Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

"Αγώνας για απελευθέρωση και αξιοπρέπεια" Tης Mαριαννας Tζιαντζη ("Καθημερινή" 23/12/2011) μαζί με την εκπομπή της ΕΡΤ "...Και η ζωή είναι εντάξει". Μόνο μπράβο τους από καρδιάς...!


...........................................................




Αγώνας για απελευθέρωση και αξιοπρέπεια



Tης Mαριαννας Tζιαντζη

Η έκτακτη εκπομπή «...Και η ζωή είναι εντάξει» (ΝΕΤ, 18/12) για το ΚΕΘΕΑ δεν απευθυνόταν στις εποχικές, λόγω Χριστουγέννων, ευαισθησίες μας, δεν ήταν μια επίδειξη φιλανθρωπικών (και συνήθως πτητικών) συναισθημάτων. Είχε ενημερωτικό, δημοσιογραφικό χαρακτήρα, παρά τη συγκίνηση που σκόρπιζαν οι αφηγήσεις των νέων που συμμετέχουν στις θεραπευτικές κοινότητες του ΚΕΘΕΑ (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων).
Ο χώρος ήταν ένα ευρύχωρο, όμορφα φωτισμένο στούντιο της ΕΡΤ. Ζωντανές συνδέσεις με θεραπευτικές κοινότητες και ρεπορτάζ από τις φυλακές Κορυδαλλού. Παρουσιαστές ήταν ο Κώστας Αρβανίτης και η Μαριλένα Κατσίμη. Μίλησαν επώνυμοι και επιφανείς, γονείς και θεραπευτές, αλλά και νέοι της διπλανής πόρτας, που θα μπορούσαν να είναι φίλοι μας, παιδιά μας, αδέλφια μας. Παρόντες και εθελοντές που εδώ και χρόνια προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε θεραπευτικές κοινότητες και σε προγράμματα για φυλακισμένους, χωρίς ποτέ να έχουν διαφημίσει αυτή τη δραστηριότητά τους. Ενας από αυτούς είναι ο Ηλίας Μαμαλάκης, τον οποίο αναφέρω όχι για να του πούμε μπράβο, αλλά γιατί είναι ένα πασίγνωστο τηλεοπτικό πρόσωπο που κάνει αθόρυβα μια πολύτιμη δουλειά.
«Ολοι ξέρουμε το κακό», είπε μια κοπελίτσα, εννοώντας την εικόνα των τοξικομανών που σέρνονται στον δρόμο, «όμως δεν ξέρουμε το καλό». Και το καλό δεν είναι κλεισμένο στη γυάλα, δεν το εκπροσωπούν όσοι ποτέ δεν κλονίστηκαν, δεν λύγισαν, αλλά εκείνοι που, με χίλιες δυο δυσκολίες και πισωγυρίσματα, τελικά σηκώθηκαν και, ταυτόχρονα, βοηθούν και άλλους να κάνουν το ίδιο.
Κοινωνικός ρατσισμός, προκαταλήψεις, συχνά αδιάφορη ή εχθρική αντιμετώπιση από τους κρατικούς μηχανισμούς ή και τη Δικαιοσύνη. Και μετά την επανένταξη, το αδιέξοδο της ανεργίας... Επιπλέον, για τους φυλακισμένους που εντάσσονται στα προγράμματα, δυσπιστία και λοιδορία από τους συγκρατούμενούς τους, αφού «οι αξίες της κοινότητας έρχονται κόντρα με τις αξίες της φυλακής» και «στην κοινότητα μαθαίνουμε να ζούμε, στην πιάτσα μαθαίνουμε να επιβιώνουμε».
Ενας σκληρός αλλά όχι άχαρος αγώνας, λοιπόν, για απελευθέρωση και αξιοπρέπεια. Μόνο που σήμερα, με τις άγριες περικοπές, ο αγώνας αυτός γίνεται πιο δύσκολος, την ίδια στιγμή που η κρίση δυναμώνει τις εξαρτήσεις.
Συχνά το ανθρώπινο πρόσωπο, η φωνή, το σώμα είναι πιο εύγλωττα από τις στατιστικές ή τις σοφές κουβέντες των ειδικών. Εδώ η τηλεόραση άφησε το πρόσωπο και το σώμα των νέων, που άγγιζαν ενθαρρυντικά ο ένας τον άλλον, να μιλήσουν, με αποτέλεσμα η εκπομπή, αντί να μας μαυρίζει την ψυχή, να μας δίνει ελπίδα.
Δεν έχει νόημα να πούμε τι καλό το ΚΕΘΕΑ, τι καλή η ΕΡΤ που το στηρίζει. Το ωραίο και το αληθινό είναι πάντα ο άνθρωπος που δεν δέχεται τα πνιγηρά όρια που του θέτουν η κοινωνία, η μοίρα, η εποχή.

Δείτε εδώ το α' μέρος
http://www.ert.gr/webtv/index.php/2011-06-03-13-11-34/item/1160-%CE%BA%CE%B5%CE%B8%CE%B5%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B6%CF%89%CE%AE-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BE%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%82-1%CE%BF.html 

και εδώ το β' μέρος της εκπομπής
http://www.ert.gr/webtv/index.php/2011-06-03-13-11-34/item/1161-%CE%BA%CE%B5%CE%B8%CE%B5%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B6%CF%89%CE%AE-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BE%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%82-2%CE%BF.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: