Ο Μέγας Αλέξανδρος και η Λουλού Του Τάκη Θεοδωρόπουλου (ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011)

.............................................................
 

Ο Μέγας Αλέξανδρος και η Λουλού

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

 

 

Το ύστατο επιχείρημα για να κηρυχθούν αθώοι του αίματος τούτου όσοι βουλευτές κατέθεσαν την αγωγή για τα αναδρομικά πάει κάπως έτσι: αν οι άνθρωποι είχαν σκεφτεί τώρα, μες στους καιρούς της πτώχευσης, να ζητήσουν τα αναδρομικά τους, τότε θα ήσαν όντως απαράδεκτοι. Ομως τα αναδρομικά τα είχαν ζητήσει από το 2007, τότε που κανείς μας δεν υποψιαζόταν το σκοτεινό και τρισάθλιο 2011, τότε που το χρήμα έρεε άφθονο, σαν τον καμπανίτη οίνο, τότε που η Ελλάδα κατακτούσε τη μία μετά την άλλη τις κορυφές του Εβερεστ της ανάπτυξης. Και στο κάτω κάτω, δεν έκαναν και τίποτε παράνομο.

Ολα έγιναν με απόλυτο σεβασμό στο γράμμα του νόμου και της ηθικής, ακόμη κι αν από το γράμμα του νόμου καλούνται να επωφεληθούν αυτοί οι ίδιοι που τον έφτιαξαν, διότι έτσι προστάζει η ηθική. Διότι στην Ελλάδα υπάρχει ισονομία και κανείς δεν δικαιούται να μην ψηφίζει νόμους που θα τον ωφελήσουν. Η γραφειοκρατία φταίει αν από την ψήφιση του νόμου μέχρι την εκδίκαση της αγωγής τους μεσολάβησαν κάτι χρόνια, μια πτώχευση, μια κατάρρευση και μερικές ακόμη λεπτομέρειες.

Οντως, αν την αγωγή την είχαν κάνει τώρα, θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς πως πρόκειται για επιδημία συλλογικής ευήθειας, θράσους, κυνισμού, ή απλώς γεροντικής άνοιας. Ομως επειδή την αγωγή δεν την έκαναν «τώρα» αλλά «τότε», αρχίζουν να σε κυνηγούν τα φαντάσματα και οι αναμνήσεις. Γιατί τότε, σε εκείνο το «τότε» της αγωγής ήταν που φούσκωναν τα ελλείμματα και γιγαντώνονταν, σαν το εθνικό μας φρόνημα, και οι ανάγκες δανεισμού της χώρας. Θα μου πεις τι είναι τα 117 εκατομμύρια μπροστά στα 300 και ούτε ξέρω πόσα δισεκατομμύρια του χρέους; Μια σταγόνα είναι, οι κόποι μιας ζωής, το ανθρώπινο πρόσημο που σου εξασφαλίζει αξιοπρεπή γερατειά, όταν οι ψηφοφόροι σου θα σε έχουν πια ξεχάσει και η έδρα που με τόσους κόπους κατάφερες να αποκτήσεις θα σε έχει συνταξιοδοτήσει. Τόσες φορές σήκωσαν το ανάστημά τους για να μοιράσουν γενναιόδωρα τον εθνικό μας πλούτο. Να μη σηκώσουν και μια φορά το χέρι τους για κάτι το ελάχιστο, που στο κάτω κάτω το δικαιούνται κιόλας;

Ως εκπρόσωποι εξέφρασαν τον παλμό της κοινωνίας, του εκλογικού σώματος, των ψηφοφόρων τους. Βοήθησαν εαυτούς με τον ίδιο τρόπο που βοηθούσαν μια ζωή αλλήλους. Και τώρα που μας έπεισαν πως έχουν δίκιο, καιρός να σταματήσουν να μεμψιμοιρούν και να μας λένε ότι δεν βγαίνουν, ότι η μισή τους αποζημίωση πάει στη βενζίνη τους και η άλλη μισή στο νοίκι του γραφείου τους. Ας σταματήσουν επιτέλους και ας σκεφτούν πως πρέπει να αντιμετωπίσουν τα μικρά προβλήματά τους με το ίδιο θάρρος που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα του έθνους - ωχ, πώς μου ξέφυγε αυτό. Ας σταματήσουν διότι η δημοκρατία και βουλευτές χρειάζεται και κοινοβούλιο χρειάζεται και, εν πάση περιπτώσει, κάποιος πρέπει να βρεθεί για να τους προστατεύσει από τον εαυτό τους. Οπως έλεγε ο πατέρας Καραμάζοφ του Ντοστογιέφσκι, άλλοι έχουν την καρδιά του Αλέξανδρου και άλλοι την καρδιά της σκυλίτσας Λουλού.