..............................................................
Μην κατηγορείτε τον Τσάκα: να τον βλέπετε με συμπάθεια. Απευθύνεται ως Απόστολος της Φούσκας στον ίδιο λαό που πίστευε ότι λεφτά υπάρχουν και σήμερα κατηγορεί τον Παπανδρέου. Στον ίδιο λαό που δε μιλάει όταν ακούει ότι 80 χιλιάδες ελληνες έπαιρναν ψεύτικα επιδόματα αναπηρίας. Στον ίδιο λαό που πιστεύει ότι με μια στάση πληρωμών και επιστροφή στη δραχμή θα φάμε όλοι με χρυσά κουτάλια. Στον ίδιο λαό που θεωρεί ότι αν πάρουμε τις γερμανικές αποζημιώσεις από τον β παγκόσμιο πόλεμο θα διοριστεί όλο του το σόι στο δημόσιο. Στον ίδιο λαό που δε θέλει να του λες αλήθειες αν αυτές είναι πικρές και δυσάρεστες.
Βλάσσης Τσάκας, ο δικός μας άνθρωπος…
Οι λαοί δεν έχουν μόνο τους πολιτικούς που αξίζουν, έχουν και τους απατεώνες που τους αξίζουν. Οι Γιαπωνέζοι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 έπεσαν θύματα ενός καταπληκτικού τύπου που λέγεται Καζουτσούκι Νάμι. Ο Νάμι, επιχειρηματίας στο επάγγελμα, προέβλεψε το 2001 την κρίση της γιαπωνέζικης οικονομίας. Ένα χρόνο μετά, παρουσίασε ένα νέο νόμισμα το γέντεν, το «γεν του ουρανού».
Χρησιμοποιώντας πολύ το διαδίκτυο και μπερδεύοντας την οικονομία με τη θεολογία, ο Νάμι έπεισε κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να επενδύσουν χρήματα στον ίδιο και στο καινούργιο του νόμισμα. Οποιος έδινε 1000 γεν μπορούσε να αποκτήσει 100.000 γέντεν και να τα ξοδέψει αγοράζοντας υπηρεσίες από οποιονδήποτε είχε κι αυτός γέντεν. Απαραίτητο για να μπεις στην κοινωνία του γεντεν ήταν να είσαι εμπράκτως θεοσεβούμενος άνθρωπος: μόνο οι εκλεκτοί του Θεού θα είχαν πρόσβαση στο νέο νόμισμα. Παριστάνοντας τον κεντρικό τραπεζίτη, που τύπωνε νόμισμα, ο Νάμι έδινε 36% τόκο σε όποιον του εμπιστεύονταν τα χρήματα του για ένα εξάμηνο και τα έπαιρνε σε γέντεν μετά.
Με δεδομένο ότι οι γιαπωνέζικες τράπεζες έδιναν τόσο μικρότερο του 1% πολλοί έσπευσαν να βάλλουν κάτι στην «πυραμίδα»: ο Νάμι σήκωσε πάνω από διακόσια εκατομμύρια γεν και εξαφανίστηκε – τον συνέλαβαν το 2005 να τρώει στην Οζάκα μεταμφιεσμένος σε βουδιστή ιερέα. Ακόμα σήμερα ισχυρίζεται ότι το γέντεν του το αποκάλυψε ο Θεός. Όπως καταλαβαίνεται η κομπίνα βασίζονταν στην ανάγκη των γιαπωνέζων να βρουν υψηλά επιτόκια: ο καλός απατεώνας είναι αυτός που διαισθάνεται τη γενική ανάγκη. Δείτε τον Τσάκα: κι αυτός αυτή την ανάγκη διαπίστωσε. Την ανάγκη των οπαδών του ΠΑΟ να δουν την ομάδα τους στα χέρια πανίσχυρων Αράβων επενδυτών και την ανάγκη του ελληνικού αθλητικού Τύπου να βρει ευχάριστες ιστορίες να αφηγηθεί έχοντας πιθανές διαπλοκές στο πίσω μέρος του μυαλού του. Θα λεγα μάλιστα ότι αυτή η δεύτερη ανάγκη είναι μεγαλύτερη από την πρώτη.
Ο μέσος έλληνας αθλητικογράφος θέλει να γίνει παράγοντας – το χω γράψει πολλές φορές. Φυσικά αντιλαμβάνεται τον παραγοντισμό με ένα ιδιαίτερο τρόπο: δε θέλει προς Θεού να είναι ο τύπος του παράγοντα που βάζει χρήματα (γιατί δεν του περισσεύουν) και δε θέλει να κακοκαρδίζει και τον οπαδό λέγοντας του αλήθειες, όπως ένας παράγοντας που βάζει το συμφέρον της ομάδας πάνω από όλα . Ο μέσος έλληνας αθλητικογράφος αντιλαμβάνεται το παραγοντιλίκι ως παρέμβαση στη ζωή της ομάδας και την παρέμβαση μπορεί να του την επιτρέψει (στο μυαλό του) μόνο η καλή είδηση.
