Ιδού ένα ενδιαφέρον πεδίο για να δοκιμάσουν τη μαστορική τους οι
πεζογράφοι μας, ιδιαίτερα οι μαθημένοι στις αφηγηματικές τεχνικές της
μυθιστοριογραφίας-ντοκουμέντου: Να επιχειρήσουν να συρράψουν σε ενιαίο
κείμενο τις συνομιλίες χρυσαυγιτών και οικείων τους, όπως τις κατέγραψε ο
μεγακοριός της ΕΥΠ. Εφόσον πρόκειται για δημοσιευμένο προϊόν «νομίμων
συνακροάσεων», δικαιούται κανείς να το χρησιμοποιήσει χωρίς την αίσθηση
ότι διεισδύει απρεπώς στα μυστικά δώματα τρίτων και στο μυαλό τους. Και
για να δουλέψει σχετικά απερίσπαστος, καλύτερα να μην επιτρέψει στον
εαυτό του την υποψία ότι συνακροάσεις τέτοιου τύπου ίσως γίνονται και μη
«νομίμως», χάριν παιδιάς, από περιέργεια ή εθιμικό χαφιεδιλίκι. Δεν
έχει άλλωστε λόγο να φοβάται πως η δημοκρατία επιτρέπει τέτοιες
λαθροχειρίες εις βάρος πολιτών της.
Ωσπου να εκπονηθεί, πάντως,
αυτό το μυθιστόρημα, χρήσιμα είναι και τα αποσπάσματα, που αποτελούν την
αυθεντικότερη δυνατή εκδοχή λαϊκού λόγου, απροσέγγιστη και για ικανούς
μυθιστοριογράφους.
Ιδού μια περικοπή από τα λεγόμενα άγνωστης
γυναίκας: «Κανένας λογικός άνθρωπος δεν κάθεται μετά από όλα αυτά που
έχουν βγει στην επικαιρότητα. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα καθόταν
εκεί, δεν έχεις, δεν σου προσφέρει κάτι, δεν σου προσφέρει καμία ιδέα.
Τίποτα δεν σου προσφέρει. Μια προσωρινή εξουσία σού δίνει, να πιστεύεις
ότι είσαι κάποιος». Πολλοί θα συμφωνούσαν με την πολιτική-ψυχολογική
διάγνωση της άγνωστης γυναίκας ως προς το τι εστί η Χ.Α. και ποιες οι
παροχές της στα μέλη της (πλην των υλικών, σε χρήμα ή σε είδος, που
μαθαίνουμε ότι απολάμβαναν τα στελέχη) όσο και με την πίστη της ότι
«κανένας λογικός άνθρωπος δεν κάθεται μετά από όλα αυτά» στη Χ.Α.· μετά
τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα δηλαδή, που έπρεπε να χάσει τη ζωή του για
να αναλάβουμε οι υπόλοιποι λίγη από την ευθύνη μας.
Οι
δημοσκοπήσεις που έγιναν μετά τη δολοφονία στο Κερατσίνι, και με την
ηγεσία της Χ.Α. ακόμη στα κρατητήρια, επιβεβαίωσαν την πρόβλεψη της
άγνωστης γυναίκας, πλην όχι απολύτως. Οχι στο βαθμό δηλαδή που θα θέλαμε
(σχεδόν) όλοι μας. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον, η δημοσκοπική πτώση του
νεοναζιστικού εκτρώματος δεν οδηγεί στον αφανισμό του, στην επιστροφή
του στο επίπεδο των ευρωεκλογών του 1994, όταν του είχαν προσφέρει την
ψήφο τους μόνο 7.242 πιστοί (ποσοστό 0,11%), για να ανέβει πέρυσι στο
6,92%, τις 425.990 ψήφους και τις δεκαοκτώ έδρες. Οι δύο, τρεις ή
τέσσερις εκατοστιαίες μονάδες που φεύγουν από την κάλπη των φασιστών,
μετακινούμενες (ή παλιννοστούσες) οι περισσότερες στη Ν.Δ., είναι βέβαια
δημοκρατικά παραμυθητικές, δεν ισοδυναμούν όμως με την αναγκαία
πανωλεθρία της· δεν αρκούν για να πούμε ότι έλαβε οριστικά τέλος το
εφιαλτικό παραμύθι των «εθνικιστών», όπως αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται
οι φανατικοί οπαδοί του Χίτλερ, των χουντικών και όλης της ελληνικής
και ξένης φαιοκρατίας.
