Η Μαρίζα Κωχ για τη Μαρία Δημητριάδη (www.lifo.gr, 8/1/2014) και μια σπουδαία ερμηνεία σ' ένα σπουδαίο τραγούδι...!

..............................................................

Η Μαρίζα Κωχ για τη Μαρία Δημητριάδη

(5 χρόνια από το θάνατό της)

"...Για χρόνια βρισκόμασταν στις συναυλίες της Μεταπολιτευσης και νοσταλγούσαμε τα παλιά. Γελούσαμε όταν θυμόμασταν πόσο όμορφες ήμασταν και που τρώγαμε τα μεσημέρια σε κεντρικό αθηναϊκό εστιατόριο, μόνο και μόνο για να θυμίζουμε στους θαμώνες ότι υπάρχουμε κι εμείς εδώ! Ήταν η μοναδική εξυπνάδα που μπορούσαμε να κάνουμε ως μέσο προβολής του εαυτού μας. Πόσο αφελές και παιδικό ακούγεται στη σημερινή εποχή..."

Το καράβι  - ένα σπουδαίο τραγούδι και μια σπουδαία ερμηνεία

Μεταφορτώθηκε στις 11 Ιούν 2010

Στίχοι - Μουσική: Σπήλιος Μεντής
Ερμηνεία : Μαρία Δημητριάδη
Από το δίσκο: "Σερενέτα χωρίς φεγγάρι", 1992
{ Εικόνες βίντεο: Claude Monet (1840-1926) }


Βγαίνει αργά απ' το λιμάνι το βαπόρι
στην παγωμένη καταχνιά του δειλινού,
μια φυσαρμόνικα ακούγετ' απ' την πλώρη
να τραγουδάει τη νοσταλγία του γυρισμού.

Θα καρτερώ όσον καιρό
λείπεις μακριά στην ξενιτειά.

Κι εγώ ιδαλγός ταξιδευτής της παραλίας
της φυσαρμόνικας ακούω τον σκοπό
και σκλάβος γίνομαι γλυκιάς μελαγχολίας
σαν να 'μαι αυτός που πάει μακριά στα ξένα, εγώ.

Να μ' αγαπάς
όπου κι αν πας
κι όπου βρεθείς
μη μ' αρνηθείς.

Μαύρο σημάδι έχει γίνει το καράβι
πέρα στη γκρίζα του ορίζοντα γραμμή
μα η φυσαρμόνικα να τραγουδάει δεν παύει
για τη θλιμμένη του ξενιτεμού στιγμή.

Γλάρου φτερά
για μια φορά
να 'χα να 'ρθω
για να σε βρω..............................