"Αρχαιολογία downtown" έγραψε η Άννα Δαμιανίδη ("Εφημερίδα των Συντακτών", 23.3.2021)

 ..............................................................

                Αρχαιολογία downtown

έγραψε η Άννα Δαμιανίδη ("Εφημερίδα των Συντακτών", 23.3.2021)

Εορταστικά προσωπικά προεόρτια στην κάτω γειτονιά, στην παρακάτω ρούγα. Όλο κάτω και πιο κάτω και πολύ πιο παρακάτω, Ημέρα και της Ποίησης γαρ. Κεραμεικού και Μεγάλου Αλεξάνδρου, όλα τα μεγαλεία που στήριξαν τη στήριξη αυτού του νέου κράτους. Που εμείς γεράσαμε κι αυτό ακόμα δεν μπήκε στην εφηβεία. Η χελώνα του Δαρβίνου που επιβιώνει με τη σκληρή της ράχη να γδέρνει τα μαλακά μας σώματα. Είπαμε, Ημέρα της Ποίησης. Κι όχι απαραίτητα ομοιοκαταληξία.

Καθότι ακόμα κλειστός ο αρχαίος Κεραμεικός, περιορίστηκε ο εορτασμός στα νέα ερείπια της οδού Κεραμεικού και πέριξ. Ας πούμε ότι και χωρίς αρχαιολογικούς χώρους το κέντρο της ενδόξου πρωτευούσης είναι από μόνο του ένας πολύ αξιόλογος αρχαιολογικός χώρος. Αρχαιολογία των διακοσίων χρόνων μεγαλόπνοων αρχιτεκτονικών σχεδίων με αρχαιοπρεπή σκηνογραφία και επίμονη αστάθεια. Τι αετώματα και τι διαζώματα και τι παραστάδες οραματίστηκαν εδώ και έστησαν στ’ αλήθεια εκείνος ο Τσίλερ και οι επίγονοί του, δίκιο είχε ο ταξιτζής που μπέρδευε τον Τσίλερ με τον Σίλερ, όλα ποίηση στην πόλη αυτή, με κατάληξη σύγχρονη βεβαίως το επιτύμβιο επίγραμμα: lacrimae rerum.

Ε, λόγω ημερών και ψυχικής ανάτασης με πιάνουν οι Μούσες μασχαληδόν και δεν μ’ αφήνουν. Ωστόσο αμήχανες κι αυτές ψάχνουν λέξεις και διατυπώσεις για την περιγραφή της εγκατάλειψης. Πόσο κράτησαν τα κλέη του Κλεάνθους και του Κλέντσε; Για πόσα χρόνια ήταν οι μέρες νεοκλασικές; Με πόση ταχύτητα εγκαταλείφθηκε ο κλασικισμός, βαρύς στους ώμους της λεπτογέου Αττικής για καταστάσεις ελαφρότερες; Άκλαυτα πήγαν πάντως τα ντουβάρια τα λεπτοστολισμένα. Τώρα με όλα τα κεντίδια τους έχουν γίνει ενιαία επιφάνεια γκράφιτι που δεν καταλαβαίνει ούτε από παραστάδες, ούτε από έρκερ, ούτε από εσοχές ούτε από εξοχές.

Στις εξοχές σίγουρα κατέφυγαν οι εγγονοί κι οι εγγονές των αγωνιστών της αναβίωσης ενός κλέους που δεν άντεξε εν γένει. Εκεί, εκεί, να σχεδιάσει στους πρόποδες και στα παράλια τα ίδια ασφυκτικά οικόπεδα άνευ πάρκινγκ για να διαιωνίζεται η δόξα των Ελλήνων. Μακριά βρίσκονται σίγουρα οι κληρονόμοι, στις εξοχές, στα εξωτερικά, κάπου έξω. Δύσκολο να αντικρίζεις τη μέσα πόλη σε καταστάσεις εγκλεισμού. Καλύτερα να ζούμε πάντα με το όραμα της διαφυγής, γρήγορα ν’ ανοίξουν τ’ αεροδρόμια. Στη Μόσχα αδερφές μου, κι ακόμα παραπέρα.

Ευτυχώς άνοιξε ο αρχαιολογικός Κεραμεικός την επομένη να απομακρυνθούμε νοερά από τη σύγχρονη πίκρα.