Και επειδή η φαινομένη αστυνομική εξάρθρωση
της συμμορίας και ο ενδεχόμενος κολασμός των ηγητόρων της από τη
Δικαιοσύνη δεν ισούνται με την πολιτική ήττα τους και την ιδεολογική
τους συντριβή, πρέπει, ενόσω οι κομματικοί θηρευτές έχουν βγει προς
άγραν ψήφων, να ξαναδούμε από ποιες κοινωνικές «πηγές» άντλησε ανθρώπινο
κεφάλαιο η Χ.Α. και ποια ιδεολογικά λύματα εμπλούτισαν τα βαλτονέρια
της. Γιατί μόνο η γνώση θα τους καταρρακώσει, αν συμβάλει στον
απεγκλωβισμό όσων αφέθηκαν (με ευχαρίστηση οι πολλοί, ορισμένοι με μισή
καρδιά) να πέσουν στη σαγήνη της βίας, της μισαλλοδοξίας, του
ελληναραδισμού. Για τις οικονομικές πηγές της εγκληματικής οργάνωσης
έγιναν ήδη πολλά πράγματα γνωστά, μετά τις έρευνες του ΣΔΟΕ και τις
αναφορές της Δικαιοσύνης. Μάθαμε λοιπόν για άδηλους χρηματοδότες από την
πλευρά
της βιομηχανίας και του εφοπλισμού, για μαύρο χρήμα από τη στυγνή
εκμετάλλευση μεταναστών (συνήθως σε συνεργασία με αστυνομικούς), για
«ξέπλυμα» βρώμικου χρήματος με τη χρήση γαλανών και λευκών κόκκων.
Ακροδεξιά
δεν έχει μόνο η Ελλάδα. Μόλις προχθές στην Αυστρία οι επίγονοι του
Γεργκ Χάιντερ (το εθνικιστικό-ξενοφοβικό «Κόμμα των Ελευθέρων»)
κατετάγησαν τρίτοι στις εκλογές, με 21% (τέσσερις μονάδες αύξηση).
Νεοφασιστικά και φιλοναζιστικά σχήματα έχουν εμφανιστεί σε διάφορες
χώρες, της Γερμανίας συμπεριλαμβανομένης, όπου εξαρθρώθηκαν αφού πρώτα
χρειάστηκε να χαθούν πολλές ζωές μεταναστών (και εκεί άλλωστε η
αστυνομία συγκάλυπτε τη δράση τους, αν δεν τη συμμεριζόταν). Αλλά αμιγώς
φασιστικό-ναζιστικό κόμμα, με διακηρυγμένη την πίστη του στον Χίτλερ,
στον Χίμλερ, στα κηρύγματά τους και στις πρακτικές τους, και με
εφιαλτικά μεγάλη λαϊκή ανταπόκριση, δεν υπάρχει πουθενά αλλού. Αλλη μία
από τις πολλές πρωτιές που δεν μας τιμούν...
Ανάμεσα στους
γεννήτορες αυτής της μαύρης τρύπας της δημοκρατίας και της ελευθερίας
αναγνωρίζουμε εύκολα τη δεινή οικονομική κρίση, ικανή να παραλύσει το
διανοητικό μας κέντρο, ιδίως σε συσχετισμό με τη φανερή μείωση της
εθνικής κυριαρχίας. Εντοπίζουμε επίσης τη χρόνια αναξιοπιστία του
φθαρμένου (και κατά τόπους και πρόσωπα διεφθαρμένου) πολιτικού
συστήματος, έτσι όπως κατεξοχήν εκφράστηκε και συνεχίζει να εκφράζεται
από τους μόνιμους διαχειριστές της εξουσίας, τους αλληλοδιαδόχως
κυβερνήσαντες και νυν συγκυβερνώντες.
Αυτά ωστόσο, ακόμα κι αν
αρκούσαν για να γεννηθεί, έστω σαν υπεραντίδραση, το χρυσαυγίτικο
τερατάκι (αλλά γιατί δεν συνέβη κάτι ανάλογο σε άλλες μνημονιόπληκτες
χώρες;), δεν θα ήταν ικανά να το συντηρήσουν και να του επιτρέψουν να
θεριέψει. Για να μπρατσωθεί έπρεπε να θηλάσει ισχύ από το παρακράτος,
και από τον πατροπαράδοτο μαστό της «ελληνικής μοναδικότητας και
υπεροχής» το δηλητηριασμένο γάλα του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας (το
«πας μη Ελλην βάρβαρος» στρεβλωτικά μεταφρασμένο στο «Δεν θα γίνεις
Ελληνας ποτέ, Αλβανέ», Πακιστανέ, Αφγανέ, Πολωνέ κ.ο.κ.), της
εθνικοθρησκοληψίας («και ο Θεός είναι Ελληνας», έτσι δεν ψαλμωδείτε, ως
σεπτοί ιεράρχαι;), της εβραιοφαγίας, του τσαμπουκά και της μαγκιάς, της
αχαλίνωτης συνωμοσιολογίας, κατά τα σενάρια της οποίας η οικουμένη
(ενίοτε με τη συνδρομή εξωγηίνων) σκευωρεί εναντίον μας για να μας
υποκλέψει τα σκήπτρα που εκ κληρονομίας δικαιούμαστε. Τα
ιδεολογήματα–ντόπες που μοίραζε η Χ.Α. δεν ήταν ποτέ παράνομα ή
περιθωριακά στην αγορά μας, συχνά μάλιστα ήταν κυρίαρχα. Αν συνεχίσουμε
να κρύβουμε τους ρύπους κάτω από το χαλί, η μαύρη τρύπα θα εξακολουθήσει
να καταπίνει τον κόσμο μας.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου