..............................................................
Γιώργος Χ. Θεοχάρης
Πεθαίνω κάθε μέρα - θρυμματίζομαι
στις τέσσερις τ’ αγέρα - μεριές σκορπίζομαι.
Το βράδυ με μαζώνεις - κολλάς τα μέλη μου
σιγά-σιγά μπαλώνεις - κάθε κουρέλι μου.
Οι νύχτες είν’ δικές μας – σ’ όνειρο κι έρωτα
βαρκούλες οι καρδιές μας - στον Αχέροντα.
Του ύπνου το βασίλειο - μικρό πολύ μικρό
και το πρωί στον ήλιο - το γέλιο μας πικρό.
Κάθε πρωί ξυπνάμε - και με χαϊδεύεις
πάλι κομμάτια θα 'μαι - να με μαζεύεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου