...........................................................
Το ένα άκρο του Σχολιαστή
της Άντας Ψαρρά
Η θεωρία των δύο άκρων, που πολύ συστηματικά εφαρμόζεται
κατά κύριο λόγο από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και το στενό περιβάλλον
του, ζει τις στιγμές της απόλυτης κορύφωσης. Στο άρθρο του Πρετεντέρη
συμπυκνώθηκε όλη η πνευματική υπόσταση της θεωρίας, που αρχίζει και
τελειώνει σε λιγότερες από δύο λέξεις.
Η «Ζωή Κασιδιάρη» του Πρετεντέρη είναι η επιτομή μιας αυθαίρετης και απόλυτα κατασκευασμένης θεωρίας που επιμένει να αγνοεί την υπόσταση της πολιτικής, της ιδεολογίας και φυσικά της λειτουργίας ενός αναλυτή. Η έντονη και «δικαστηριακού» τύπου επιθετικότητα της Ζωής Κωσταντοπούλου είναι άλλο και είναι άλλο οι τραμπουκισμοί και η μισαλλόδοξη ναζιστική φιγούρα του χρυσαυγίτη προπαγανδιστή του μίσους. Ακόμα και ένα παιδί θα μπορούσε αυτό να το αντιληφθεί. Είναι επομένως επιλογή με ονοματεπώνυμο και συνειδητή πολιτική πράξη αυτή η ταύτιση.
Εξάλλου αυτή η ταύτιση, για την οποία έχει πασχίσει πολύ ειδικά ο Γιάννης Πρετεντέρης, ούτε νέα είναι ούτε πολύ περισσότερο άμοιρη ευθυνών για την επέλαση του ναζισμού στις τηλεοράσεις και στη χώρα. Από τότε που οι κυβερνητικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. βολικά τσουβαλιάζουν τις όποιες πολιτικές αντιπαραθέσεις και πρακτικές στο ένα «άκρο» δικαιολογώντας τις πολιτικές της καταστολής, της καταπάτησης δικαιωμάτων και τον περιορισμό των συνταγματικών ελευθεριών, ζούμε την Πρετεντέρειο θεωρία.
Η θεωρία θεμελιώνεται αμέσως μετά την όποια εκδήλωση, ειρηνική ή βίαιη, μιας ομάδας ανθρώπων με την τηλεοπτική φράση-ερώτημα «καταδικάζετε ή όχι» που απευθύνεται πάντοτε αποκλειστικά σε στελέχη της Αριστεράς.
Τώρα όμως που τα κλειδιά κρέμονται από μια κλωστή στη ζώνη της κυβερνητικής τρόικας η θεωρία όφειλε να συμπυκνωθεί γρήγορα και αποτελεσματικά. Την ώρα που ένας ολόκληρος λαός υποφέρει μέσα στη φτώχεια την ανεργία και το διαρκές ξεδίπλωμα της διαφθοράς, ο επιούσιος αναλυτής δεν χρειάζεται ούτε μόρφωση, ούτε σκέψη, ούτε επιχειρήματα.
Χρειάζεται μόνο δύο λέξεις για την «τεκμηρίωση» της αναγκαίας αυτής για το σύστημα θεωρίας. «Ζωή Κασιδιάρη» λοιπόν και καθαρίσαμε τόσο ώστε να μπορούμε μετά ανενόχλητοι να διαμαρτυρόμαστε με το ναζιστικό πάνελ Αλαφούζου-Τράγκα.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών»
Μια «θεωρία» που υποτιμάει ακόμα και την ερμηνεία της λέξης θεωρία, που υποβιβάζει τη λογική, την παιδεία και ακουμπάει στα αγοραία στερεότυπα της τρέχουσας αντίληψης για την πολιτική σκέψη και ανάλυση.
Η «Ζωή Κασιδιάρη» του Πρετεντέρη είναι η επιτομή μιας αυθαίρετης και απόλυτα κατασκευασμένης θεωρίας που επιμένει να αγνοεί την υπόσταση της πολιτικής, της ιδεολογίας και φυσικά της λειτουργίας ενός αναλυτή. Η έντονη και «δικαστηριακού» τύπου επιθετικότητα της Ζωής Κωσταντοπούλου είναι άλλο και είναι άλλο οι τραμπουκισμοί και η μισαλλόδοξη ναζιστική φιγούρα του χρυσαυγίτη προπαγανδιστή του μίσους. Ακόμα και ένα παιδί θα μπορούσε αυτό να το αντιληφθεί. Είναι επομένως επιλογή με ονοματεπώνυμο και συνειδητή πολιτική πράξη αυτή η ταύτιση.
Εξάλλου αυτή η ταύτιση, για την οποία έχει πασχίσει πολύ ειδικά ο Γιάννης Πρετεντέρης, ούτε νέα είναι ούτε πολύ περισσότερο άμοιρη ευθυνών για την επέλαση του ναζισμού στις τηλεοράσεις και στη χώρα. Από τότε που οι κυβερνητικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. βολικά τσουβαλιάζουν τις όποιες πολιτικές αντιπαραθέσεις και πρακτικές στο ένα «άκρο» δικαιολογώντας τις πολιτικές της καταστολής, της καταπάτησης δικαιωμάτων και τον περιορισμό των συνταγματικών ελευθεριών, ζούμε την Πρετεντέρειο θεωρία.
Η θεωρία θεμελιώνεται αμέσως μετά την όποια εκδήλωση, ειρηνική ή βίαιη, μιας ομάδας ανθρώπων με την τηλεοπτική φράση-ερώτημα «καταδικάζετε ή όχι» που απευθύνεται πάντοτε αποκλειστικά σε στελέχη της Αριστεράς.
Τώρα όμως που τα κλειδιά κρέμονται από μια κλωστή στη ζώνη της κυβερνητικής τρόικας η θεωρία όφειλε να συμπυκνωθεί γρήγορα και αποτελεσματικά. Την ώρα που ένας ολόκληρος λαός υποφέρει μέσα στη φτώχεια την ανεργία και το διαρκές ξεδίπλωμα της διαφθοράς, ο επιούσιος αναλυτής δεν χρειάζεται ούτε μόρφωση, ούτε σκέψη, ούτε επιχειρήματα.
Χρειάζεται μόνο δύο λέξεις για την «τεκμηρίωση» της αναγκαίας αυτής για το σύστημα θεωρίας. «Ζωή Κασιδιάρη» λοιπόν και καθαρίσαμε τόσο ώστε να μπορούμε μετά ανενόχλητοι να διαμαρτυρόμαστε με το ναζιστικό πάνελ Αλαφούζου-Τράγκα.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου