..........................................................
Γιάννης Βαρβέρης
(1955 - 2011)
Όμως μπορεί και να 'σαι τρυφερός
μπορεί να μοιάζεις με τις άσχημες του κόσμου
γεμάτες πόνο κλειδωμένες μια ζωή
πίσω από τα παντζούρια
γιατί φοβούνται αν βγουν στο φως
την έκφραση στο πρόσωπό μας.
Μπορεί να μοιάζεις με τις σιωπηλές αυτές
που αν μας μιλούσαν
δεν θα γράφαμε πια ποιήματα
που αν μας φιλούσαν το φιλί τους
δεν θα στέγνωνε στους αιώνες
που αν κάναμε έρωτα ποτέ
θα 'τανε για να γίνουμε
ολόκληροι έρωτας για πάντα.
Κάτι μου λέει πως είσαι σαν αυτές
κι απόψε έχεις τολμήσει
ω αποτρόπαιη σιωπηλή μου Δεσποινίς
και τρέχεις τώρα στην απέναντι λωρίδα
με τα εκτυφλωτικά Σου φώτα μες στη νύχτα
κάτι μου λέει
γιατί μια δύναμη αρωματική σπρώχνει το χέρι μου
να στρίψει το τιμόνι και να 'ρθω
μετωπικά να τσακιστώ
στην αγκαλιά Σου.
Γιάννης Βαρβέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου