..............................................................
Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011
Χρήσιμοι «καθώς πρέπει» διδάσκαλοι
...Δειλία δε και σκληρότης είναι ανόμοια ή το πολύ αντίθετα, αλλ' ουχί και αντιφατικά, και δύνανται να συνυπάρχωσι παρά τω αυτώ προσώπω
Αλ. Παπαδιαμάντης, «Η Γυφτοπούλα»
Η πρωτοφανούς βιαιότητας οικονομική θύελλα που σαρώνει τη χώρα έχει φέρει τους πληττόμενους πολίτες σε απελπισία και έχει δημιουργήσει κατάσταση κοινωνικού βρασμού. Η τριάδα των δανειστών της Ελλάδας επιβάλλει συνεχώς σε μια πολιτικά ρακένδυτη ελληνική κυβέρνηση, με μηδενικές πλέον δυνατότητες σκέψης και αντιδράσεων, αποφάσεις που τσακίζουν μισθωτούς, δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, συνταξιούχους, εμπόρους κάθε κατηγορίας, αποφάσεις που βαθαίνουν την ύφεση, σκορπούν στη χώρα ανεργία και φέρνουν σε απόγνωση τη νεολαία. Η φοροεπιδρομή είναι άνευ προηγουμένου. Σφυροκόπημα άγριο δέχεται πλέον και η μεσαία τάξη. Ο καθιερωμένος (άγνωστο για ποιο λόγο ακριβώς) ως γενικώς «εξαιρετικά ευφυής» κ. Βενιζέλος, άσχετος έως χθες με τα οικονομικά, πλην σήμερα σε ρόλο κορυφαίου, σκληρού οικονομικού διαχειριστή και πανίσχυρου φοροσυλλέκτη, μοιάζει με τον Σερίφη του Νότιγχαμ, που έστελνε τους οπλισμένους φοροεισπράκτορές του να αποσπάσουν με τη βία τα τελευταία υπολείμματα σοδειάς από πένητες και από λιμοκτονούντες χωρικούς για λογαριασμό του βασιλεύοντος πρίγκιπα Ιωάννη, που είχε τις «ανάγκες» του. Ετσι απλά, με τέτοιες κτηνώδεις «πολιτικές» έλυναν τότε τα προβλήματα δημόσιων ελλειμμάτων του φεουδαρχικού κράτους τους οι Πλανταγενέτοι Νορμανδοί βασιλείς της Αγγλίας, όπως το έκαναν και άλλοι εκλεκτοί συνάδελφοί τους στη Μεσαιωνική Ευρώπη.
Σε ρόλο θλιβερού ναυαγοσώστη, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ του χαμένου στο διάστημα ταξιδευτή, κ. Γ. Παπανδρέου, η ισχυρότερη «συνιστώσα» του δικομματισμού, η παράταξη που προκάλεσε, με μιμητή και αντιγραφέα τη Νέα Δημοκρατία, το μεγάλο εθνικό ναυάγιο, πολιτεύεται υπέρ πατρίδος, τσακίζοντας ό,τι βρει όρθιο μπροστά του, προκειμένου να ικανοποιεί απολύτως τα αιτήματα και τις «ανάγκες» της διαβόητης τρόικας. Μάλιστα ο κ. Βενιζέλος, ο βαρύς «αντ' αυτού», του γυμνασμένου πρωθυπουργού μας, αδίστακτα εκβιάζει με πομπώδη διδακτικό λόγο τους Ελληνες, λέγοντάς τους (την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή) ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να ικανοποιηθούν όλες οι απαιτήσεις των δανειστών, για να αποφύγουν τα χειρότερα, για να μη γίνουμε «ζούγκλα»....
Αυτά στο κεφάλι μιας κοινωνίας σε κατάθλιψη, μιας κοινωνίας που οδηγείται κάτω από συνθήκες «διάλυσης» σε δραματική υποβάθμιση.
Οπως είναι αναμενόμενο, ο θυμός, η απελπισία πολλών Ελλήνων γεννούν αυτό τον καιρό και περιστατικά έκνομης και βίαιης συμπεριφοράς, επαγγελματιών, συνδικαλιστών, μαθητών, σπουδαστών, ενώ παραλλήλως καταγράφεται καθημερινά αύξηση της εγκληματικότητας σε αστικά κέντρα και περιφέρεια. Ολα αυτά, άσχημα και επικίνδυνα, συμβαίνουν στα πεδία μιας κοινωνίας παιδευτικά υποβαθμισμένης, με εκατομμύρια πολίτες-θύματα της «δικασκαλίας» του κυβερνώντος επί 30ετία δικομματισμού, που αποθέωσε τις μεθόδους παραγωγής μιας επίπλαστης ευημερίας, μηδένισε κάθε παραγωγικό αίτημα στην επαγγελματική και κοινωνική συνείδηση της μεγάλης πλειονότητας των εργαζόμενων, επέβαλε και ευλόγησε το εύκολο χρήμα ως μείζονα ηθική δύναμη, νομιμοποίησε τις παρανομίες εκλεκτών πελατών του, τσάκισε την Εκπαίδευση, ασέλγησε επάνω στην ελληνική γλώσσα και περιφρόνησε βαθύτατα τη μόρφωση, πράγμα που αναπόφευκτα οδήγησε με τον καιρό στον εκβαρβαρισμό ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας.
Σ' αυτό το σκηνικό, λοιπόν, εμφανίζονται σήμερα, αγουροξυπνημένοι, ορισμένοι αραχτοί και εξασφαλισμένοι διδάσκαλοι του νεοφιλελεύθερου «εκσυγχρονισμού», που διδάσκουν το «ορθώς και εθνικώς πράττειν», και είναι βαθιά δυσαρεστημένοι και άκρως ενοχλημένοι για τα όσα κακά και ακαλαίσθητα συμβαίνουν γύρω τους. Οι εκλεκτοί αυτοί διδάσκαλοι κακίζουν από στήλες εφημερίδων και ραδιοτηλεοπτικώς κάθε επιθετικώς και αγενώς συμπεριφερόμενο συμπατριώτη τους, κουνώντας του αυστηρά και απειλητικά το δάχτυλο της κατάλευκης χειρός τους, και ως καλοί και συνετοί πολίτες καλούν τις δυνάμεις της τάξεως να πράξουν το καθήκον τους.
Ηθικολογούν εκ του ασφαλούς, απειλούν και εκφοβίζουν, απαιτώντας να μην ανοίξει μύτη στη διάρκεια του δράματος που ζει η Ελλάδα και να μη χάνουν τους καλούς τρόπους τους οι εξουθενωμένοι πολίτες. Βεβαίως αυτή την περίοδο συμβαίνουν, πράγματι, και «απαράδεκτα» και παράδοξα και ασυνάρτητα και αντιφατικά πράγματα στα πεδία μιας συλλογικής, άτακτης, συχνά, διαμαρτυρίας και αγανάκτησης. Φαίνεται, όμως, πως θα πρέπει να υποθέσουμε ότι αυτοί οι «χρήσιμοι» στο καθεστώς διδάσκαλοι είναι τόσον ανόητοι, ανιστόρητοι και εκτός ελληνικού κόσμου, ώστε να νομίζουν στ' αλήθεια ότι αυτός ο βίαιος κοινωνικός «μετασχηματισμός», που θέλουν να επιβάλουν με πρωτοφανή πολιτικό κυνισμό και σε συμπιεσμένο χρόνο οι βάναυσες νεοφιλελεύθερες πολιτικές του Μνημονίου σ' αυτή την ελληνική κοινωνία, που έφτιαξαν οι πολιτικοί φίλοι τους, μπορεί να γίνει με απόλυτη κανονικότητα, ήρεμα, γαλήνια, άντε με ολίγες «ανεκτές» αναταράξεις, με τα κοινωνικά θύματα της κρίσης παραδομένα με στωικά χαμόγελα στην ανενδοίαστη πολιτική υποκρισία και στο διεστραμμένο οικονομικό πατριωτισμό του ντουέτου Παπανδρέου-Βενιζέλου και της ασυνάρτητης κυβερνητικής παρέας τους. Οσο για κάποιους αξιοθρήνητους πολιτικούς, πολιτευόμενους με αερολογίες και με τούμπες ενώπιον των εκλογικών πελατειών τους, αυτούς «γελωτοποιούς πιθήκους» τους αποκαλούσε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης («...καλώ δε ούτω τους λεγόμενους πολιτικούς» - «Οι Εμποροι των εθνών»).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου