..............................................................
photo: Joosep Kivimäe@Flickr
Ο πυρήνας των καθεστώτων αστικής κυριαρχίας παρουσιάζει παθογένειες και ενδογενείς αντιφάσεις που τα καθιστούν ανίσχυρα. Αρκεί να αποκτήσουμε τη συνείδησή τους. Δημιουργούν, για παράδειγμα, ομογενοποιημένες κοινωνίες που μας θέλουν άτομα και όχι μέλη κοινότητας ή συλλογικότητας. Αλλά η πραγμάτωση των ανθρώπων επιτυγχάνεται μόνο σε συνεργασία με τους καθρέφτες τους, που είναι οι άλλοι άνθρωποι. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτή τη διαμορφωμένη κατάσταση παίζει η τηλεόραση, που αντιστρέφει και ανατρέπει την κοινή λογική, δημιουργώντας παθητικούς καταναλωτές. Όχι αποκλειστικά καταναλωτές θνησιγενών αντικειμένων, αλλά και καταναλωτές βίας, εξουσίας κ.λπ., που δομούν τη φαντασία μιας ζωής που δεν βιώνουν, αλλά την εισπράττουν έτοιμη. Με τη φαντασία να οδηγεί τους ανθρώπους στη δημιουργία, αλλά επίσης, από την άλλη, στην παραφροσύνη και τον παραλογισμό.
Η δύναμη της τηλεόρασης είναι τεράστια, για αυτό και ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, αν και σταθερά φαίνεται να αποφεύγει την ενημέρωση. Με την παραδοχή σε αυτό το σημείο, πως δεν είναι όλα τα τηλεοπτικά προγράμματα ίδια και, φυσικά, υπάρχουν κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις. Αρκεί όμως να εκφραστεί μία άποψη στα δελτία ειδήσεων των 8 και από Χριστός να βγει κάποιος Ιούδας. Και, κυρίως, το αντίστροφο. Χωρίς να εξασφαλίζει κανείς ότι πριν ακουστεί αυτή η άποψη, έχει προηγηθεί έρευνα, υπάρχουν αξιόπιστες πηγές ή έστω πως δεν πρόκειται απλώς για μία παρλάτα που ακροπατεί στη γενίκευση ή ακόμα και στην ανοησία.
Ας θυμηθούμε μόνο εκείνους που λίγο καιρό πριν προσπαθούσαν να μας πείσουν από το τηλεδημοκρατικό βήμα τους στα δελτία ειδήσεων (και όχι μόνο από εκεί), ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι μία εγκληματική και παρακρατική οργάνωση, με ξεκάθαρο πολιτικό της μήνυμα το αίμα, αλλά ένα ακροδεξιό κόμμα. Που επιβαλλόταν μάλιστα να δείξει το σοβαρό της πρόσωπο, για να αποκτήσει κύρος κυβερνητικού εταίρου. Αν δεν χανόταν ο έλεγχος το βράδυ που ένας αγωνιστής τού κοινωνικού κινήματος, ο Παύλος Φύσσας, έχασε τη ζωή του για να τραβήξει και την τελευταία φενάκη των πολιτικών μασκαράδων, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι δεν θα βιώναμε σύντομα στην Ελλάδα μία κυβέρνηση αντίστοιχη της Νορβηγίας. Όπου μία πιο λάιτ εκδοχή τής Χ.Α. αποτελεί ήδη κομμάτι τού κυβερνητικού συνασπισμού και διαχειρίζεται σημαντικά χαρτοφυλάκια.
Η φυλάκιση των Μιχαλολιάκου και Παππά έκανε αρκετούς να μιλήσουν, βιαστικά, για συντριβή τού ναζισμού στην Ελλάδα. Με τη Χ.Α. όμως να έχει σταθερή απήχηση στους Έλληνες ψηφοφόρους, μήπως αυτές οι δύο συλλήψεις και φυλακίσεις (μαζί με του βουλευτή Λαγού, που βρίσκεται στη φυλακή για τη σχέση του με τις ομορφιές της νύχτας) δεν είναι αρκετές για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Και, μήπως, εκείνοι που ενισχύουν περισσότερο τη Χ.Α. δεν βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα, αλλά στο πιο φωτεινό και εντυπωσιακό σταθερό αντικείμενο που υπάρχει στα σαλόνια μας;
*Ο Γιώργος Κτενάς γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1985 στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Λευκάδα. Βρίσκεται στον χώρο της δημοσιογραφίας από το 2007. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί, μεταξύ άλλων, στις εφημερίδες «Αυγή», «Δρόμος», «Εποχή», στο περιοδικό «Βαβυλωνία» και στις ιστοσελίδες «rproject», «sportdog», «gazzetta», και «othersidefootball».
Οι «αρχηγοί» της Χ.Α. είναι έξω
photo: Joosep Kivimäe@Flickr
Ο πυρήνας των καθεστώτων αστικής κυριαρχίας παρουσιάζει παθογένειες και ενδογενείς αντιφάσεις που τα καθιστούν ανίσχυρα. Αρκεί να αποκτήσουμε τη συνείδησή τους. Δημιουργούν, για παράδειγμα, ομογενοποιημένες κοινωνίες που μας θέλουν άτομα και όχι μέλη κοινότητας ή συλλογικότητας. Αλλά η πραγμάτωση των ανθρώπων επιτυγχάνεται μόνο σε συνεργασία με τους καθρέφτες τους, που είναι οι άλλοι άνθρωποι. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτή τη διαμορφωμένη κατάσταση παίζει η τηλεόραση, που αντιστρέφει και ανατρέπει την κοινή λογική, δημιουργώντας παθητικούς καταναλωτές. Όχι αποκλειστικά καταναλωτές θνησιγενών αντικειμένων, αλλά και καταναλωτές βίας, εξουσίας κ.λπ., που δομούν τη φαντασία μιας ζωής που δεν βιώνουν, αλλά την εισπράττουν έτοιμη. Με τη φαντασία να οδηγεί τους ανθρώπους στη δημιουργία, αλλά επίσης, από την άλλη, στην παραφροσύνη και τον παραλογισμό.
Η δύναμη της τηλεόρασης είναι τεράστια, για αυτό και ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, αν και σταθερά φαίνεται να αποφεύγει την ενημέρωση. Με την παραδοχή σε αυτό το σημείο, πως δεν είναι όλα τα τηλεοπτικά προγράμματα ίδια και, φυσικά, υπάρχουν κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις. Αρκεί όμως να εκφραστεί μία άποψη στα δελτία ειδήσεων των 8 και από Χριστός να βγει κάποιος Ιούδας. Και, κυρίως, το αντίστροφο. Χωρίς να εξασφαλίζει κανείς ότι πριν ακουστεί αυτή η άποψη, έχει προηγηθεί έρευνα, υπάρχουν αξιόπιστες πηγές ή έστω πως δεν πρόκειται απλώς για μία παρλάτα που ακροπατεί στη γενίκευση ή ακόμα και στην ανοησία.
Ας θυμηθούμε μόνο εκείνους που λίγο καιρό πριν προσπαθούσαν να μας πείσουν από το τηλεδημοκρατικό βήμα τους στα δελτία ειδήσεων (και όχι μόνο από εκεί), ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι μία εγκληματική και παρακρατική οργάνωση, με ξεκάθαρο πολιτικό της μήνυμα το αίμα, αλλά ένα ακροδεξιό κόμμα. Που επιβαλλόταν μάλιστα να δείξει το σοβαρό της πρόσωπο, για να αποκτήσει κύρος κυβερνητικού εταίρου. Αν δεν χανόταν ο έλεγχος το βράδυ που ένας αγωνιστής τού κοινωνικού κινήματος, ο Παύλος Φύσσας, έχασε τη ζωή του για να τραβήξει και την τελευταία φενάκη των πολιτικών μασκαράδων, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι δεν θα βιώναμε σύντομα στην Ελλάδα μία κυβέρνηση αντίστοιχη της Νορβηγίας. Όπου μία πιο λάιτ εκδοχή τής Χ.Α. αποτελεί ήδη κομμάτι τού κυβερνητικού συνασπισμού και διαχειρίζεται σημαντικά χαρτοφυλάκια.
Η φυλάκιση των Μιχαλολιάκου και Παππά έκανε αρκετούς να μιλήσουν, βιαστικά, για συντριβή τού ναζισμού στην Ελλάδα. Με τη Χ.Α. όμως να έχει σταθερή απήχηση στους Έλληνες ψηφοφόρους, μήπως αυτές οι δύο συλλήψεις και φυλακίσεις (μαζί με του βουλευτή Λαγού, που βρίσκεται στη φυλακή για τη σχέση του με τις ομορφιές της νύχτας) δεν είναι αρκετές για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Και, μήπως, εκείνοι που ενισχύουν περισσότερο τη Χ.Α. δεν βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα, αλλά στο πιο φωτεινό και εντυπωσιακό σταθερό αντικείμενο που υπάρχει στα σαλόνια μας;
*Ο Γιώργος Κτενάς γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1985 στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Λευκάδα. Βρίσκεται στον χώρο της δημοσιογραφίας από το 2007. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί, μεταξύ άλλων, στις εφημερίδες «Αυγή», «Δρόμος», «Εποχή», στο περιοδικό «Βαβυλωνία» και στις ιστοσελίδες «rproject», «sportdog», «gazzetta», και «othersidefootball».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου