...............................................................
Συναισθηματικές υπερβολές...
Του Παντελη Mπουκαλα
Προσπάθησε να μπαλώσει τα πράγματα ο επίσημος εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. με τις τηλεοπτικές εμφανίσεις του, αλλά μάλλον χρειάζεται καινούργιες κλωστές και βελόνες· τα σκισμένα παρέμειναν αμπάλωτα. Παρέμεινε δηλαδή αναπάντητο το ερώτημα αν η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ., όπως ερμηνεύει τη βούλησή της ο εκπρόσωπός της, παροτρύνει τους αστυνομικούς «να ανταποκριθούν σε μια υπερβολή με μια αναλογική αντίδραση» (κάτι ανάμεσα σε Βενιζέλο και Καστανίδη θυμίζει αυτό) ή απλώς αποδέχεται αυτήν την «υπερβολή», τουτέστιν τις ροπαλιές από πέντε εναντίον πεσμένων ανθρώπων και τις αγριότητες κατά φωτορεπόρτερ που δείχνουν την ταυτότητά τους με την ψευδαίσθηση ότι θα σωθούν, αλλά πέφτουν θύματα του σχεδίου «διώξτε τα τσογλάνια για μην υπάρχουν μάρτυρες».
Ο κ. Κοκκαλάκης εξήγησε τα πράγματα παραψυχολογικά, μιλώντας στους «Δημοσιογράφους χωρίς Σύνορα»: «Οταν ένας αστυνομικός βλέπει έναν δημοσιογράφο μπροστά του, όχι συγκεκριμένα αυτόν που βρίσκεται εκεί, αλλά μόνη η παρουσία του δημοσιογράφου μπορεί να του θυμίσει συναισθηματικά καταστάσεις και περιπτώσεις όπου θεώρησε ότι έτυχε άδικης μεταχείρισης από τα Μέσα Ενημέρωσης». Δηλαδή για όλα φταίει η αναθεματισμένη η συναισθηματική μνήμη, η οποία, μελετηρή καθώς είναι, διαβάζει εφημερίδες, ακούει ραδιόφωνα και βλέπει κανάλια, αποθησαυρίζει το υλικό της, το εξετάζει και πέφτει σε βαθιά κατάθλιψη όταν εντοπίζει «αδικίες». Για να αυτοθεραπευτεί λοιπόν δίνει εντολή στον βραχίονα του αστυνομικού να κινηθεί κατά της κεφαλής ανυπόπτων, εκδικούμενος για την «αδικία». «Αμα περάσεις από τη γειτονιά μου θα σου δείξω εγώ» λέγαμε όταν ήμασταν παιδιά, αλλά... Αλλά ήμασταν παιδιά και η συναισθηματική μας μνήμη ήταν απαίδευτη και ανώριμη. Και επιπλέον δεν κρατάγαμε φυσούνες και ρόπαλα.
Τώρα, λέει, θα γίνει ΕΔΕ. Ε, και; Με δέκα χρόνια φυλάκιση είχε τιμωρηθεί ο ειδικός φρουρός Β. Σαραλιώτης, ως συνεργός στη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Και αποφυλακίστηκε χωρίς να κλείσει τριετία, επειδή η οικογένειά του αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Προφανώς, στην Ελλάδα της κρίσης είναι η μοναδική οικογένεια φυλακισμένου που δυσκολεύεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου