Επειδή έχει αγώνα σήμερα...
Ανεξήγητες εξηγήσεις αζήτητες, εκπλήξεις οι λέξεις, / κυνισμός πλατειασμοί / ηλιθιότητες, περιττότης και ποίηση, λαμπρές / περιττότητες
Μαντώ Αραβαντινού, "Ρέεθρα ρόον ρήγνυσι ρέοντες", Ποίηση, 1998
Η τηλεοπτική μετάδοση των αγώνων της Εθνικής ποδοσφαίρου είναι απολαυστική. Είναι, όμως, και κατάδηλη της αδράνειας των εθνικών νοοτροπιών. Αδράνεια που ο Γάλλος ιστορικός Φερνάν Μπροντέλ χαρακτήρισε ως φυλακή της κοινωνικής εξέλιξης στη μακρά διάρκεια. Εμμονές σε απαξιωμένες πλέον έννοιες εθνικών διακριτικών και σε οπισθοδρομικές απόψεις περί προτερημάτων, φόβος μπρος στην καινοτομία και καλλιέργεια ψευδεπίγραφης υπεροχής συνιστούν το ιδεολογικό θεμέλιο που συγκροτεί έναν ανερμάτιστο λόγο, πλήρη ασυναρτησιών. Μια διθυραμβική ρητορεία που προβάλλει ως εθνικό πλεονέκτημα τη λεβεντιά και τον ηρωισμό, που διατυμπανίζει ασύστολα ανύπαρκτες δεξιότητες, που μαίνεται στις αποτυχίες, που κραυγάζει στις αδικίες.
ΜΕ ΤΟ σφύριγμα της έναρξης του αγώνα η περιγραφή βρίθει ασύμμετρων προσδοκιών για την κατάκτηση της δόξας. «Τα παιδιά μας ρίχνονται στη μάχη με τις ευχές όλων των Ελλήνων», συνήθης φράση που τείνει επιπλέον εμμέσως να υποδεικνύει ως εθνοπροδότες εκείνους που δηλώνουν ευθαρσώς την απέχθειά τους για το αποκρουστικό στιλ ποδοσφαίρου του κ. Ρεχάγκελ. Στη συνέχεια η δική μας αποτυχία επιλογών στο σουτ, στην πάσα, στην απόκρουση είναι απλώς ατυχία, γι' αυτό και το «παραλίγο» χρωματίζει ανελέητα την περιγραφή. Εξάλλου η επιτυχία του αντιπάλου είναι πάντοτε προϊόν δικού μας λάθους. «Τον αφήσαμε μόνο του να σουτάρει», «δεν πρόσεξε ο αμυντικός μας», ενώ στο επόμενο λεπτό το πλεονέκτημα του Ελληνα σε μια φάση είναι αποτέλεσμα ευφυούς ενέργειας των δικών μας ποδοσφαιριστών. Μύλος με άλλα λόγια.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, δεν υπάρχει καμία αντικειμενικότητα στην περιγραφή, ούτε καν η στοιχειωδέστερη, εκείνη που θα ταίριαζε στο επίπεδο της διοργάνωσης. Κι επειδή η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας που διαμορφώνουν οι κάθε φορά συνθήκες και η προσαρμογή στα νέα δεδομένα αποτελούν άγνωστες όψεις για τις παραδοσιακές νοοτροπίες, η κατάληξη είναι προκαθορισμένη. Κακές επιλογές του προπονητή και ενίων ποδοσφαιριστών, η κακή η ώρα, ο δυνατός αέρας και τα συναφή. Εκ των υστέρων επικλήσεις μιας φαντασιακής πραγματικότητας.
ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ που αποτελείται στο μεγαλύτερο μέρος της από πρώην ποδοσφαιριστές, που αγωνίζονται πιο αργά από αραμπά, στην οποία απουσιάζει κάθε έννοια τακτικής και ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας, είναι καταδικασμένη να προκαλεί τον κλαυσίγελο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου