"ΠΡΕΣΒΥΩΠΙΑ" ανέκδοτο ποίημα του Δημήτρη Ελευθεράκη (1978 - 2020)

 ..............................................................

Δημήτρης Ελευθεράκης (1978 -2020)

ΠΡΕΣΒΥΩΠΙΑ

Μετά τα σαράντα όλα είναι ίδια:

ένας σκύλος έρχεται να χορέψει γύρω απ’ τα πόδια σου στην άμμο

όπως κι εχθές – όλα είναι όμοια με τα περσινά, αλλοιωμένα μόνο

απ’ την  όψη των ματιών σου που βλέπουν λιγότερα

κι εσύ δεν έχεις γίνει σοφότερος, λευτερωμένος από φόβο

στωικός, υπομονετικός ή μειλίχιος.

Στην περσινή φωτογραφία δυσκολεύεσαι να διακρίνεις

εάν αυτά που βλέπεις είναι μανταρίνια ή μικρά πορτοκάλια,

και στο χαρτί τα γράμματα που διαβάζεις είναι υγρά:

αδύνατο να καταλάβεις.

Με μια κίνηση μπορείς να τα χαλάσεις όλα

από αμηχανία ή πείσμα.

Έχεις μια εμμονή να σκέπτεσαι το ίδιο μοτίβο,

το κόκκινο χώμα και τα παραγινωμένο αχλάδι

το στήθος της γοργόνας στο ψηφιδωτό και το χρυσό τσαμπί

το γλίστρημα του ήλιου στις θαλασσινές σπηλιές.

Κι όταν στο τέλος γράφεις για να μην ξεχάσεις και να μη 

σε ξεχάσουν

κρατάς τη σελίδα σε απόσταση για να μπορέσεις να δεις, 

και διαβάζεις:

 

Υπάρχουν άπειρα μέρη του κόσμου όπου δεν πρόκειται να πεθάνω

κι υπάρχουν όλα τα μέρη του κόσμου

όπου δεν πρόκειται ν’ αναστηθώ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΚΗΣ (1978 – 2020) 

(«Άσπρα μήλα», ανέκδοτη συλλογή, «ΠΑΤΑΚΗΣ» – 2021)