..........................................................
Ζώνες και ζωνάρια
Γράφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος
Είχαμε στο λεξιλόγιό μας τη ζωστήρα του χωροφύλακα, τις ζώνες επιρροής, το σύστημα ζώνης στη διάταξη μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, τον έρπητα ζωστήρα, επώδυνο δερματικό μολυσματικό νόσημα, τις ζώνες, ανδρικές και γυναικείες, ακόμα και τη βρακοζώνα της γιαγιάς και τόσες άλλες που παρέλκει τώρα να καταλογογραφήσω.
Θα μείνω σε δύο «ζώνες» που χαρακτηρίζω δύο φάσεις της διαχρονίας μας. Ετσι θα δείξω πώς από το τραγικό ρίγος φθάσαμε στην αφελή πίστη σε φετίχ και ταμπού. Οταν στα ομηρικά έπη μονομάχησαν στο πεδίο της Τροίας ο Εκτωρ και ο Αίας, χωρίς κανένας να καμφθεί και να υποχωρήσει, σε αναγνώριση της αμοιβαίας εκτίμησης αντάλλαξαν δώρα. Ο Εκτωρ έδωσε στον σαλαμίνιο ήρωα το σπαθί του και ο Αίας δώρισε στον άριστο των Τρώων τη ζώνη του. Αυτοί οι δύο ήρωες με τον ακέραιο χαρακτήρα πέθαναν κατά τρόπο απόλυτα εξευτελιστικό. Ο Εκτωρ σκοτωμένος από τον Αχιλλέα ταπεινώνεται δεμένος πίσω από το άρμα του νικητή που τον περιφέρει στο στρατόπεδο. Δεμένος με τη ζώνη του Αίαντα! Το δώρο του ισόπαλου αντιπάλου είχε λειτουργήσει ως απωθημένο εργαλείο θανάτου. Οταν ο Αίας βυθίζεται στην τρέλα αυτοκτονεί με το σπαθί που του είχε δωρίσει ο Εκτωρ. Ετσι το χάρισμα και σ' αυτόν είχε λειτουργήσει σαν απωθημένο εργαλείο θανάτου!
Αλλά οι τραγικές ζώνες δεν έχουν τελειωμό και έλεος στην αρχαία μυθική και λογοτεχνική παράδοση. Η Ιοκάστη όταν αποκαλύπτεται το φρικτό γεγονός της αιμομιξίας, όταν ο γιος της Οιδίπους αποδεικνύεται πατροκτόνος και σύζυγος της μητέρας του, η τραγική εκείνη βασίλισσα απαγχονίζεται με όργανο θανάτου τη ζώνη της. Αλλά ίσως γιατί υπάρχει ένας τρομερός μιμητισμός στις προθέσεις των αυτοχείρων, η κόρη της Ιοκάστης Αντιγόνη αυτοχειριάζεται με τον ίδιο τρόπο όπως η μητέρα της, με τη ζώνη της.
Δεν θα ήθελα να εξαντλήσω το θέμα με τη χρήση της ζώνης στους αρχαίους μύθους και στα χρόνια που ο άνθρωπος ήταν ακόμη τραγικός. Διότι από τότε μεσολάβησε ο αντιτραγικός χριστιανικός τρόπος ζωής. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως οι άνθρωποι έπαψαν να πεθαίνουν, να αυτοκτονούν ακόμη και με τις ζώνες τους. Απόδειξη πως το πρώτο πράγμα που αφαιρείται από τους καταδικασμένους πριν οδηγηθούν στο κελί τους είναι η ζώνη, ο ζωστήρας τους. Ομως η μεσολάβηση του ευθύγραμμα σωτηριολογικού χρόνου του χριστιανισμού (αλλά και των άλλων μονοθεϊστικών θρησκειών) στέρησε το σύμβολο της ζώνης από τις αρχαίες σημάνσεις.
