.............................................................
ΕΔώ και Τώρα Υπέρβαση... |
Του Παντελή Μπουκάλα |
Οτι το «αμέσως» μεταφράζεται σε πεντέξι ώρες, ενίοτε δε αποδίδεται
επαρκέστερα με το «τα ζώα μου αργά», το ξέραμε από παλιά. Από μια ταινία
με τον Θανάση Βέγγο δάσκαλο οδήγησης. Από την αρχή του έργου παράγγελνε
έναν καφέ ο «καλός μας άνθρωπος». «Aμέσως!» αποκρινόταν, κατά το
παραδοσιακό, ο καφετζής. Από «αμέσως!» σε «αμέσως!» τελειώνει αισίως το
φιλμ και ιδού ασθμαίνων ο καφετζής αφήνει στο τραπέζι του Βέγγου την
παραγγελιά του. «Ρε αθεόφοβε, σου ζητάω καφέ από την αρχή της ταινίας κι
εσύ, τώρα που την τελειώσαμε, μου φέρνεις λουκούμι;» ακούγεται η ατάκα
του Βέγγου.
Από ατάκες η κυβέρνηση άλλο τίποτα. «Θα υπακούσουμε στο ΣτΕ» διαλαλούσε.
«Θα τηρήσουμε τη νομιμότητα όπως πάντα» ορκίζονταν οι συναρμόδιοι,
ελεύθεροι πια από τον μπελά της ΔΗΜΑΡ, που από «Αριστερά της ευθύνης»
εξέπεσε αστραπιαία στα γραπτά των εκ δεξιών «φίλων» της σε «Αριστερά της
φιλολογίας και του τεΐου». «Η δημόσια τηλεόραση θα εκπέμψει άμεσα»
διαβεβαίωνε η δικυβέρνηση. Υπερήφανη βέβαια για το μεταρρυθμιστικό της
έργο, να μαυρίσει την ΕΡΤ, που, όπως είπε ο κ. Πάγκαλος, «κομμούνιζε από
το πρωί μέχρι το βράδυ». Να ’σαι τώρα ο «ζωντανά» λειτουργών κάθε Κυριακή μητροπολίτης Ανθιμος ή, π.χ., ο Μανόλης Κοττάκης και να σου λένε ότι «κομμουνίζεις»...
Από «άμεσα» σε «άμεσα» τον φάγαμε το μήνα, στη διάρκεια του οποίου
ανασχηματίστηκε η κυβέρνηση, εμπλουτισθείσα με μερικούς επιπλέον κλάδους
τζακιών, ώστε το υπέρ αξιοκρατίας μήνυμα να πάρει το σωστό περιεχόμενο.
Τόσες φορές δεν είχε πει, άλλωστε, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ότι πρέπει
να πέσει το ταμπού του Δημοσίου; Ε, του έδωσαν ένα υπουργείο για να το
ρίξει. Και τώρα τα ρίχνει κι αυτός στην τρόικα, που θέλει, μας είπε,
αίμα, από τιμωρητική διάθεση, «για να πέσει το ταμπού του Δημοσίου».
Αλλος ένας συνεπής στην ασυνέπειά του. Αλλος ένας που πολιτεύεται με
γνώμονα την προσωπική του ανάδειξη. Τι περίεργο.
Κι εκεί λοιπόν που περιμέναμε τη ΝΕΡΙΤ, ιδού η ΕΔΤ, τουτέστιν Ελληνική
Δημόσια Τηλεόραση. Μεταβατική τάχα. Στάχτη στα μάτια του ΣτΕ και του
κόσμου. Το σηματάκι της, εξαιρετικό: η υδρόγειος πάνω σε τρεις γραμμές,
μια γαλάζια, μια πράσινη, μια πορτοκαλιά. Ε, δεν ήθελαν και πολύ οι
θαλασσοπόροι του διαδικτύου να βρουν ότι οι τρεις γραμμές, με τον ίδιο
χρωματισμό, ήταν μια φορά κι έναν καιρό, επί «Υπερβάσεως», ο άξονας του
σήματος ενός κόμματος που με λυρική διάθεση και υψηλές ποιητικές
ευλογίες το βάφτισαν Πολιτική Ανοιξη. Οσο για το όνομα, το ΕΔουΤού, όπως
εύκολα κατάλαβαν οι αποκρυπτογράφοι, μπήκε σαν αντιστάθμισμα στο
«πολανοιξιάτικο» σήμα και σαν ευγενής παραχώρηση προς το ΠΑΣΟΚ και τις
εδραίες συνθηματολογικές του αξίες. Διότι το ΕΔΤ άλλο δεν είναι από το
διάσημο ΕΔώ και Τώρα, ιδιόρρυθμα συγκεκομμένο, ώστε να μην το μυριστούν
οι πάντες εξαρχής και δυστροπήσουν.
Και η αξιοκρατία, η νομιμότητα, η διαφάνεια; Αμέσως! Και άμεσα! Εδώ και τώρα, δηλαδή.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου