"Σκοπός χαμένος" ποίημα του Τέλλου Άγρα (1899 - 1944) από την "ΑΥΓΗ" (14/11/2013)

..............................................................

Τέλλος Άγρας (1899 - 1944)







      Σκοπός χαμένος

           Σ' εκείνες τις αστροφεγγιές
       που προμηνούν καλοκαιριές
       μα που τ' αχείλι πάει να φρίξη,
       και που όλη η ψύχρα απ' τη βραδυά
       γίνεται μέσα στην καρδιά
       πίκρα και κάματος και πλήξη,
       
       εγώ δεν έμοιασα ποτές
       με τους μικρούς τραγουδιστές
       που - κάθε βράδυ σα σχολνάνε -
       απ' τα παράθυρα περνούν
       - που άξαφνα ανέμοι τα σφαλνούν -
       και τραγουδούν, πολλοί, και πάνε...

       Κάτω απ' τον έντονο ουρανό,
       τι μ' είχε κάνει, να πονώ
       κι ως τόσο να σωπαίνω, εμένα;
       και να γυρεύω μοιρασιά
       απ' τη δική τους ζεστασιά
       μες στα τραγούδια, εγώ, τα ξένα;

       Δούλευα μέσα μου να πω
       κι εγώ (ποιος ξέρει!) έναν σκοπό;

       Αχ, κι όσο αν τρίβη κ' αν μαζώνη
       τα χέρια μου, όμως δεν μπορεί
       ακόμα η φούχτα σου να βρη
       και την ψυχή μου, που κρυώνει...


                                         ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ

Καθημερινές [1939]

Από το "ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ" της "ΑΥΓΗΣ" (14/11/2013)
με ανθολόγο του Νοεμβρίου του 2013 τονΣωτήρη Τριβιζά