Μνήμη που πονάει : Time: Πώς ναυάγησε το Ολυμπιακό όνειρο της Ελλάδας του 2004 (από τοwww.protothema.g,9/7/2010)r

..............................................................

Σχόλιο:  Σπεύδω να σχολιάσω την αντιγραφή από το "Time" και το "Πρώτο Θέμα" που ακολουθεί, θέλοντας να υπενθυμίσω εκείνες τις "αδύναμες" φωνές - αδύναμες γιατί ήσαν φωνές λίγων, γραφικών και γκρινιάρικων (έτσι θεωρούνταν εκείνες τις μέρες), των οικολόγων, κάποιες συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ ή τάσεων του Συνασπισμού (;), που μιλούσαν για μεγαλοϊδεατικές σπατάλες, οικολογικά εγκλήματα, για Ολυμπιακούς Αγώνες της εμπορευματοποίησης και των αναβολικών - που κανείς τότε δεν τις άκουγε μέσα στη γενική ευφορία και παραζάλη της ανάληψης μιας, για πρώτη φορά από μας τους Έλληνες,  παγκόσμιας διοργάνωσης. Αλλά ποιος ν' ακούσει; Ποιος ν' ακούσει τον εξτρεμιστή(!) και συχωρεμένο Μιχάλη Παπαγιαννάκη που ήταν σαφώς κατά της διοργάνωσης με ένα ευρύτατης γκάμας οπλοστάσιο επιχειρημάτων (οικονομικού, οικολογικού, ιδεολογικού και φιλοσοφικού περιεχομένου), ποιος ν' ακούσει τον Φίλιππο Συρίγο που αντιμετωπιζόταν τότε περίπου σαν εθνοπροδότης; Αλλά τότε έπρεπε να πουλήσουμε μούρη σ' όλο τον κόσμο, με έργα φαραωνικά και με νίκες αθλητικές, κι ας ήτανε ψεύτικες και βρώμικες και ντροπιαστικές. 

   Τώρα σαν χαίνουσες πληγές χάσκουν οι εγκαταλελειμμένες τσιμεντένιες εγκαταστάσεις (αλήθεια, γιατί δεν έγιναν λυόμενες όπως είχαν προτείνει πολλοί που προσπαθούσαν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα, ξέρετε τώρα οικονομία και εργολαβικά συμφέροντα;) να θυμίζουν τη μαζική τύφλωση εκείνων των ημερών, τύφλωση που κρατάει ακόμα και τώρα στους καιρούς της κρίσης. Τύφλωση που οδήγησε πολλούς από μας να καμαρώνουμε γι' αυτές τις ψεύτικες νίκες, αφού και οι άλλοι οι πιο ανεπτυγμένοι από εμάς έτσι ψεύτικες τις πετυχαίνουν, τύφλωση που μας έκανε να φωνάζουμε "Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ..." στον φουκαρά μετανάστη που δούλεψε στα ολυμπιακά έργα - εμείς που τον επιστατούσαμε ως σκληρά αφεντικά. Ποιοι εμείς δηλαδή; Εμείς που τρώγαμε μόνο ό,τι έπεφτε απ' το τραπέζι των μεγαλο-εργολάβων και των παραγόντων, Ελλήνων και ξένων. Εμείς που παραμυθιαστήκαμε με τις μεγάλες ιδέες του Λιάνη, του Λαλιώτη και του Βενιζέλου, του Μητσοτάκη (θυμηθείτε την υποψηφιότητα για το 1996) και του Καραμανλή.

   Εγώ καταλαβαίνω ότι η κρίση που τώρα περνάμε (και που θα κρατήσει, ως φαίνεται, πολλά χρόνια), μπορεί να γίνει ευκαιρία μόνο ως ίαση απ' αυτή τη χρόνια τύφλωση. Κι αν δεν γίνουμε καλά τώρα,  α ν  δ ε ν  δ ο ύ μ ε  τ ώ ρ α ,  ναι "πέντε αιώνες δύσης εθνικής" θα ζήσουμε από δω και μπρος που λέει κι ο Σαββόπουλος, κι ας συνέβαλε τα μέγιστα κι αυτός στην αρρώστια μας. Και δεν θα 'ναι "δύση εθνική", θα είναι δύση κοινωνική, όλων και του καθενός ευσυνείδητου συνανθρώπου και συμπατριώτη μας ξεχωριστά.

 

 

‘’Δεν υπάρχει άλλος καιρός για ...πανηγυρισμούς και χειραψίες, για αισιοδοξία και τι είναι σωστό ή λάθος για τη χώρα μου, δεν υπάρχει άλλος χρόνος για να καταπιείς την οργή σου ή να αγνοήσεις το μίσος σου, ούτε για ιδιωτικές βεντέτες, ούτε για να μάθεις τώρα ποιος είσαι...’’

                                                     

 Λου Ριντ από το τραγούδι του    

        ‘’There is no time’’. 

.............................................................

Η είδηση: 

H γενέτειρα των Αγώνων στροβιλίζεται σήμερα στη δίνη της οικονομικής κρίσης

Time: Πώς ναυάγησε το Ολυμπιακό όνειρο της Ελλάδας του 2004

Web only

09/07/2012  15:52

http://www.protothema.gr/world/article/?aid=209573 

 

 

«Ωφέλησαν ή όχι οι Ολυμπιακοί του 2004 την Ελλάδα;», αναρωτιέται σε εκτενές άρθρο του το περιοδικό «Time» επισημαίνοντας ότι η γενέτειρα των Αγώνων στροβιλίζεται σήμερα στη δίνη της οικονομικής κρίσης και οι άλλοτε υπερήφανοι Ελληνες, τώρα διακατέχονται από λύπη.    

Για το αμερικανικό περιοδικό, οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις στα συγκροτήματα του Ελληνικού «σκόνταψαν» στην γραφειοκρατία και παραμένουν ανεκμετάλλευτες αν και προορίζονταν να γίνουν ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πάρκο.

«Εχουν περάσει οκτώ χρόνια από τότε που η Ελλάδα , η γενέτειρα των Ολυμπιακών , φιλοξένησε με υπερηφάνεια του Ολυμπιακούς Αγώνες, που το Λονδίνο θα φιλοξενήσει αυτό το καλοκαίρι. Αλλά καθώς η χώρα παλεύει με τις αποσταθεροποιητικές συνέπειες της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης, πολλοί Έλληνες πλέον κοιτάζουν πίσω σε εκείνη την περίοδο με περισσότερη λύπη απ’ ότι υπερηφάνεια », επισημαίνει το ρεπορτάζ αναφερόμενο στην πεποίθηση πολλών Ελλήνων ότι τα έξοδα που έγιναν εκείνη την περίοδο ήταν υπερβολικά επιβαρύνοντας και άλλο οικονομικά προβλήματα που είχε ήδη η χώρα.

Το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων και οι ακριβές εγκαταστάσεις που έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους δεν είναι η πρώτη φορά που αμφισβητούνται ανοιχτά και ιδιαίτερα σε μία περίοδο που η χώρα βρίσκεται στο χείλος της οικονομικής καταστροφής.

«Τα σχέδια μετατροπής του Ολυμπιακού Συγκροτήματος  Ελληνικού στο μεγαλύτερο μητροπολιτικό πάρκο της Ευρώπης έμειναν  απλά σχέδια. Η γραφειοκρατία που αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη», όπως σημειώνει το περιοδικό, άφησε το Ολυμπιακό Συγκρότημα, με τους περισσότερους Ελληνες να φέρνουν στη μνήμη τους Αγώνες με λύπη παρά με υπερηφάνεια».

“Aν κοιτάξετε τα λάθη που έκαναν οι Ελληνες για την προετοιμασία των Αγώνων, θα μπορούσαμε να πούμε ότι παρόμοια λάθη οδήγησαν την Ελλάδα στο χρέος και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει τώρα», υποστηρίζει ο Μαρκ Σπίγκελ, ο οποίος εργάζεται για την Federal Reserve Banks του San Francisco και έχει γράψει σχετικά άρθρα για τις οικονομικές επιπτώσεις της φιλοξενίας των Ολυμπιακών Αγώνων , αναφερόμενος στον προϋπολογισμό της Ελλάδας και τα κατασκευαστικά προβλήματα.