...............................................................
Στις Καρυές και στις παρειές του Βυζαντίου
Του Σταμάτη Φασουλή
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011
Το «Ραντεβού στο Αγιον Ορος» όχι, δεν είναι παλιά ελληνική ταινία. Είναι σκληρή παραγματικότης. Στο Περιβόλι της Παναγίας (αυτό είναι το χαϊδευτικό του όνομα) έδωσαν ραντεβού ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τον Πρωθυπουργό κύριον Γεώργιον Παπανδρέου, δώσανε τα χέρια κάνανε διάφορα συλλείτουργα, δεήσεις, επικλήσεις, γονυκλισίες, αρτοκλασίες, πράγματα «δικά μας, Γραικικά».
Είδα και μια φωτογραφία. Το μάτι του Πρωθυπουργού λίγο σαλεμένο. Σαν κάπως απάωρο. (λέξη εφευρεθείσα για να περιγράψει την εκτός τόπου και χρόνου κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει τελευταία ο πολιτικός ανήρ). Ισως όμως η αιτία να 'ταν άλλη αυτού του ξεκλουβιασμένου οφθαλμού. Κι εγώ κλείνω προς αυτήν την άποψη. Οτι δηλαδή ξενεριάστικε λίγο το άτομο.
Και είναι φυσικό. Διότι όταν βλέπεις κάθε μέρα κάθε μέρα τη Μέρκελ φρεσκοξυρισμένη και πέσεις απότομα στο ασκέρι με τους αξούριστους παπάδες παθαίνεις ένα ντεκαλάζ που λέγαν κι οι παλιοί κινηματογραφιστές (ντεκαλάζ: ο μη συγχρονισμός εικόνας και ήχου που οφείλεται στην απόσταση που έχει το καρέ της εικόνας από το σημείο της μαγνητικής εγγραφής. Απόσταση η οποία έπρεπε να 'ναι, απ' ό,τι θυμάμαι, 18 καρέ, σου λέει ο Σταυράκος. Την απόσταση αυτή αποκαλούμε δε «μπούκλα»). Ωραία χρόνια. Φοιτητικά, ανέμελα με συναυλίες, διαδηλώσεις, πορείες, η νεολαία Λαμπράκη. Μετά ήρθε η δικτατορία.
Ας επανέλθουμε όμως στη συνάντηση Πατριάρχη - Πρωθυπουργού στο ιερό αυτό και σεπτό περιβάλλον στο οποίον παρευρίσκοντο λέει και όλοι οι άγιοι ηγούμενοι των αγίων μονών του Αγίου Ορους. Και ανάμεσα στους αγίους αυτούς πρώτος και καλύτερος ο άγιος ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου Εφραίμ.
Βρε καλώς τα παιδιά. Πώς από δω; Εχουμε τίποτα προς πώλησην; Μιλιά ο άγιος. Πάνε αυτά που ξέρατε τα επικοινωνιακά τα λάπτοπ οι ριαλεστεϊτισμοί. Τώρα εκεί σε μια γωνιά χωμένος κάτω απ' το φως του ασημοκάντηλου καθότανε λέει σαν τη σουπιά που έχει αμολήσει το μελάνι και το φόρεσε κατάσαρκα η μαύρη. Τόταλι μπλακ ο Αγ(ρ)ιος άνθρωπος. Κάποιος ρώτησε (όχι ο Πρωθυπουργός. Είναι τόσο ευγενικός ο κύριος Παπανδρέου, αφού έκανε πως δεν τον είδε μην τον προσβάλει) ένας άλλος επίσημος ρώτησε λοιπόν:
«Καλά αυτός τι δουλειά έχει εδώ; Αυτός δεν ήταν με το σκάνδαλο που βούιξε ο τόπος;». Αυτός ήταν αγαπητέ μου αλλά με την πάροδο του χρόνου, ο οποίος χρόνος είναι και πανδαμάτορας μην το ξεχνάμε αυτό, ξεχάστηκε, καταχωνιάστηκε, και τέλος παραγράφτηκε. Κι έτσι νομίμως απεκατεστάθη και ο εμπνευστής του. Μα είναι γνωστό τοις πάσι το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου καθαγιάστηκε στον χρόνο. Αντε και στα δικά μας. Ο,τι σκατοδουλειά κάναμε, ό,τι ρεμούλα, ό,τι αρπακόλα, ό,τι κωλογάντσα, ό,τι αρπάξαμε, ό,τι φάγαμε, ό,τι καταστρέψαμε, να το αφήσουμε στον χρόνο να το καθαγιάσει. Εχετε εμπιστοσύνη στον χρόνο, δεν σου κλέβει μόνο τα νιάτα, σού χαρίζει και τη λήθη. Ποιος θυμάται το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» με άσχημη διάθεση. Κι αυτοί οι λίγοι που το ενθυμούνται λέγοντάς το γελούν.
«Γελούν, ε;», λέει δίπλα η Μαριέττα. «Γελούν; Ε, θα τους ξεραθεί το γέλιο».
Ετσι δυσοίωνα τελείωσε η χθεσινή μας μέρα.
Μετά ήρθαν οι ειδήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου