......................................................
Το θράσος του νεοέλληνα
Η Ελλάδα των αυθαιρέτων. Αυτοί είμαστε. Εδώ την καταντήσαμε αυτή την υπέροχη σε φυσικό περιβάλλον γωνιά του πλανήτη.
Να έρχεται τώρα μια κυβέρνηση της αποικιοκρατίας και να θεσπίζει την νομιμοποίηση ενός εκατομμυρίου αυθαιρέτων που χτίστηκαν πριν τον Ιούλιο του 2011, με μόνη υποχρέωση του αυθαιρεσία την πληρωμή παραβόλου πεντακοσίων (500) ευρώ!...
Κι ύστερα αναρωτιέται κανείς πού το βρίσκουν τόσο θράσος οι αυθαιρεσίες και κάνουν ό,τι κάνουν! Αυτό το θράσος και αυτή η λαμογιά, αυτή η ασέβεια στο περιβάλλον και στον άνθρωπο, αυτή η κουτοπονηριά και ο φιλοτομαρισμός είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της πλειονότητας των νεοελλήνων που στις εκλογές γίνονται πλειοψηφία και εκλέγουν τους ομοίους τους φτιάχνοντας ένα θρασύ και γελοίο κράτος.
Και σαν ειρωνεία της ζωής και της γελοιότητας, ζω κι εγώ αυτές τις μέρες, της τακτοποίησης των αυθαιρέτων και των αυθαιρεσιών, από πολύ κοντά το θράσος ενός αστού που ήρθε στην περιοχή υψηλής προστασίας της αγροτικής γης όπου διατηρώ το χωράφι το οποίο με ζει, και χτίζει το σπίτι του σαββατοκύριακου δίχως άδεια, δίχως κανένα απολύτως δικαίωμα δόμησης σε αυτήν την προστατευόμενη υψηλής παραγωγικότητας γεωργική περιοχή.
Τα ζητήματα εκτός από το θράσος το απύθμενο, είναι πολλά ακόμα. Είναι η δημιουργία υποδομών αποχέτευσης σε μια περιοχή που έχει πηγάδια για άρδευση και καλλιέργειες από τις οποίες ζουν άνθρωποι και όχι αστοί του σαββατοκύριακου ρεπό τους.
Είναι η κοροϊδία του να υποχρεούται ο νόμιμος να αγοράζει χτήμα με υπάρχουσα παλαιά οικία για να έχει δικαίωμα αναπαλαίωσής της, δίνοντας υπερτετραπλάσια χρήματα από ό,τι αν αγόραζε ένα απλό χωράφι, κι έρχεται ξαφνικά ο άλλος, ο έξυπνος αστός, δίνει λίγες πενταροδεκάρες, παίρνει ένα χωράφι και χτίζει μέσα εξαρχής και δίχως καμιά άδεια και κανένα δικαίωμα ένα καινούριο σπίτι!
Είναι επίσης το ζήτημα ότι αυτό το κράτος των λαμόγιων, στο οποίο ζούμε, περιμένει από τον κάθε πολίτη να γίνει ρουφιάνος ή να καταγγείλει επώνυμα διότι ούτε οι υπηρεσίες του, αλλά κυρίως ούτε οι διωκτικές του αρχές που τις έχει διάσπαρτες ακόμα και στην πιο απομακρυσμένη επαρχία (το χωριό μας με 200 κατοίκους έχει αστυνομικό τμήμα) δεν κάνουν την δουλειά τους, αφήνοντας τον κάθε θρασύ παράνομο να αλωνίζει.
Είναι τέλος το ζήτημα του “μην ασχολείσαι”, του “γύρευε τη δουλειά σου”, του “μη μπλέκεις”, με το οποίο ανατράφηκαν γενιές και γενιές λαμόγιων σε αυτή τη χώρα κάνοντας ο καθένας τη δουλίτσα του και καταστρέφοντας όλοι μαζί την Ελλάδα.
Τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής
Να έρχεται τώρα μια κυβέρνηση της αποικιοκρατίας και να θεσπίζει την νομιμοποίηση ενός εκατομμυρίου αυθαιρέτων που χτίστηκαν πριν τον Ιούλιο του 2011, με μόνη υποχρέωση του αυθαιρεσία την πληρωμή παραβόλου πεντακοσίων (500) ευρώ!...
Κι ύστερα αναρωτιέται κανείς πού το βρίσκουν τόσο θράσος οι αυθαιρεσίες και κάνουν ό,τι κάνουν! Αυτό το θράσος και αυτή η λαμογιά, αυτή η ασέβεια στο περιβάλλον και στον άνθρωπο, αυτή η κουτοπονηριά και ο φιλοτομαρισμός είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της πλειονότητας των νεοελλήνων που στις εκλογές γίνονται πλειοψηφία και εκλέγουν τους ομοίους τους φτιάχνοντας ένα θρασύ και γελοίο κράτος.
Και σαν ειρωνεία της ζωής και της γελοιότητας, ζω κι εγώ αυτές τις μέρες, της τακτοποίησης των αυθαιρέτων και των αυθαιρεσιών, από πολύ κοντά το θράσος ενός αστού που ήρθε στην περιοχή υψηλής προστασίας της αγροτικής γης όπου διατηρώ το χωράφι το οποίο με ζει, και χτίζει το σπίτι του σαββατοκύριακου δίχως άδεια, δίχως κανένα απολύτως δικαίωμα δόμησης σε αυτήν την προστατευόμενη υψηλής παραγωγικότητας γεωργική περιοχή.
Τα ζητήματα εκτός από το θράσος το απύθμενο, είναι πολλά ακόμα. Είναι η δημιουργία υποδομών αποχέτευσης σε μια περιοχή που έχει πηγάδια για άρδευση και καλλιέργειες από τις οποίες ζουν άνθρωποι και όχι αστοί του σαββατοκύριακου ρεπό τους.
Είναι η κοροϊδία του να υποχρεούται ο νόμιμος να αγοράζει χτήμα με υπάρχουσα παλαιά οικία για να έχει δικαίωμα αναπαλαίωσής της, δίνοντας υπερτετραπλάσια χρήματα από ό,τι αν αγόραζε ένα απλό χωράφι, κι έρχεται ξαφνικά ο άλλος, ο έξυπνος αστός, δίνει λίγες πενταροδεκάρες, παίρνει ένα χωράφι και χτίζει μέσα εξαρχής και δίχως καμιά άδεια και κανένα δικαίωμα ένα καινούριο σπίτι!
Είναι επίσης το ζήτημα ότι αυτό το κράτος των λαμόγιων, στο οποίο ζούμε, περιμένει από τον κάθε πολίτη να γίνει ρουφιάνος ή να καταγγείλει επώνυμα διότι ούτε οι υπηρεσίες του, αλλά κυρίως ούτε οι διωκτικές του αρχές που τις έχει διάσπαρτες ακόμα και στην πιο απομακρυσμένη επαρχία (το χωριό μας με 200 κατοίκους έχει αστυνομικό τμήμα) δεν κάνουν την δουλειά τους, αφήνοντας τον κάθε θρασύ παράνομο να αλωνίζει.
Είναι τέλος το ζήτημα του “μην ασχολείσαι”, του “γύρευε τη δουλειά σου”, του “μη μπλέκεις”, με το οποίο ανατράφηκαν γενιές και γενιές λαμόγιων σε αυτή τη χώρα κάνοντας ο καθένας τη δουλίτσα του και καταστρέφοντας όλοι μαζί την Ελλάδα.
Τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου