Είκοσι ένα τάνκα - του Αργύρη Χιόνη (1943 - 2011) (http://taenoikwkaiendimw.blogspot.gr, 24/12/2015)

.......................................................

Αργύρης Χιόνης (1943 - 2011)











 

ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΑ ΤΑΝΚΑ

α΄

Το χέρι γράφει

κι η ψυχή τινάζεται

έξω απ' το δίχτυ

που της έστησε ο καιρός 

ο ψυχοκυνηγάρης.

γ΄

Το όνειρό μου•

να φυτέψω ένα δέντρο

μεσοπέλαγα•

πουλιά να ξαποσταίνουν 

στα κλαδιά του, απόδημα.

δ' 

Κρατήσου μακριά

απ' τους συνανθρώπους σου,

μην τους ζυγώνεις•

μπορεί να σε κολλήσουν 

επικίνδυνα όνειρα.

ε΄

Αν ακονίζεις

το μαχαίρι αδιάκοπα,

θα το αφανίσεις•

στα χέρια σου θα μείνει 

μόνο η άχρηστη λαβή.

στ΄

Απομίμηση

ζωής ετούτη η ζωή,

σκηνογραφία•

πόρτα ζωγραφισμένη 

σ' ένα τυφλό ντουβάρι.

ζ΄

Ψεύδη τ' αστέρια 

φωτεινά και η σελήνη 

οφθαλμαπάτη.

Κάνε ουρανέ μου κάτι, 

γίνε ξανά αληθινός.

η΄

Ποτέ το ψεύδος

δεν ψευδίζει, το θρασύ,

ούτε τραυλίζει.

Πάντα η αλήθεια χάνει, 

ντροπαλή, τα λόγια της.

ια΄

Ό,τι ν' αγγίξεις, 

ό,τι να κρατήσεις θες 

το σπας, το χάνεις.

Αν πάψεις να επιθυμείς, 

τότε, τα πάντα θα 'χεις.

ιβ΄

Πλούσιοι και ενδεείς,
ταπεινοί και επηρμένοι,
καλοί και κακοί•
δέντρα προς ξύλευση όλοι,
δέντρα του ίδιου δάσους.

ιδ΄

Εγώ βαδίζω

προς τον θάνατο ή εκείνος 

προς εμένα;

Ποιος τάχα ο αναμένων, 

ποιος ο αναμενόμενος;

ιζ΄

Ταξίδι ήρεμο,

απ' το κλαδί ως το χώμα,

ταξίδι αθόρυβο.

Τι ζηλευτή η θανή σου, 

φύλλο φθινοπωρινό!

κ΄

Από τα πόδια

ως την κορφή, μετριέται

μόνο το ύψος.

Το ανάστημα αρχινά 

πάνω από το κεφάλι.

κα΄

Ένα ταξίδι 

αρχινά, κάθε στιγμή, 

χιλιάδες μίλια.

Νάτηνε η αρχή του, εδώ, 

κάτω απ' τα πόδια μου.

«Βοήθεια!» φωνάζει τo φεγγάρι

«Βοήθεια! Ξεκρέμαστε με απ' αυτή

τη μαύρη ερημιά,

βάλτε με, γρήγορα,

στη φωτεινή σας πιατοθήκη!».

Ποιο απρόσεχτο παιδί

σ' έπιασε πάλι απόψε, φεγγαράκι,

με μουτζουρωμένα δάχτυλα;