Και για να μην ξεχνιόμαστε: Πού είναι το παιδί που δεν γεννήθηκε; Πέρασε κιόλας ένας μήνας...

...ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Σου φέρνω χαρούμενα νέα,   Δήμαρχε. Είδα τα παιδιά. 

ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Τι;

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Τα είδα στην Κοιλάδα των Αηδονιών.

ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Πού είναι αυτή η κοιλάδα; Να πάμε να τα δούμε.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Δε χρειάζεται. Παίζουν και τραγουδάνε όλη μέρα και το βράδι πάλι παίζουν και τραγουδάνε, γιατί στην Κοιλάδα των Αηδονιών δε φτάνει ποτέ η νύχτα. Τα λουλούδια μοσκοβολάνε, τα πουλιά κελαηδούν, το ποτάμι κελαρύζει. Δε βρέχει, δε χιονίζει, δε διψάει η γη. Και τα παιδιά μας δε γερνάνε, μένουν για πάντα έτσι, όπως τα ξέραμε...

(από τον "ΑΥΛΗΤΗ ΤΟΥ ΧΑΜΕΛΙΝ", θεατρική διασκευή του γνωστού παραμυθιού από την Γεωργία Δεληγιαννοπούλου)

Κι ένα τραγούδι με σκηνές από την εξαιρετική ταινία του Άτομ Εκογιάν "ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ" που βασίζεται στον "Αυλητή του Χάμελιν"...

Watch the band
Through a bunch of dancers
Quickly, follow the unknown
With something
More familiar
Quickly
Something familiar

Courage, my word
Didn't come it doesn't matter

Sleepwalk,
So fast asleep
In a motel
Has the lay of home
And piss on
All of your background
And piss on
All your surroundings


Courage, my word
Didn't come, it doesn't matter
Courage, your word
Didn't come, it doesn't matter
Oh courage, my word
Didn't come, it doesn't matter
Courage, it couldn't come at a worse time

So there's no
Simple explanation
For anything important
Any of us do
And yea the human
Tragedy
Consists in
The necessity
Of living with
Uhe consequences
Under pressure
Under pressure

Courage, my word
It didn't come, it doesn't matter
Oh courage, my word,
It didn't come, it doesn't matter
Oh courage, my word,
Didn't come, it doesn't matter
Courage, it couldn't come at a worse time
(worst time)