"Ένα γκρίζο και μεταλλικό τοπίο" / ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ γράφει ο Γιώργος Πάλλης ("Αμαρυσία", 28/6/2014)

..............................................................

Ένα γκρίζο και μεταλλικό τοπίο

ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ

γράφει ο Γιώργος Πάλλης (αρχαιολόγος)
 
    Μακέτα που δεν έγινε ποτέ πράξη

   Δύο μήνες πέρασαν ήδη από τα πανηγυρικά εγκαίνια του έργου της "βιοκλιματικής ανάπλασης" του κέντρου του Αμαρουσίου και την παράδοσή του στους πολίτες. Το γεγονός εορτάστηκε με επίκεντρο τον επανεκλεγέντα Δήμαρχο Αμαρουσίου κ.Γ. Πατούλη και, καθώς συνέβη να εγκαινιαστεί ένα μήνα πριν από τις εκλογές, αξιοποιήθηκε ιδιαίτερα στον προεκλογικό του αγώνα, όπου μεταξύ άλλων κυριάρχησε το επίθετο βιοκλιματικός, -ή, -ό.

   Είναι όμως καιρός να διερωτηθούμε, τι μένει στο Μαρούσι από αυτό το έργο, μετά την επικοινωνιακή προβολή του κ. Δημάρχου; Ποια είναι η νέα εικόνα του κέντρου της πόλης μετά από αυτή τη μείζονα επέμβαση, που εκτείνεται από τη λεωφόρο Κηφισίας μέχρι το σταθμό του τρένου;

   Το πρώτο πράγμα που κάνει εντύπωση στο νέο κέντρο είναι το χρώμα του - ή μάλλον η απουσία χρώματος. Παντού κυριαρχούν το γκρίζο του γρανίτη και το μέταλλο των δεκάδων στύλων-κουτιών φωτισμού, που "φυτεύτηκαν" σε πυκνή παράταξη σε όλο το μήκος των αναπαλασμένων οδών. Μεταλλικοί ειναι ακόμη και οι κάδοι αποριμμάτων, σε μεγάλο μάλιστα ορθογώνιο σχήμα, που απαιτεί κάποια δόση φαντασίας για να αντιληφθεί κανείς τη χρησιμότητά τους. Πριν δε από λίγες μέρες, τα μεταλλικά στοιχεία συμπληρώθηκαν με τεράστιες ορθογώνιες "πύλες" στις εισόδους των πεζοδρόμων, που μοιάζουν με εισόδους διοδίων ή σταθμών ΚΤΕΟ.

   Την εικόνα αυτή του γκρίζου με το δάσος των μεταλλικών στύλων, προσπαθούν να εξωραΐσουν μερικά μικροσκοπικά συντριβάνια-γούρνες, τοποθετημένα σε κεντρικές διασταυρώσεις, και μία απομίμηση πυξίδας, που θυμίζει το έμβλημα της Ατλαντικής Συμμαχίας, του ΝΑΤΟ. Το γκρίζο του γρανίτη διακόπτουν επίσης ταινίες απο γυαλί, κάτω από τις οποίες κρύβονται άσπρα και κόκκινα κεραμικά επάνω σε λευκή (και κόκκινη, σημ. δική μου) άμμο και τρεχούμενα νερά. (οι ταινίες από γυαλί με νερό είναι στην οδό Διονύσου συγκεκριμένα, πάλι σημ. δική μου). Και γράφουμε κρύβονται, διότι ακόμα και με το νυχτερινό φωτισμό τους, οι ταινίες αυτές είναι τόσο θαμπές από την υγρασία και τους υδρατμούς, ώστε να μη φαίνεται σχεδόν τίποτα από τα εκθέματα τους. Σημειωτέον ότι κεραμικά με αυτό το σχήμα και χρώμα δεν παράγονταν ποτέ στα αγγειοπλαστεία του Αμαρουσίου. Όσο για τα τερχούμενα (και επίσης αόρατα) νερά, αυτά συμπληρώνονται με μικρούς πίδακες που εκτοξεύονται μέσα από μεταλλικές σχάρες, σαν να πρόκειται για βλάβη στο δίκτυο της ΕΥΔΑΠ.

   Το χειρότερο όμως είναι ότι στο νέο κέντρο του Αμαρουσίου δεν έχουν θέση τα δέντρα. Θα περίμενε κανείς ότι μια "βιοκλιματική ανάπλαση" θα περιελάμβανε πολύ πράσινο, ότι θα αυξάνονταν τα μεγάλα δέντρα στους πεζόδρομους και θα τους έκαναν σκιερούς. Αντιθέτως η φύτευση που έγινε τώρα αφορά αε συστοιχίες μεγάλων μεταλλικών στύλων-κουτιών φωτισμού και μικροφωνικής εγκατάστασης - τόσο πολλών, που από ορισμένα σημεία δίνουν  την εντύπωση ενός τείχους. 

   Πού και πού έχουν τοποθετηθεί και μεταλλικές αψίδες, που οδηγούν στο πουθενά. Και στην οδό Ερμού φυτεύθηκαν δειγματοληπτικά μερικές μανόλιες, γνωστό παραδοσιακό φυτό της Αττικής που φημίζεται για τον μεγάλο και παχύ ίσκιο του.

   Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλά σημεία όπου υπήρχαν παλαιότερα δέντρα και είχαν εν τω μεταξύ ξεραθεί, οι κενές θέσεις τους καλύφθηκαν προσεκτικά με γρανίτη.

   Στην οδό Μητροπόλεως, τουλάχιστον, έχουν τοποθετηθεί στα κάγκελα πολυάριθμες γλάστρες από πλαστικό - βιοκλιματικής προφανώς σύστασης.

   Κατά τη γνώμη μας, η νέα εικόνα του κέντρου του Αμαρουσίου είναι αδιάφορη και απογοητευτική. Το μόνο που εξασφαλίζει είναι άνετο περπάτημα και άφθονο χώρο για τραπεζοκαθίσματα.* Ούτε πράσινο, ούτε σκιά, ούτε αισθητική αναβάθμιση. Τα όσα περιγράφουν οι ομιλίες και τα δελτία του προσωπικού γραφείου του Δημάρχου Αμαρουσίου αγγίζουν τα όρια του αστείου, συγκρινόμενα με την πραγματικότητα. 

   Τα χαμόγελα όμως παγώνουν στη σκέψη ότι αυτή η χαμένη ευκαιρία για το κέντρο του Αμαρουσίου  στοίχισε πάνω από 7.000.000 ευρώ, δηλαδή 2.380.000.000 παλαιές δραχμές. Το αστρονομικό αυτό ποσόν έρχεται προφανώς σε αντίφαση με το κάτω του μετρίου αποτέλεσμα. Ο κ. Δήμαρχος δηλώνει  πάντως υπερήφανα ότι το κόστος καλύφθηκε μόνον από ευρωπαϊκές πιστώσεις και δεν επιβαρύνει κανέναν δημότη - δηλαδή για άλλη μια φορά, φερθήκαμε έξυπνα και σπαταλούμε το κοινοτικό χρήμα κατά το δοκούν.

*Σημείωση: Τραπεζοκαθίσματα που "ασεβούν" επεκτεινόμενα και επί των ειδικών λωρίδων που προορίζονται για τους τυφλούς, και στην οδό Μητροπόλεως, και στην πλατεία Κασταλίας, και στην οδό Δήμητρος (πεζόδρομοι, λέει, όλοι τους) όπου υπάρχουν "ταχυφαγεία", καφενεία-ουζοπωλεία και μπυραρίες αντιστοίχως. Για να μην πω για τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, ειδικά πάνω σ' αυτές τις ειδικές λωρίδες. "Σώζεται" η ντροπιαστική αυτή κατάσταση από το ότι δεν κυκλοφορούν τυφλοί στο Μαρούσι!...