"Οι ένοχοι βρέθηκαν;" της Άννας Δαμιανίδη (http://www.protagon.gr, 24/7/2013)

.............................................................

Οι ένοχοι βρέθηκαν;

της Άννας Δαμιανίδη

 (http://www.protagon.gr, 24/7/2013)

Photo: Μαρία Μαράκη

Ακούω στο ραδιόφωνο ότι οι ένοχοι για τη Μαρφίν καταδικάστηκαν, αλλά πρέπει τώρα να βρεθούν οι ηθικοί αυτουργοί. Για δες, λέω, τους βρήκαν, λοιπόν, αυτούς που έβαλαν φωτιά στο κτίριο, τόσο καιρό μακριά από την Αθήνα έχασα επεισόδια. Και ηθικούς αυτουργούς ποιους εννοεί, άραγε, η δημοσιογράφος που μιλάει αυτή τη στιγμή; Αυτούς που γράφουν υπέρ του αντάρτικου πόλεων, που εξάπτουν τα πάθη, που λένε «κάψτε τις τράπεζες»; Μα πού να τους βρεις αυτούς;

Αλλά δεν είχα καταλάβει τίποτε. Αυτοί που καταδικάστηκαν είναι, ο υπεύθυνος ασφαλείας του κτιρίου και ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας. Επειδή δεν είχαν συστήματα ασφαλείας, έξοδο κινδύνου και τέτοια. Διάβασα και ρεπορτάζ εφημερίδας: «Έπεσε η αυλαία της δίκης για τη Μαρφίν» ήταν ο τίτλος, αλλά αυτό εννοούσε. Το διάβασα πολύ προσεχτικά, δεν είναι απλό να μπορείς να καταλάβεις την ουσία ενός τέτοιου ρεπορτάζ. Αλλά ίσως αυτή να είναι η ουσία αυτών που λέμε κι αυτών που γράφουμε, να καταλαβαίνει κανείς ό,τι θέλει κι ό,τι του αρέσει.

Καταδικάστηκαν λοιπόν οι ένοχοι, και αναζητούνται οι ηθικοί αυτουργοί! Κι όλα είναι εντάξει και παρατάξει, αποδόθηκε δικαιοσύνη!

Θυμάμαι από την πρώτη μέρα, εκείνη τη μαύρη μέρα του Μάη του 2010, πολλοί έλεγαν, μα φταίει η Τράπεζα που δεν είχε έξοδο κινδύνου, που δεν είχε σύστημα ασφαλείας αρκετά καλό, να μπορεί να αντιμετωπίζει κάθε τέτοια συγκυρία, μια διαδήλωση που περνά και καίει τράπεζες στο διάβα της, ας πούμε. Τι πιο φυσικό, τι πιο καθημερινό; Δεν έχει δικαίωμα ο αγανακτισμένος διαδηλωτής να ρίξει μια μολότοφ, βρε αδερφέ, να πάνε κάτω τα φαρμάκια; Οφείλουν, όμως, οι τράπεζες να πάρουν τα μέτρα τους.

Και πού θα σταματήσουν τα μέτρα αυτά; Να είναι εξοπλισμένες οι τράπεζες σαν μπούνκερ, στην είσοδο να έχουν αντιπυρικά, να περνάμε ελέγχους με ακτίνες Χ πριν μπούμε, κ.λπ. Αλίμονο δα, από τέτοια συνηθίσαμε. Σε λίγο θα βγάζουμε τα παπούτσια μας, θα μας ψαχουλεύουν στις μασχάλες και θα μας περνάνε από μαγνήτες που θα σφυρίζουν στα βραχιόλια που βροντούν. Τότε θα είναι εξασφαλισμένοι οι υπεύθυνοι ασφαλείας ότι δεν θα πάνε φυλακή αν κάποια μολότοφ ενός ηθικού αυτουργού (αυτό πάλι...) πέσει σε κάνα μπαλκόνι και κάψει άφρονες εργαζόμενους σε μέρα αγανάκτησης.

Δηλαδή, θα μου πείτε, δεν είναι σωστό να έχουν οι τράπεζες συστήματα ασφαλείας, δεν έπρεπε να καταδικαστούν οι υπεύθυνοι για την παράλειψη αυτή; Προσέξτε όμως, εδώ έχουμε ποινές για δέκα χρόνια στον έναν, πέντε στον άλλον. Δεν καταδικάζονται οι άνθρωποι για την παράλειψη, αλλά για τον θάνατο των ανθρώπων. Δεν ήμουν στη δίκη, αλλά βλέπω να γίνεται μια μετατόπιση απ' αυτές που προκαλούν τη λογική. Την προκαλούν και την καθοδηγούν, γίνονται τρόπος σκέψης. Οι μολότοφ αρχίζουν να θεωρούνται κάτι σα φυσικό φαινόμενο.

Κι αυτοί που πέταξαν τις βόμβες είναι ηθικοί αυτουργοί; Δηλαδή, οι υπεύθυνοι ασφαλείας είναι οι φυσικοί αυτουργοί; Κράτα, θεέ μου, το μυαλό μας στη θέση του, γιατί έχει πάρει δρόμο...

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών