............................................................
Πάσχα στο χωριό του
από τον συγγραφέα και φίλο στο fb Γιάννη Μακριδάκη (facebook, 10/4/2018)
Πάσχα στο χωριό του
από τον συγγραφέα και φίλο στο fb Γιάννη Μακριδάκη (facebook, 10/4/2018)
Έλα να σου δείξω τι έχω φτιάξει, μου λέει, και φέρε μου και δυο αυγά.
Έχεις αυγά; Σημερινά θέλω. Μη μου φέρεις τίποτα προχτεσινά.
Του πήγα 5. Μονό αριθμό πάντα δίνουμε στα αυγά, έτσι είναι το γούρι.
Κάναμε μια βόλτα στο κτήμα του και με ξενάγησε στα έργα του. Εδώ έπεσε τσιμέντο για να μη λασπώνονται οι ρόδες, τι, μέσα στο χώμα θα ζούμε, και εκεί έκανα ράμπα για να βάλω πόρτα ασφαλείας, να ανοίγει αυτόματα με μπουκάλες, μου λέει, γιατί τούτη την κουνάει ο αέρας και μπερδεύει τις κάμερες. Έχω ένα λογαριασμό και του λέω να τραβάει λεφτά όσα θέλει και να φτιάχνει, μου είπε, εννοώντας ότι το λέει στον συνταξιούχο πατέρα του. Εγώ του παραγγέλνω κι εκείνος τραβάει λεφτά και αναθέτει δουλειές. Το μπάρμπεκιου είναι καινούριο, το ίδιο και το γκαράζ. Τι, να μην έχω ένα γκαράζ, 70 χιλιάρικα κάνει το αυτοκίνητό μου. Να το αφήνω μέσα στον ήλιο και στη σκόνη; Αλλά δεν με αφήνουνε να το κλείσω από όλες τις μεριές. Απαγορεύεται, λέει, εδώ είναι νατούρα. Αυτό ήτανε το πιο μεγάλο έργο του δήμαρχου, να μας κάνει νατούρα. τίποτα άλλο δεν έκανε. Να μη μπορούμε να κάνουμε μια αποθήκη και ένα γκαράζ να βάζουμε μέσα το αμάξι μας. Τι νατούρα ρε; Εδώ ζούγκλα ήτανε. Βγάλαμε όλα τα δέντρα τα γέρικα, να βάλουμε καινούρια και ήρθανε κάτι οικολόγοι σαν εσένα, μου λέει, και μου λένε τούτο το δέντρο να μην το αγγίξεις. Πού βρεθήκανε εδώ οι συντρόφοι σου; οικολόγοι, σαν εσένα ήτανε. Να μη μπορούμε ούτε στο κτήμα μας να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Ξέρεις πόσα λεφτά έχω ρίξει εγώ εδώ μέσα; Μισό εκατομμύριο. Πάνω από 50 χιλιάρικα είναι μόνο τα πρόστιμα. Τι με κοιτάς; Πρόστιμο για διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου, πρόστιμο για τα πετροντούβαρα, πρόστιμο για τα φώτα πάνω από την αυλόπορτα, ναι, μέχρι και για τα φώτα πρόστιμο μου βάλανε. Τους λέω, ρε για τα φώτα; Με ρίσκο τα 'βαλα τα φώτα εδώ έξω. Θα ρθει τη νύχτα κάνας Αλβανός και θα τα κλέψει, θα τα χάσω, αλλά φώτα να μην έβαζα; Στα σκοτεινά θα ζούμε; Εγώ είμαι άνθρωπος αντικαταθλιπτικός, δεν τη μπορώ την κατάθλιψη. Τι είναι τούτοι ρε. Μα δεν πάνε καλά. Έτσι κι εγώ σταμάτησα να ρίχνω λεφτά εδώ μέσα. Θα 'ριχνα κι άλλα, αλλά δεν είναι ανθρώποι ευτοί εδώ οι χωριάτες για να επενδύσω εδώ, και τα ακύρωσα όλα τα σχέδια. Είχα από μικρός όνειρο να φτιάξω ένα τζακούζι, θα το φτιαχνα εδώ στο πηγάδι, με τζαμαρίες να βλέπεις το περιβόλι και να απολαμβάνεις. Αλλά το μετάνιωσα, δε θα το φτιάξω διότι δεν είναι αθρώποι αυτοί εδώ. Θα συνεχίσω να τα δίνω τα λεφτά μου στα πιο ακριβά σπα, τι να κάνω.
Έλα μέσα στο σπίτι να δεις και τους φωτισμούς που έκανα. Τραβάει λεφτά ελεύθερα, εννοούσε ο πατέρας του, από το λογαριασμό που του έχω, και εγώ του παραγγέλνω και φτιάχνει. Μα είναι ακριβά αυτά που θες, μου λέει. Σε ρώτησα εγώ πόσο κάνουνε, του λέω. Όσα και να κάνουνε, εγώ τα θέλω.
Γι αυτό έχω και τις κάμερες, δίκτυο. Οι θερμικές χτυπάνε στον Λευτέρη και στην αστυνομία, τις άλλες τις βλέπω μέσω ίντερνετ και κάθε Πάσχα και Παναγιάς που έρχομαι τα τσεκάρω όλα από την αρχή, να δουλεύουνε.
Σ' αρέσουνε τα έργα μου, με ρώτησε αλλά απάντηση δεν περίμενε. Ούτως ή άλλως δεν μίλησα καθόλου όσην ώρα βρεθήκαμε. Διότι και τις απόψεις μου, τις γνώριζε καλύτερα από μένα. Μια δυο φορές πήγα να τις διατυπώσω και με έκοψε για να τις πει εκείνος. Οπότε δεν ξαναμίλησα.
Με απόβγαλε και μετά από καμιά δυο ώρες έσυρε τη βαλίτσα του και έφυγε κι αυτός από το χωριό. Θα ξανάρθει στο άλλο πανηγύρι, το καλοκαίρι. Μέχρι τότε θα ζουν στο κτήμα οι κάμερες για να βλέπουν και να προσέχουν τα έργα του.
Του πήγα 5. Μονό αριθμό πάντα δίνουμε στα αυγά, έτσι είναι το γούρι.
Κάναμε μια βόλτα στο κτήμα του και με ξενάγησε στα έργα του. Εδώ έπεσε τσιμέντο για να μη λασπώνονται οι ρόδες, τι, μέσα στο χώμα θα ζούμε, και εκεί έκανα ράμπα για να βάλω πόρτα ασφαλείας, να ανοίγει αυτόματα με μπουκάλες, μου λέει, γιατί τούτη την κουνάει ο αέρας και μπερδεύει τις κάμερες. Έχω ένα λογαριασμό και του λέω να τραβάει λεφτά όσα θέλει και να φτιάχνει, μου είπε, εννοώντας ότι το λέει στον συνταξιούχο πατέρα του. Εγώ του παραγγέλνω κι εκείνος τραβάει λεφτά και αναθέτει δουλειές. Το μπάρμπεκιου είναι καινούριο, το ίδιο και το γκαράζ. Τι, να μην έχω ένα γκαράζ, 70 χιλιάρικα κάνει το αυτοκίνητό μου. Να το αφήνω μέσα στον ήλιο και στη σκόνη; Αλλά δεν με αφήνουνε να το κλείσω από όλες τις μεριές. Απαγορεύεται, λέει, εδώ είναι νατούρα. Αυτό ήτανε το πιο μεγάλο έργο του δήμαρχου, να μας κάνει νατούρα. τίποτα άλλο δεν έκανε. Να μη μπορούμε να κάνουμε μια αποθήκη και ένα γκαράζ να βάζουμε μέσα το αμάξι μας. Τι νατούρα ρε; Εδώ ζούγκλα ήτανε. Βγάλαμε όλα τα δέντρα τα γέρικα, να βάλουμε καινούρια και ήρθανε κάτι οικολόγοι σαν εσένα, μου λέει, και μου λένε τούτο το δέντρο να μην το αγγίξεις. Πού βρεθήκανε εδώ οι συντρόφοι σου; οικολόγοι, σαν εσένα ήτανε. Να μη μπορούμε ούτε στο κτήμα μας να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Ξέρεις πόσα λεφτά έχω ρίξει εγώ εδώ μέσα; Μισό εκατομμύριο. Πάνω από 50 χιλιάρικα είναι μόνο τα πρόστιμα. Τι με κοιτάς; Πρόστιμο για διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου, πρόστιμο για τα πετροντούβαρα, πρόστιμο για τα φώτα πάνω από την αυλόπορτα, ναι, μέχρι και για τα φώτα πρόστιμο μου βάλανε. Τους λέω, ρε για τα φώτα; Με ρίσκο τα 'βαλα τα φώτα εδώ έξω. Θα ρθει τη νύχτα κάνας Αλβανός και θα τα κλέψει, θα τα χάσω, αλλά φώτα να μην έβαζα; Στα σκοτεινά θα ζούμε; Εγώ είμαι άνθρωπος αντικαταθλιπτικός, δεν τη μπορώ την κατάθλιψη. Τι είναι τούτοι ρε. Μα δεν πάνε καλά. Έτσι κι εγώ σταμάτησα να ρίχνω λεφτά εδώ μέσα. Θα 'ριχνα κι άλλα, αλλά δεν είναι ανθρώποι ευτοί εδώ οι χωριάτες για να επενδύσω εδώ, και τα ακύρωσα όλα τα σχέδια. Είχα από μικρός όνειρο να φτιάξω ένα τζακούζι, θα το φτιαχνα εδώ στο πηγάδι, με τζαμαρίες να βλέπεις το περιβόλι και να απολαμβάνεις. Αλλά το μετάνιωσα, δε θα το φτιάξω διότι δεν είναι αθρώποι αυτοί εδώ. Θα συνεχίσω να τα δίνω τα λεφτά μου στα πιο ακριβά σπα, τι να κάνω.
Έλα μέσα στο σπίτι να δεις και τους φωτισμούς που έκανα. Τραβάει λεφτά ελεύθερα, εννοούσε ο πατέρας του, από το λογαριασμό που του έχω, και εγώ του παραγγέλνω και φτιάχνει. Μα είναι ακριβά αυτά που θες, μου λέει. Σε ρώτησα εγώ πόσο κάνουνε, του λέω. Όσα και να κάνουνε, εγώ τα θέλω.
Γι αυτό έχω και τις κάμερες, δίκτυο. Οι θερμικές χτυπάνε στον Λευτέρη και στην αστυνομία, τις άλλες τις βλέπω μέσω ίντερνετ και κάθε Πάσχα και Παναγιάς που έρχομαι τα τσεκάρω όλα από την αρχή, να δουλεύουνε.
Σ' αρέσουνε τα έργα μου, με ρώτησε αλλά απάντηση δεν περίμενε. Ούτως ή άλλως δεν μίλησα καθόλου όσην ώρα βρεθήκαμε. Διότι και τις απόψεις μου, τις γνώριζε καλύτερα από μένα. Μια δυο φορές πήγα να τις διατυπώσω και με έκοψε για να τις πει εκείνος. Οπότε δεν ξαναμίλησα.
Με απόβγαλε και μετά από καμιά δυο ώρες έσυρε τη βαλίτσα του και έφυγε κι αυτός από το χωριό. Θα ξανάρθει στο άλλο πανηγύρι, το καλοκαίρι. Μέχρι τότε θα ζουν στο κτήμα οι κάμερες για να βλέπουν και να προσέχουν τα έργα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου