................................................................
Μικροσκοπικός άνθρωπος, γιγάντιο ταλέντο – θα μπορούσε να ήταν μια λεζάντα στη ζωή του τζαζίστα Μισέλ Πετρουτσιανί, αλλά θα έλεγε την αλήθεια μισή. Ενα ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει τη «σκοτεινή» πλευρά του, ειδικά στα ερωτικά
Κάθε φίλος της τζαζ μπορεί να μιλάει ώρες για τον μουσικό που γεννήθηκε με σοβαρή πάθηση των οστών και δυσμορφία, έπαιζε πιάνο όπως ελάχιστοι έχουν παίξει ποτέ πιάνο, αλλά η ζωή του θα μπορούσε να ήταν βγαλμένη από ροκ εν ρολ σελίδες.
Τον κλείδωνε για να μην τρέχει με ερωμένες
Επιμέλεια: Μαρία Μαρκουλή
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Τετάρτη 05 Οκτωβρίου 2011
Μικροσκοπικός άνθρωπος, γιγάντιο ταλέντο – θα μπορούσε να ήταν μια λεζάντα στη ζωή του τζαζίστα Μισέλ Πετρουτσιανί, αλλά θα έλεγε την αλήθεια μισή. Ενα ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει τη «σκοτεινή» πλευρά του, ειδικά στα ερωτικά
Κάθε φίλος της τζαζ μπορεί να μιλάει ώρες για τον μουσικό που γεννήθηκε με σοβαρή πάθηση των οστών και δυσμορφία, έπαιζε πιάνο όπως ελάχιστοι έχουν παίξει ποτέ πιάνο, αλλά η ζωή του θα μπορούσε να ήταν βγαλμένη από ροκ εν ρολ σελίδες.
Σε ροκ σελίδες θα ανήκε και εκείνο το περιστατικό. Οταν μια μέρα στο Παρίσι, η σύζυγος του Πετρουτσιανί - η τρίτη ή η τέταρτη; - τον είχε κλειδώσει στο διαμέρισμά τους για να μην μπορεί να βγει και να πιει με τους «κολλητούς» του, να καπνίσει και να συναντήσει άλλες γυναίκες. Αλλά εκείνος είχε διαφορετικά σχέδια. Δεν έχασε χρόνο, τηλεφώνησε σε έναν φίλο του στη Γερμανία για να του ζητήσει να βρει κλειδαρά, να του ανοίξει και να βγει έξω.
Εχει συμβεί, θα πείτε, και σε άλλους άντρες. Ναι, αλλά όχι σε πολλούς από αυτούς που δεν κινούνται εύκολα, και η μετακίνησή τους από το ένα σημείο στο άλλο επαφίεται στην καλή θέληση των συνοδών τους που τους σηκώνουν αγκαλιά. Ο Πετρουτσιανί προτιμούσε να τον βοηθάνε γυναίκες. Οι οποίες στη συνέχεια τον ερωτεύονταν.
Συνέβη και αυτό. Να φεύγει για περιοδεία, αφήνοντας τη σύζυγο στο σπίτι, και να επιστρέφει με άλλη γυναίκα. Δεν μπορούσε να αντισταθεί στη γοητεία τους και το ήξερε.
Αυτή είναι μια από τις ιστορίες που αφηγείται το ντοκιμαντέρ «Michel Petrucciani» του Μάικλ Ράντφορντ (σκηνοθέτης επίσης του «Il Postino»), που κέρδισε πριν από λίγες ημέρες Χρυσή Αθηνά στην κατηγορία Μουσική και Σινεμά στις Νύχτες Πρεμιέρας στην Αθήνα.
Το θέμα του, ανεξάντλητο. Γεννημένος στη Ν. Γαλλία το 1962, ο μικρός Πετρουτσιανί παίρνει ένα σφυρί και κάνει κομμάτια ένα μικρό ψεύτικο πιανάκι που του έχουν κάνει δώρο οι γονείς του. Γιατί; Γιατί ήθελε ένα μεγάλο κανονικό πιάνο και δεν είχε χρόνο για χάσιμο.
Οι γιατροί είχαν πει πως με το πρόβλημα αυτό, το παιδί δεν θα μπορούσε να ζήσει για πολύ. Τα κόκαλά του σπάνε. Ακόμη και ενώ παίζει πιάνο, σπάνε. Με δυσκολία στέκεται. Αλλά αυτό δεν θα σταθεί εμπόδιο, όχι μόνο στο πιάνο, αλλά και στη ζωή.
«Είναι μόλις 13 αλλά παίζει σαν περπατημένος 38χρονος τζαζίστας σε κλαμπ του Μεξικού», λένε. Γιατί - και πάλι - δεν έχει χρόνο για χάσιμο και θέλει να ρουφήξει τη ζωή και να δοκιμάσει όλες τις εμπειρίες που του προσφέρονται.
Ταξιδεύει στην Καλιφόρνια, όπου τον οδηγούν φίλοι - συναντά τον Τσαρλς Λόιντ, τον οποίο παρασύρει να παίξει ξανά. Ο Λόιντ μένει έκπληκτος με αυτό που συμβαίνει μπροστά στα μάτια του. Ο Πετρουτσιανί εκεί ερωτεύεται μια μεξικάνα χίπισσα και παντρεύονται. Είναι μόλις είκοσι.
Η Νέα Υόρκη, ένας τζαζ προορισμός για όλους στη δεκαετία του '80, τον περιμένει και γίνεται η πόλη της καρδιάς του. Εκεί άλλωστε βρίσκονται όλοι οι μεγάλοι μουσικοί και ο Μισέλ σκαρφαλώνει στην καρέκλα μπροστά στο πιάνο και παίζει μαζί τους - Γουέιν Σόρτερ, Ρόι Χέινς, Ζακ Ντεζονέτ... Κάθε βράδυ βγαίνει έξω στα κλαμπ, πίνει, μεθάει, είναι η ψυχή της παρέας - δοκιμάζει ουσίες. Εχει φτιάξει τη δική του «συμμορία» - δυο τρία τηλεφωνήματα και όλοι ξέρουν τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Δες εδώ για τη ζωή του
http://en.wikipedia.org/wiki/Michel_Petrucciani
Δες εδώ για τη ζωή του
http://en.wikipedia.org/wiki/Michel_Petrucciani
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου