"Υπουργείο Παιδείας: Ένας πιγκουίνος μιλά για καρπούζια." Της Αναστασίας Καλαφάτη (27 Ιαν 2014 | tvxsteam tvxs.gr)

..............................................................

Υπουργείο Παιδείας: Ένας πιγκουίνος μιλά για καρπούζια. 

Της Αναστασίας Καλαφάτη

08:47, 27 Ιαν 2014 | tvxsteam tvxs.gr/node/147762

 

 

Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζάμαρος/FosPhotos

 

«Πρέπει οι μαθητές να μάθουν περισσότερα και καλύτερα», δήλωσε ο υπουργός Παιδείας, κ. Αρβανιτόπουλος σε μια πολύ ενδιαφέροουσα συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα (στο οποίο, μαζί με την Realmedia  και την Πήγασος Εκδοτική είχε δοθεί περί το 1εκ . ευρώ για προμήθεια βιβλίων τον Οκτώβρη του 2009). Από τη συνέντευξη προέκυψαν δυο διαμαντάκια, ένα ακατέργαστο κι ένα χιλιοεπεξεργασμένο: την επιμύκηνση του σχολικού έτους και την εφαρμογή της αξιολόγησης στο εκπαιδευτικό προσωπικό. Της Αναστασίας Καλαφάτη

Αποκτά εξαιρετικό ενδιαφέρον η χρονική στιγμή που επέλεξε ο υπουργός να ανακοινώσει την επιμήκυνση του σχολικού έτους. Η συζήτηση για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου συνεχίζεται με ένταση κι αντιδράσεις. Δίκαιες τεκμηριωμένες αντιδράσεις. Όχι γιατί οι εκπαιδευτικοί «φοβούνται» να αξιολογηθούν, όπως συχνά αναφέρεται. Η προχειρότητα με την οποία το ίδιο το Υπουργείο ασχολείται και σχεδιάζει την ευαγγελιζόμενη αξιολόγηση είναι παροιμιώδης, καθώς μοιάζει να μην διαθέτει ούτε τα γνωστικά εργαλεία για να τη σχεδιάσει-πόσο μάλλον να την υλοποιήσει. Τα προτάγματα της ποιότητας, της βελτίωσης, της δημιουργικότητας γίνονται κούφιες λέξεις στα χείλη του Υπουργού και των παρατρεχάμενών του, που γνωρίζουν τη σχολική τάξη όσο ο πιγκουίνος το καρπούζι. Και το απέδειξαν για ακόμη μια φορά  (και) θέτοντας ως προτεραιότητα την αύξηση του διδακτικού έτους.

Σε μια χρονική στιγμή, λοιπόν, που προγραμματίζεται να επιβληθεί η αξιολόγηση, ανακοινώνεται πως το σχολικό έτος θα πρέπει να επιμηκυνθεί προς όφελος των μαθητών, ώστε να μαθαίνουν «περισσότερα και καλύτερα». Εξαιρετικά βολικό. Η εικόνα των δάσκαλων που κάθονται, που έχουν προκλητικά πολλές διακοπές, που το διδακτικό τους ωράριο είναι λίγες ώρες, που τι κάνουν άλλωστε; τραγουδάκια στα παιδιά λένε....και επιτέλους πρέπει να τους συμμαζέψει το Υπουργείο. Άλλωστε το ενδιαφέρον για το όφελος των μαθητών/τριων από τη μεριά του Υπουργείου ήταν εμφανές και στη συζήτηση για την πρόταση της «Λευκής Εβδομάδας», όπου επέτρεψε να παρεισφρήσει στον διαλογο για την εκπαίδευση η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων (ΠΟΞ). Θα μπορούσαν οι εκπαιδευτικοί να έχουν καταθέσει ανάλογη πρόταση για τον οποιονδηποτε παιδαγωγικο σκοπός; Η ερωτηση ρητορική...

Παρ’ όλα αυτά, το Υπουργείο θεωρεί πως οι 15 μέρες επέκτασης του σχολικού έτους θα βοηθήσουν τους/τις μαθητές/τριες να μαθαίνουν «καλύτερα»; Το πρόβλημα της εκπαίδευσης που έπρεπε να ρυθμιστεί άμεσα ήταν η διάρκεια του σχολικού έτους; Σαφώς όχι. Όμως, η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας των εκπαιδευτικών κι οι επικείμενες απολύσεις θα διευκολυνθούν από μια αναζοπύρωση της εικόνας του τεμπέλη δάσκαλου.

Μοιράζομαι την ανησυχία του Υπουργείου για τη βελτίωση της εκπαίδευσης κι ελπίζω οι μαθητές/τριες μου να έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν και να ζουν σ’ ένα σχολείο που θα τους κάνει ν’ αγαπήσουν τη γνώση. Εκτός, όμως, από την ανησυχία μου, θα ήθελα να μοιραστώ και μερικές εμπειρίες που καταδεικνύουν πως το ενδιαφέρον του Υπουργείου Παιδείας είναι διαχρονικό και ουσιαστικό.

2009: Εργάζομαι ως δασκάλα σε μικρό νησί των Κυκλάδων. Το σχολείο τετραθέσιο. Δεν υπάρχει διαθέσιμη τάξη σ’ ένα κτίριο που χρονολογείται από το 1904 κι έτσι η Α’ δημοτικού «φιλοξενείται» στο εξωκκλήσι του Αγίου Αντωνίου, μεγάλη η χάρη του. Το μάθημα γίνεται «καλύτερο» με εποπτικό υλικό όπως μανουάλια, κεριά κι εικόνες.

2010: Εργάζομαι ως δασκάλα σε νησί των Σποράδων. Ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί πηγαινοέρχονται από νησί σε νησί προκειμένου να συμπληρώσουν ωράριο. Για οδοιπορικά ούτε λόγος. Για τις χαμένες ώρες λόγω απαγορευτικών των πλοίων ούτε λόγος. Το μάθημα γίνεται «καλυτερο» καθώς οι εκπαιδευτικοί ανακαλύπτουν νέους τόπους και μεταδίδουν τις γνώσεις τους στα παιδιά.

2011: Εργάζομαι ως δασκάλα σε άλλο νησί των Κυκλάδων. Το μάθημα γίνεται «καλύτερο» χωρίς βιβλία και βγάζοντας περί τις 250 φωτοτυπίες την ημέρα-το ελάχιστο- για μια ΣΤ’ τάξη 25 παιδιών.

2012: Εργάζομαι ως δασκάλα  τμηματος τσιγγανοπαίδων σε επαρχιακή πόλη. Το μάθημα γίνεται «καλύτερο» καθώς το Υπουργείο μας τοποθετεί στα σχολεία στις 19 Νοεμβρίου κι έτσι τα παιδιά έχουν ξεκουραστεί αρκετα.

Ελπίζω πως το Υπουργείο, αφού ολοκληρώσει την επιμήκυνση του σχολικού χρόνου, θ’ ασχολήθεί και με τις λοιπές λεπτομέρειες που εμποδίζουν τους/τις μαθητές/τριες να μάθουν «καλύτερα και περισσότερα». Αν και ίσως προηγείται ένα άλλο εκπαιδευτικό πρόβλημα: το καλοκαίρι.