία του. «Γιατί δεν υπάρχει τέταρτη», ήταν η απάντησή του.
Με τρίτη θέση προσπάθησε να περάσει το Αιγαίο μια πενταμελής
οικογένεια από την Κασταμονή, μια ιστορική τουρκική πόλη κοντά στη Μαύρη
Θάλασσα. Γονείς εκπαιδευτικοί, τρία ανήλικα παιδιά. Και οι δύο είχαν
απολυθεί από τη δουλειά τους καθώς χαρακτηρίστηκαν οπαδοί του Γκιουλέν.
Με τον φόβο του χειρότερου, αποφάσισαν να καταφύγουν στην Ελλάδα. Οι
διακινητές ζητούσαν 5.000 ευρώ, τα χρήματα δεν έφταναν. Ετσι, ο πατέρας
αγόρασε με 1.000 ευρώ μια παλιά ξύλινη βάρκα κι έγινε ο ίδιος
καπετάνιος.
Δεν έφτασαν στη Λέσβο. Ομως τρία πτώματα, δύο παιδιών κι ενός
ενήλικου άνδρα, ξεβράστηκαν στις ακτές του νησιού διαδοχικά, στις 5, 10
και 11 Νοεμβρίου.
Καθώς κανένα ναυάγιο δεν είχε αναφερθεί εκείνες τις μέρες, μια λογική
υπόθεση, που τελικά επιβεβαιώθηκε, ήταν ότι οι πνιγμένοι ήταν μέλη της
αγνοούμενης οικογένειας.
«Βλέπουμε τα φώτα του νησιού», ήταν τα τελευταία λόγια του πατέρα στο κινητό τηλέφωνο καθώς η βάρκα έπλεε προς τη Λέσβο.
Πολλοί, εδώ στον τόπο μας, πόνεσαν και οργίστηκαν ακούγοντας αυτή την
ιστορία, παρ' όλο που εδώ και καιρό τα πνιγμένα παιδιά έχουν πάψει να
αποτελούν είδηση.
Μας πονάει αυτή η ιστορία ίσως γιατί μιλά για την οικογένεια της
διπλανής πόρτας. Γονείς μορφωμένοι, εργαζόμενοι, νοικοκυραίοι. Εύκολα
μπαίνουμε στη θέση τους.
Μας πονάει γιατί ξέρουμε ότι και αυτό το έγκλημα θα μείνει ατιμώρητο,
ότι ο πραγματικός δολοφόνος βρισκόταν εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα
μακριά όταν βούλιαζε η βάρκα.
Γιατί δεν πρόκειται μόνο για μια τραγική ανθρώπινη ιστορία, αλλά για
κορυφαίο ζήτημα δημοκρατίας, καθώς στην Τουρκία η πολιτική διαφωνία
μπορεί να οδηγήσει όχι απλώς στον κοινωνικό αποκλεισμό αλλά σε άγριες
διώξεις, ακόμη και στον θάνατο.
Την Παρασκευή η «Χουριέτ» έγραψε ότι σε ακτή της Λέσβου βρέθηκαν τα
πτώματα δύο ύποπτων «γκιουλενιστών» και πλάι τους τρία πνιγμένα παιδιά
και ότι οι σοροί τους μεταφέρθηκαν για να ταφούν στην Τουρκία.
Αντίθετα, σύμφωνα με τα ελληνικά ΜΜΕ, τα τρία από τα πέντε μέλη της
οικογένειας ενταφιάστηκαν στο Κάτω Μικρόν της Λέσβου, στο χωράφι που
έχει μετατραπεί σε κοιμητήριο αυτών «που δεν τα κατάφεραν».
Μισή ιστορία, μισές αλήθειες, μισά ψέματα. Και η πραγματική ιστορία
της οικογένειας από την Κασταμονή παραμένει άγραφη και ατραγούδιστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου