Tης Tασουλας Kαραϊσκακη
Χάος, κραχ. Δεν υπάρχουν ίσως λέξεις που θα μπορούσαν να περιγράψουν πιο εύστοχα τις ώρες που ζει η χώρα μας, με κυβερνώντες να παλεύουν να διασωθούν και κυβερνωμένους να τελούν σε πλήρη απελπισία, απόγνωση, σύγχυση. Οι έννοιες του «χάους» και του «κραχ» που εμφανίστηκαν προ ημερών στα πρωτοσέλιδα δύο γαλλικών και μίας βελγικής εφημερίδας, με τον βαρύ συμβολισμό των ελληνικών λέξεων με ελληνικούς χαρακτήρες στους κύριους τίτλους τους, όχι μόνο αφορούν αποκλειστικά μια Ελλάδα σε διπλό ρόλο -του αυτόχειρα και του καταστροφέα-, αλλά και εισάγουν το στίγμα του προξενητή χαοτικών καταστάσεων βαθύτερα από ποτέ άλλοτε στο ελληνικό «σώμα». Μπορεί οι Ελληνες να ευθύνονται για τα δεινά τους, αφού ανέχτηκαν διεφθαρμένους, ανίκανους και τυχοδιώκτες ηγέτες, είναι πολιτικά απαίδευτοι, ευμετάβολοι, ευχειραγώγητοι, καταδημαγωγούνται, αυτοκαταλύονται και καταλήγουν να προσφέρουν έτοιμα στο πιάτο των κατηγόρων τους -όσων δύο χρόνια τώρα καθυβρίζουν, μυκτηρίζουν το μικρό, εξαρτημένο οικονομικά, χρεοκοπημένο κράτος- όλα τα αδιάσειστα επιχειρήματα εναντίον τους. Ωστόσο, πέρα από το ότι κάτω από τα επιφαινόμενα και πέρα από τις αντιφάσεις δεν μπορεί, δεν γίνεται να μην υπάρχει κάτι θετικό, κάτι υγιές, κάτι το προσεχώς οικοδομήσιμο, και σ’ αυτό οφείλουμε να προσβλέπουμε τούτες τις κρίσιμες ώρες, η χρήση των ελληνικών λέξων, των ελληνικών χαρακτήρων για την περιγραφή της κατάστασης κρύβει μια οδυνηρή σημειολογία. Η ελληνική γλώσσα προβάλλει όχι ως φορέας του πολιτισμού, αλλά της αποδόμησης και της καταστροφής. Αυτό αποτελεί ένα πρωτοφανές χτύπημα στην ελληνική υπόσταση από τους εταίρους μας. Η σύνδεση του ολέθρου με την ελληνική λαλιά είναι ο χειρότερος διασυρμός που μας επιφυλάχθηκε ποτέ. Δεν έχει σημασία που λίγες ώρες αργότερα η Αγκελα Μέρκελ ξεκαθάρισε ότι εκτιμούν τους Ελληνες, όπως και όλο τον κόσμο, τους Τούρκους (δίπλα της βρισκόταν ο Ταγίπ Ερντογάν), όταν εμφανίζονται λογικοί. Δηλαδή ότι δεν έχουν κάτι προσωπικό μαζί μας. Ο πανικός της αλματωδώς μεταδιδόμενης συμφοράς σφραγίστηκε πάνω στη σάρκα της Ε.Ε. με ελληνικούς χαρακτήρες. Και δεν είναι μόνο ότι αυτό που δηλώνουν για μας (προξενητές χάους) έχει αποφασιστική σημασία, αφού θα μας ακολουθεί για καιρό σιδηροπαγές, πέρα από κάθε δική μας δυνατότητα να το αποσείσουμε. Είναι και ότι το δηλώνουν στη δική μας γλώσσα, γι’ αυτούς τη μόνη κατάλληλη να περιγράψει την τραγωδία σε όλο της το εύρος. Αυτό το νέο στίγμα ίσως προσδώσει στον νέο ελληνικό αγώνα για προκοπή έναν συνειδησιακό χαρακτήρα, την υπεράσπιση της ελληνικής γλώσσας, της θαυματουργής ενωτικής ουσίας που επανασυνδέει τον ελληνισμό με τις καταβολές του, που του εξασφαλίζει τη συνέχεια. Η γλώσσα είναι αυτό που δεν γίνεται να πάρουν από ένα λαό, το όπλο με το οποίο διασφαλίζει την εθνική του επιβίωση. Από την άλλη, όπως έλεγε ο καθηγητής της νεοελληνικής γλώσσας στο ΑΠΘ, Χ. Λ. Τσολάκης, «οι γλώσσες βρίσκονται στα μπόγια των λαών, ψηλώνουν με το ψήλωμα και συρρικνώνονται με τη συρρίκνωση των σκέψεων και των πολιτισμών των ανθρώπων...». Σε αυτό το πεδίο θα έπρεπε ίσως να δοθεί η πιο σκληρή μάχη. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου