"Άτιτλο" ποίημα του Γλαύκου Αλιθέρση (1897 - 1965) ("ΑΥΓΗ", 2/5/2015)

........................................................

Γλαύκος Αλιθέρσης (1897-1965)

 

 

 

 

 

 

 

 

          Άτιτλο

 

Όταν σαράντα χειμωνιές το μέτωπό σου ζώσουν

και βαθειούς τράφους στον αγρό της καλλονής σου 

                                                                            σκάψουν,

της νιότης σου η περήφανη στολή το θάμα τώρα,

κουρέλι θάναι ασήμαντης αξίας '  κι αν ρωτιόσουν

τότε πού τάχα βρίσκουνται πια όλες οι ομορφιές σου,

πού ο θησαυρός σου των λαμπρών εκείνων ημερών

να πεις, με τα πολύ βαθειά βασιλεμένα μάτια,

πως ήσαν όλα μια ντροπή και σπάταλα παινέδια.

Μα πόσα εγκώμια θάξιζε της ομορφιάς σου η χρήση

αν ν' απαντήσεις μπόρειες - "Αυτό τ' ωραίο μου παιδί

με συγχωρεί και τον παλιό ξοφλά λογαριασμό μου",

την ομορφιά αιωνίζοντας από τη διαδοχή σου!

Αυτό αν γινόταν θάκανε κι εσέ το γέρο νέο

και θάταν το αίμα σου ζεστό σα θα το νιώθεις κρύο.

 

                                            ΓΛΑΥΚΟΣ ΑΛΙΘΕΡΣΗΣ

 

 Σονέττα του Σαίξπηρ" στο : Επιλογή από το ποιητικό του έργο,

Έκδοση Πνευματικού Ομίλου Λεμεσού, Κύπρος 1976

από το "ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ" της "ΑΥΓΗΣ" (2/5/2015)

με ανθολόγο του Μαΐου του 2015 την Μαρία Αθανασοπούλου