Μικρό αφιέρωμα στη Δόμνα Σαμίου

....................................................




 ΤΖΙΒΑΕΡΙ

Αχ! Η ξενιτειά το χαίρεται
Τζιβαέρι μου
Το μοσχολούλουδο μου
σιγανά και ταπεινά

Αχ! Εγώ ήμουνα που το 'στειλα
Τζιβαέρι μου
Με θέλημα δικό μου
σιγανά πατώ στη γη

Αχ! Πανάθεμά σε ξενιτειά
Τζιβαέρι μου
Εσέ και το καλό σου
σιγανά και ταπεινά

Αχ! Που πήρες το παιδάκι μου
Τζιβαέρι μου
και το 'κανες δικό σου
σιγανά πατώ στη γη

Παίζουν:
Γκουβέντας Κ Βιολί
Δημητρακόπουλος Π κανονάκι
Κλαπάκης Μ κρουστά
Τσιαμούλης Χ ούτι
Σινόπουλος Σ λύρα
Φιλιππίδης Κ λαούτο

Σκωπτικό τραγούδι της Αποκριάς από την Πελοπόννησο.

Τραγουδάει ο Παναγιώτης Μπαγάνης και τον συνοδεύει χορωδία του Μικτού Γυμνασίου «Εστίας Νέας Σμύρνης».
Περιλαμβάνεται στο LP «Περπερούνα» (1980).

Για περισσότερες πληροφορίες: http://www.domnasamiou.gr/?i=portal.el.albums&id=10.


Παντρεύουνε τον κάβουρα ω ω ω
και του δίνουν τη χελώνα
ντράγκα-ντρούγκα τά 'ργανα, ωρέ τά 'ργανα.

καλέσαν και τον πόντικα τα συμβόλαια να γράψει
καλέσαν το σκαντζόχοιρο γιέμ τα στέφανα ν' αλλάξει
καλέσαν και το τζίτζικα για να παίξει το βιολί του
καλέσαν και το γάϊδαρο για να πάει να τραγουδήσει
καλέσαν και το μέρμηγκα τα προικιά να κουβαλήσει
καλέσαν και την αλεπού γιέμ τις κότες να μαδήσει
καλέσαν και το βάτραχο το νερό να κουβαλήσει.

Θα σπάσω κούπες για τα λόγια που 'πες
και ποτηράκια για τα πικρά λογάκια
αμάν άμαν, πια μικρό μην κλαις
αμάν άμαν, κι έχεις ό,τι θες

Σπάω τα πιάτα για τα δυο σου
μαύρα μάτια

Εψές το βράδυ είδα στ' όνειρό μου
πως είχες τα μαλλάκια σου ριγμένα στο λαιμό μου
αμάν άμαν, πια μικρό μην κλαις
αμάν άμαν, κι έχεις ό,τι θες

Σπάω τα πιάτα για τα δυο σου
μαύρα μάτια

Να μουν-νύ μωρ έ- να μουν-νύ να μουν νύχτα στο γιαλό
να ανά ψω-λύ μωρέ να ανά ψω-λύ, να ανάψω λύχνο για να δω,
θεια μου-Νι μωρέ θεια μου-Νι, θεια μου Νικολάκαινα,
θεια μου Νικολάκαινα να μην πας για λάχανα.
Πού-τσα να μωρέ πού-τσα να, πού τς ανάβουν τσι φωτιές
πού τς ανάβουν τσι φωτιές και πηδάνε οι μικρές;
Στου αρχι-δια μωρέ στου αρχι-δια, στου αρχιδιάκου την αυλή,
στου αρχιδιάκου την αυλή μαζευτήκανε πολλοί.
Γάμος-ε μωρέ γάμος-ε γάμος εγινότανε,
γάμος εγινότανε κάποιος παντρευόντανε.
Κι όλοι χυ- μωρέ κι όλοι χυ- , όλοι χύναν το κρασί
κι όλοι χύναν το κρασί, στου αρχιδιάκου την αυλή.

ΡΟΥΣΑ ΠΑΠΑΔΙΑ (Ρούμελης)

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις:
Δόμνα Σαμίου


Σαν πήρα έναν κατήφορο, για δες, την άκρη το ποτάμι
και το ποτάμι, άντε ρούσα παπαδιά, και το ποτάμι ήταν θολό
και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο
σέρνει λιθά-, άντε ρούσα παπαδιά, σέρνει λιθάρια ριζιμιά

σέρνει λιθάρια ριζιμιά, δέντρα ξεριζωμένα
σέρνει και μια, άντε ρούσα παπαδιά, σέρνει και μια γλυκομηλιά
σέρνει και μια γλυκομηλιά, τα μήλα φορτωμένη
κι ανάμεσα, άντε ρούσα παπαδιά, κι ανάμεσα στους κλώνους της

κι ανάμεσα στους κλώνους της, για δες, δυο αδέλφια αγκαλιασμένα
να κλαίει η δό-, άντε ρούσα παπαδιά, τα κλαίει η δόλια η Ρούμελη
να κλαίει η δόλια η Ρούμελη, τα κλαίει ο κόσμος όλος
για δέστε τα, άντε ρούσα παπαδιά, για δέστε τα κακόμοιρα

για δέστε τα κακόμοιρα, για δέστε τα καημένα
αν δεν, άντε ρούσα παπαδιά, αν δεν φιλιόνταν ζωντανά

αν δεν φιλιόνταν ζωντανά, φιλιόντα πεθαμένα
για δέστε τα, άντε ρούσα παπαδιά, για δέστε τα κακόμοιρα