Τα παραπάνω περιληπτικά οφείλονται στο γεγονός της περιφοράς και της προσκύνησης της Αγίας Ζώνης της Παναγίας τώρα και στην ορθόδοξη Ρωσία όπως διαβάσαμε και είδαμε στα σχετικά ειδησεογραφικά ντοκουμέντα. Η Αγία αυτή Ζώνη έγινε επισήμως δεκτή στην αχανή χώρα του πρώην άθεου σοσιαλισμού με τιμές αρχηγού κράτους. Δηλαδή παράταξη ουλαμού στρατιωτών με όπλα και παλάσκες, με μπάντα που παιάνιζε και επισήμους του νέου καθεστώτος με μεγάλη στολή παρελάσεων. Το άγιο κειμήλιο είχε εκτεθεί σε πολυτελή εκθεσιακό χώρο και εκατομμύρια πιστοί αναμένουν και συνωθούνται για να προσκυνήσουν το ιερό έκθεμα. Και είναι να ευγνωμονεί κανείς τον άγιο εκείνο άνθρωπο (ποιον άραγε;) που συνέλεξε αυτό το πολύτιμο αντικείμενο που φορούσε πριν από 2.000 χρόνια η μητέρα Του Υιού του Θεού. Διότι τρέμω στην ιδέα αντί της ιερής ζώνης να είχε κατορθώσει να διασώσει άλλα από τα φορητά αντικείμενα της αγίας εκείνης Μητέρας Του Θεού: φορέματα, εσώρουχα, τσουράπια, παντούφλες, τσεμπέρια, χτένες, σκουλαρίκια κ. λπ. Μια ζώνη, όσο κι αν είναι πολυτελής, δεν επιτρέπει να συναγάγεις συμπεράσματα για το γούστο π. χ. της Παναγίας ή για την τόλμη της αμφίεσης ή ακόμη και το μέτρο της κοκεταρίας της.
Αναφέρομαι σ' αυτά γιατί ως γνωστόν με τον ίδιο ακριβώς ζήλο, με αφοσίωση, λατρευτική διάθεση, εκτίθενται, πλειστηριάζονται, πωλούνται και κυκλοφορούν χιλιάδες προσωπικά αντικείμενα πολιτικών, σταρ, τραγουδιστών, ακόμα και ειδεχθών δολοφόνων. Και απορώ πώς δεν διασώθηκαν από το νοικοκυριό της Παναγιάς ο τέντζερης, η φουφού, το μπρίκι, η σκάφη, η πινακωτή, τα μπικουτί της, το τσιμπιδάκι για τα φρύδια, το ψαλιδάκι των νυχιών, η λίμα, η πομάδα της, αλλά και καμιά πλεξούδα σκόρδα, οι συνταγές μαγειρικής της (δώρο της μητέρας της Ελισάβετ όταν παντρεύτηκε τον Ιωσήφ).
Σκεφτείτε πόσα θα έβαζε ο μπαταχτσής αν κάθε ένα από τα παραπάνω κειμήλια ήταν αποκλειστικό έκθεμα και προσκύνημα χιλιάδων μοναστηριών. Εδώ για χρόνια κυκλοφορούσαν και θησαύριζαν καλόγεροι με συνταγές για τις άκληρες, για τη γέννηση αρσενικών (αρσενικόχορτα), την τσίμπλα και την ανικανότητα. Πώς τους ξέφυγε να πουλάνε τη συνταγή της Παναγιάς για κουλουράκια, μπακαλιάρο πλακί και σαγανάκι με μύδια. Αμ τα γλυκά του κουταλιού!
Πρώτος έσπευσε να προσκυνήσει ο Μεντβέντεφ και μεγαλοπρεπώς ο Πούτιν. Αλήθεια, αυτό το μούτρο που χρημάτισε γκαγκεμπίτης πόσους παπάδες ξύρισε και αποσχημάτισε τότε που ο χριστιανισμός ήταν το όπιο του λαού;
Τώρα το όπιο του νέου καπιταλιστικού καθεστώτος έγινε με τιμές αρχηγού κράτους το κειμήλιο που περιφέρει δεκαρολογώντας ο ύπουλος Εφραίμ. Αυτοί λοιπόν οι αλιτήριοι που όχι τη ζώνη της Παναγίας πουλάνε και τα μάτια της, είχατε την εντύπωση πως θα σεβόντουσαν τη Βιστωνίδα λίμνη;
Λαοί που προσκυνάνε τη μια φορά το βαγόνι που έφερε τον Λένιν (και τη σύφιλή του, παράσημο από τα πορνεία της Γενεύης) στη Μόσχα και την άλλη το ζωνάρι της Παναγίας (αλήθεια έχει χρονολογηθεί με τον γνωστό άσφαλτο ραδιενεργό άνθρακα;) πορεύονται προς τον Μεσαίωνα με διαστημόπλοια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου