.............................................................
Ο τυποποιημένος δάσκαλος τυποποιημένους πολίτες παραδίδει στην κοινωνία...
Διαβάζω εδώ http://www.protothema.gr/files/1/2015/05/18/them_glo_gen_c_hmer_no_150518.pdf το θέμα, στην ολοκληρωμένη του μορφή (εκτός από το προς σχολιασμόν κείμενο και τις ασκήσεις και τις ερωτήσεις που το συνοδεύουν), της πρώτης μέρας των Πανελληνίων Εξετάσεων στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας. Και αναρωτιέμαι αν υπάρχει άλλος σκοπός απ' αυτού του είδους την εξέταση από την τυποποίηση της σκέψης αλλά και (όπως είναι φυσικό ως παρεπόμενος του κύριου σκοπός) στην τυποποίηση της έκφρασής της. Με παράλληλο σκοπό και την συντήρηση των μηχανισμών (δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση / σχολεία και φροντιστήρια) που υπηρετούν αυτήν την τυποποίηση. Κάνετε τον κόπο και δείτε το θέμα, τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις που προτείνει (ή "προσφέρει" προς επαλήθευσιν) στους υποψήφιους και στον κάθε ενδιαφερόμενο η εφημερίδα. Πώς μπορεί να περάσει ο αέρας της ζωντανής, της αυθεντικής, της προσωπικής σκέψης και έκφρασης μέσα από τα επάλληλα "στάδια" ερωτήσεων που θυμίζουν πίστες ηλεκτρονικών παιχνιδιών;
Και επειδή έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ήμουνα μαθητής, και επειδή δίδαξα και υποφήφιους Πανελλαδικών και Πανελληνίων εξετάσεων, και επειδή ως πατέρας υποψήφιου είδα αυτό που συμβαίνει στον υποψήφιο και στο σπίτι του σε περίοδο σαν αυτήν της προετοιμασίας για τις εξετάσεις, και επειδή είδα κι από το "μετερίζι" του δασκάλου στο σχολείο αυτό που υποχρεωνόμαστε εμείς οι εκπαιδευτικοί να κάνουμε για να παρακολουθήσουμε και να συντονιστούμε με το πνεύμα, τις μεθόδους και τους σκοπούς αυτού του εκπαιδευτικού συστήματος ξέρω ότι αυτό που συμβαίνει τόσα χρόνια στην ελληνική εκπαίδευση δεν μπορεί - δεν πρέπει να το επιτρέψει - να συνεχιστεί από μια κυβέρνηση που θέλει να λέγεται ότι είναι κυβέρνηση της Αριστεράς. Δεν μπορεί, παραδείγματος χάριν, ο δάσκαλος να διδάσκει με βοηθήματα (είτε του υπουργείου είτε των ιδιωτών εκδοτών) και ο μαθητής επίσης να μαθαίνει με βοηθήματα (τις περισσότερες φορές τα ίδια!) που τα παπαγαλίζουν εξίσου και οι δύο, δάσκαλος και μαθητής μαζί! Κι αν μια κυβέρνηση δεν μπορεί να το σταματήσει αυτό το καθεστώς πρέπει οι δάσκαλοι να το ζητήσουν να σταματήσει εδώ και τώρα, και όχι να διαμαρτύρονται γιατί κόπηκε μια ώρα το μάθημα της Λογοτεχνίας από το λύκειο. Αλλά γι' αυτό θα επανέλθω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου