..................................................
Ο παπα-σούρας υπό διωγμό...
Η
ταπεινή μου άποψη λέει πως, στην ιστορία με τον βουλευτή Διαμαντόπουλο
του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει ένα μόνο πρόβλημα. Αισθητικό. Αν στη χώρα υπήρχε
ενός είδους «αστυνομία αισθητικής», ο βουλευτής θα έπρεπε να εισπράξει
ένα μικρό πρόστιμο για το... ακαλαίσθητο του πράγματος. Να ντύνεται
παπάς (παπά-σούρα, τον είπαν) και να περιφέρεται λέγοντας διάφορα
κακόγουστα αστειάκια, να... κοινωνεί τους πιστούς και να λέει πως θα
θάψει το μνημόνιο! Και όλα αυτά, όταν μάλιστα δεν έχουμε καν Αποκριές.
Αυτό είναι το πρόβλημα.
Παρ’ όλα αυτά, πρόβλημα σοβαρό βλέπουν πολλοί άλλοι. Ο Αρχιεπίσκοπος,
πολλοί μητροπολίτες, φαντάζομαι περισσότεροι πιστοί και -εδώ παίρνουμε
μια βαθιά ανάσα-ο ΣΥΡΙΖΑ. Για την ακρίβεια η θεματική επιτροπή
θρησκευμάτων του κόμματος η οποία αποδοκίμασε τον βουλευτή! Όποιος
γνώριζε ότι υπάρχει τέτοια επιτροπή στον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι πρέπει να
κερδίσει. Νομίζω, πως πρώτη φορά ακούμε τ’ όνομά της.
Πάμε παρακάτω όμως. Η επιτροπή αυτή (με υπεύθυνο συντονιστή τον κ. Μ.
Λυκόπουλο), άδειασε τον βουλευτή. Και ανέφερε μεταξύ άλλων ότι δεν
μπορεί να γίνει αποδεκτή κάθε ενσυνείδητη ή ασυνείδητη συμπεριφορά που
προσβάλλει τα ιερά μυστήρια οποιασδήποτε θρησκείας. Μάλιστα. Και γιατί
άραγε μια τέτοια συμπεριφορά, όπως αυτή του παπά-σούρα προσβάλλει τα
ιερά μυστήρια; Από τη σάτιρα –έστω, την κακόγουστη- αποκλείεται η
θρησκεία, άραγε; Αν ισχύει αυτό, κάποιος πρέπει να μας το πει.
Έχω την εντύπωση, πως όλη αυτή η πρωτοφανής αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ,
συνδέεται με μια σειρά από μικρές τακτικές κινήσεις που έχουν έναν μόνο
στόχο. Αυτόν που έχουν όλα τα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία. Να
διατηρήσουν καλές σχέσεις με την παντοδύναμη ιεραρχία, που επηρεάζει
πολλές, πάρα πολλές ψήφους. Αυτό είναι όλο.
Και για να ενισχύσουμε το επιχείρημα, απλά να παραθέτουμε μερικές
ακόμα από τις μικρές αυτές τακτικές κινήσεις τις οποίες έχουμε
καταγράψει στο πρόσφατο παρελθόν... Ο Τσίπρας, που αρνιόταν να φιλήσει
τον σταυρό στις ορκωμοσίες, το έκανε ευλαβικά όταν πήγε πριν από 3 μήνες
στον αγιασμό ενός σχολείου. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που δείχνει τόσο μαχητικός με
όλα, στην υπόθεση των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων από το δημόσιο, δεν είπε
λέξη για την εξαίρεση των 10.000 ιερέων από αυτές. Το κόμμα της
αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν βρήκε λέξη να πει όταν κατατέθηκε
τροπολογία που εξαιρούσε τις επιχειρήσεις της Εκκλησίας από τους
διαχειριστικούς ελέγχους του ΣΔΟΕ, αν πρώτα δεν τους ενέκριναν δυο
υπουργοί. Να συνεχίσω; Δεν νομίζω να χρειάζεται...
*Σχολιάζω: Αν η αισθητική της φωτογραφίας μάς περιμένει με τη νέα διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, καλύτερα να εξορισθούμε σε αισθητικούς μακρινούς "παραδείσους" και ας είναι και ξερονήσια! Αν είναι να κερδίσει κάποιους και κάμποσους ψηφοφόρους που θα τους άρεσε αυτή η αισθητική των ελληνικών βιντεοταινιών της δεκαετίας του '80 (αισθητική Στάθη Ψάλτη, Σωτήρη Μουστάκα, Στηβ Ντούζου υπό την σκηνοθετική μπαγκέτα Όμηρου Ευστρατιάδη και λοιπών άλλων "αστέρων" της α' δεκαετίας της ΠΑΣΟΚρατούμενης τηλεορασης (ιδίως ιδιωτικής) και μ' αυτούς τους ψηφοφόρους κερδίσει την κυβέρνηση, μη σώσει και την κερδίσει! Ούτε για πλάκα δεν αντέχεται αυτή η αισθητική! Αν ο βουλευτής αποδοκιμαζόταν μ ό ν ο για αισθητικούς λόγους αυτό θα μου ήταν υπεραρκετό!
Είναι αλήθεια ότι μέσα στη γενικότερη (ειρήσθω εν παρόδω δικαιολογημένη λόγω της τετραετούς και πλέον, και συνεχώς παρατεινόμενης, ανέχειας) ανυπομονησία των ΣΥΡΙΖΑίων (στελεχών και οπαδών) έχουν επιστρατευθεί όλα τα μέσα κριτικής προς την καθεστηκυία τάξη. Πολλά εξ αυτών κακόγουστα! Θεωρώ ότι κάνουν τόσο κακό όσο και ο ξύλινος λόγος, ο εγκαθιδρυμένος για τα καλά, στα μυαλά των επαγγελματιών πολιτικών, σε όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων! Ξύλινα μιλάει ο αριστερός εδώ και χρόνια, αυτόν μιμήθηκαν ο κεντρώος κατ' αρχήν (βλ. ΠΑΣΟΚ που ενσωμάτωσε, αφομοίωσε, διαστρέβλωσε και κατασυκοφάντησε δημοκρατικά και σοσιαλιστικά ιδανικά), και ύστερα ο δεξιός, εκπασοκοποιήθηκε κι αυτός. Απ' όλα αυτά τίποτα θετικό δεν μπορεί να προκύψει, μόνο ταφόπλακα στην ελπίδα. Προσοχή λοιπόν σύντροφοι στην καρακιτσάτη κουρελαρία! Είναι βρώμικη γιατί είναι ξαναχρησιμοποιημένη! Και δεν χρησιμεύει σε τίποτε άλλο παρά μόνο για να καλύψει την αδυναμία να διαχειριστείς μιας υπολογίσιμη δύναμη που στην προκειμένη περίπτωση λέγεται "Εκκλησία". Αν δεν μπορείς να συζητήσεις για το υποχρεωτικό, παραδείγματος χάριν, του πολιτικού γάμου (ως αρκετού αναγνωρίσιμου για το κράτος θεσμού) και να το επιβάλεις ως κράτος, σε τι σου χρησιμεύει η σάτιρα; Μόνο για εκτόνωση και αποπροσανατολισμό! Αν είναι και κακόγουστη, για φθορά του μέσου κοινού γούστου, οπότε;...
Είναι αλήθεια ότι μέσα στη γενικότερη (ειρήσθω εν παρόδω δικαιολογημένη λόγω της τετραετούς και πλέον, και συνεχώς παρατεινόμενης, ανέχειας) ανυπομονησία των ΣΥΡΙΖΑίων (στελεχών και οπαδών) έχουν επιστρατευθεί όλα τα μέσα κριτικής προς την καθεστηκυία τάξη. Πολλά εξ αυτών κακόγουστα! Θεωρώ ότι κάνουν τόσο κακό όσο και ο ξύλινος λόγος, ο εγκαθιδρυμένος για τα καλά, στα μυαλά των επαγγελματιών πολιτικών, σε όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων! Ξύλινα μιλάει ο αριστερός εδώ και χρόνια, αυτόν μιμήθηκαν ο κεντρώος κατ' αρχήν (βλ. ΠΑΣΟΚ που ενσωμάτωσε, αφομοίωσε, διαστρέβλωσε και κατασυκοφάντησε δημοκρατικά και σοσιαλιστικά ιδανικά), και ύστερα ο δεξιός, εκπασοκοποιήθηκε κι αυτός. Απ' όλα αυτά τίποτα θετικό δεν μπορεί να προκύψει, μόνο ταφόπλακα στην ελπίδα. Προσοχή λοιπόν σύντροφοι στην καρακιτσάτη κουρελαρία! Είναι βρώμικη γιατί είναι ξαναχρησιμοποιημένη! Και δεν χρησιμεύει σε τίποτε άλλο παρά μόνο για να καλύψει την αδυναμία να διαχειριστείς μιας υπολογίσιμη δύναμη που στην προκειμένη περίπτωση λέγεται "Εκκλησία". Αν δεν μπορείς να συζητήσεις για το υποχρεωτικό, παραδείγματος χάριν, του πολιτικού γάμου (ως αρκετού αναγνωρίσιμου για το κράτος θεσμού) και να το επιβάλεις ως κράτος, σε τι σου χρησιμεύει η σάτιρα; Μόνο για εκτόνωση και αποπροσανατολισμό! Αν είναι και κακόγουστη, για φθορά του μέσου κοινού γούστου, οπότε;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου