..............................................................
Ηλίας Κεφάλας (γ. 1951)
Ἡ νύχτα ἦταν γεμάτη μυστικὰ περάσματα
Δέντρα φωσφόριζαν στὸν κάμπο
Νερὰ βογκοῦσαν στὰ βουνὰ
Οἱ ἀνάσες τῆς πικρῆς δροσιᾶς
Φυγάδευαν τὰ πράγματα σὲ ἄλλες διαθλάσεις
Μὲς στὴν ἀπελπισία ποὺ ἔφερνε
Ὁ ἄνεμος τῶν μακρινῶν κραυγῶν
Ὁ κόσμος ράγιζε
Ἡ στάθμη ἀνέβαινε ὅλο καὶ πιὸ ψηλὰ
Τότε ἦταν ποὺ τὸ χλωμὸ φεγγάρι
Ψιθύρισε στ’ ἀρχέγονα φυτὰ
«Εἶναι κανεὶς ἐδῶ; Εἶναι κανεὶς ἐδῶ;»
Μονάχος σήκωσα τὸ βάρος τῆς ἀπάντησης
Σκληρὸς μέσα στὰ φάσματα τῶν ἄστρων
«Δὲν εἶναι πιὰ κανεὶς ἐδῶ
Δὲν εἶναι πιὰ ‒ Κανεὶς ‒ Ἐδῶ»
[Ὰπὸ τὴ συλλογή «Τὰ φύλλα τοῦ νεροῦ», 1986]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου