"...Τ' όνειρό τους μοναχά απομένει ακόμη 'λεύτερο..." (https://www.facebook.com/christos.th.bokoros, 24/5/2015)

............................................................

 ...Τ' όνειρό τους μοναχά απομένει ακόμη 'λεύτερο...

(https://www.facebook.com/christos.th.bokoros, 24/5/2015)

 

Σουρούπωνε, οι πελαργοί σκυμμένοι στις φωλιές τους, όσο περνούσα χτες απ' τα χωριά του κάμπου της Λαμίας. Έφτασα νύχτα στο βουνό, μόνο τριζόνια κι ένα νιό θαμπό φεγγάρι.

 

...διηρημένοι οι Έλληνες. Τέτοιον καιρό γιορτάζουν στα βουνά, κάτι ξεφτίδια, κάτι λίγοι μοναχοί τους, τον κοινό αγώνα, ποιόν κοινό, ούτ' αυτοί δεν ξέρουν τι κοινή πατρίδα ονειρεύονται, αν ονειρεύτηκαν ποτέ κοινή πατρίδα. Δομνίστα, Κορυσχάσες, Βίνιανη, χωρισμένοι τόποι, χωρισμένες παρατάξεις, σωματεία ασώματα, τυφλωμένα κόμματα κι αρπακτικά ολόγυρα της ευκαιρίας, επίσημοι, άσημοι, εαυτούληδες, θλιβερά αποκόμματα της παλλαϊκής ιστορίας που δεν μπορούν να την αντέξουνε ολάκερη στις αχαμνές τους πλάτες. Γιορτάζουνε τ' αγιόρταστο, το κοινό τ' ανεύρετο, κάτι υπολείμματα, κάτι ομαδούλες σκόρπιες, πάνε να πιάσουν τ' άπιαστο ύψος του αέρα των βουνών οι διαμελισμένοι της μοναξιάς και της ήττας. Ακόμη αδιάβαστο, δεν το κηδέψαμε το σπαραγμένο σώμα. Όσοι τ' αγγίξαν τ' αεράκι όταν φύσηξε, είναι καιρό χαμένοι, νέκυιες καταφθίμενοι. Τ' όνειρό τους μοναχά απομένει ακόμη 'λεύτερο ΄κει πάνω να σείεται δροσερό στη χαμηλή ανθοφορία, όπου πατήσανε τα βήματά τους πριν αναληφθούν και πάνε, οι σιωπηλοί.

Απόψε, βράδυ Κυριακής, κατέβηκα στους Αγιανάργυρους ν' ανάψω στην ερημιά τους το καντήλι, κράζαν κοράκια, σαν αύριο λέει γιορτάζεται η επανεύρεση της κομμένης κεφαλής του πρόδρομου και βαπτιστή Ιωάννη. Τι άλλαξε άραγε; γύρω μας σπαρταράν ακόμη ακέφαλα κορμιά στο αίμα και τα χαζεύουμε οι πολιτισμένοι στις ειδήσεις.