Ετσι κάνει π.χ «μεταγραφές» «φέρνοντας» μεγάλα ονόματα. Κατακεραυνώνει τον αντίπαλο υπερασπιζόμενος τα δίκια της ομάδας. Επιτίθεται σε προπονητές και κυρίως «διοικεί» από το γραφείο του: ο Τσάκας ήταν για πολλούς ανθρώπους αυτός που θα τους επέτρεπε να διοικήσουν τον Παναθηναϊκό, όπως ο Κοζώνης ήταν για πολλούς αυτός που θα τους βοηθούσε να διοικήσουν την ΑΕΚ – οι ιστορίες είναι σχεδόν ίδιες. Πολλοί ήταν αυτοί που νόμιζαν πως αν η απίθανη ιστορία που ο Τσάκας διηγούνταν με ένα πλήθος από ξεκαρδιστικές λεπτομέρειες βγει αληθινή, θα είναι αυτοί που θα στελεχώσουν την ομάδα ή θα έχουν πρόσβαση στο καθημερινό της γίγνεσθαι. Δεν πρόβαλαν τον Τσάκα και όλες τις μπούρδες με τις οποίες φλόμωσε τον κόσμο: ουσιαστικά θα ήθελαν όλα αυτά να είναι αληθινά για να έχουν το δικό τους μερίδιο δόξας σε μια επόμενη μέρα στην οποία θα έρρεαν πετροδόλλαρα ενώ χιλιάδες καμήλες θα εμφανίζονταν στην Αθήνα φορτωμένες χρυσάφι και Rolex. Η στήριξη και η προβολή του Τσάκα ήταν η στήριξη ενός παραγοντικού ονείρου – τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο. Γιατί ο Τσάκας εξασφάλισε αυτή την τεράστια προβολή ενώ ήταν φανερό ότι έλεγε παραμύθια της Χαλιμάς; Πρώτα από όλα γιατί τον δέχτηκε ως συνομιλητή ο Βαρδινογιάννης και για μια συγκεκριμένη μερίδα των ΜΜΕ ό,τι κάνει ο Βαρδινογιάννης πρέπει να αντιμετωπίζεται με δέος. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τις αθλητικές εφημερίδες ή για τα ΜΜΕ της οικογένειας – ισχύει λίγο πολύ για όλους: εμένα π.χ στη σοβαρή κατά τα άλλα Καθημερινή, όταν έγραφα ότι ο Τσάκας λέει παραμύθια μου έκαναν συστάσεις να μην ασχολούμαι και να μην είμαι κάθετος «γιατί ποτέ δεν ξέρεις».
Φυσικά και ήξερα: ήξερα π.χ ότι όλη αυτή η ιστορία ξεκινάει από την προσπάθεια των Βαρδινογιάννηδων να βρουν άραβες. Ηξερα ότι ο Τσάκας προέκυψε από τη δουλειά που κάνει για χάρη τους στη Τζέντα ο καλός τους υπάλληλος κ. Γενεράλης και ότι οι Αλ Σαούντ θα ήθελαν να κάνουν δουλειές στην Κρήτη με την οικογένεια, αλλά επ ουδενί δεν έχουν τα χρήματα για να μπουν στον Παναθηναϊκό. Ηξερα επίσης ότι καμιά πριγκίπισσα Νούρα ή Νιαούρ ή Νοράι δεν ήρθε ποτέ στην Αθήνα και ότι αυτοί που ήρθαν ήταν έλληνες από την Κρήτη που μάλιστα έκλεισαν κι ένα τραπέζι στο Fever και δεν πήγαν ποτέ γιατί αυτοί που τους φιλοξενούσαν στο Plazza αρνήθηκαν να τους πληρώσουν και διασκέδαση στα μπουζούκια.
Ηξερα τέλος ότι ο Τσάκας δε νοίκιασε κανένα γραφείο στο Κολωνάκι, ότι ποτέ του δεν πλήρωσε τους δικηγόρους που συνέταξαν το MOU,ότι το μόνο που έκανε ήταν να αγοράσει ένα iPud (με δόσεις) σε ένα φουκαρά δημοσιογράφο που του έφτιαχνε το προφίλ μοιράζοντας μπούρδες. Όμως όλα αυτά δεν είχαν καμία σημασία μπροστά στην ανάγκη να πουλάμε πρίγκιπες και υποσχέσεις. Δεν τα πουλούσε ο Τσάκας αυτά – οι εφημερίδες το έκαναν: ο Τσάκας δεν θα μπορούσε να πείσει ότι εκπροσωπεί πρίγκιπες ούτε τρόφιμο ψυχιατρείου.
Μην κατηγορείτε τον Τσάκα: να τον βλέπετε με συμπάθεια. Απευθύνεται ως Απόστολος της Φούσκας στον ίδιο λαό που πίστευε ότι λεφτά υπάρχουν και σήμερα κατηγορεί τον Παπανδρέου. Στον ίδιο λαό που δε μιλάει όταν ακούει ότι 80 χιλιάδες ελληνες έπαιρναν ψεύτικα επιδόματα αναπηρίας. Στον ίδιο λαό που πιστεύει ότι με μια στάση πληρωμών και επιστροφή στη δραχμή θα φάμε όλοι με χρυσά κουτάλια. Στον ίδιο λαό που θεωρεί ότι αν πάρουμε τις γερμανικές αποζημιώσεις από τον β παγκόσμιο πόλεμο θα διοριστεί όλο του το σόι στο δημόσιο. Στον ίδιο λαό που δε θέλει να του λες αλήθειες αν αυτές είναι πικρές και δυσάρεστες.
Ο Τσάκας είναι η εικόνα της Ελλάδας της χρεοκοπίας. Με το θράσος του φτωχοδιάβολου που πιστεύει ότι όλοι τρώνε κουτόχορτο και τα ΜΜΕ που ονειρεύονται λεφτά και νέες διαπλοκές να τον αβαντάρουν γνωρίζοντας ότι κανένας ποτέ στην Ελλάδα δεν έχασε διακινώντας παραμύθια….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου