.............................................................
...- Γιάννη μου, πόκανες Λαμπρή
και πού Χριστός Ανέστη;...
...- Γιάννη μου, πόκανες Λαμπρή
και πού Χριστός Ανέστη;...
Μάνα
ζουρλή
Του Γιάννη η μάνα κάθεται στης φυλακής την πόρτα
Και λέει τραγούδι θλιβερό και παραπονεμένο:
-Γιάννη μου, πόκανες Λαμπρή και πού Χριστός
Ανέστη;
-Στη φυλακή έκαμα Λαμπρή και το Χριστός Ανέστη.
-Γιάννη μου, σε θαμάζουμαι με την αντρειότη
πόχεις,
Πώς δεν τρυπάς τις φυλακές, δε σπας και τα
μεντέμια;
-Μάνα ζουρλή, μάνα τρελή, μάνα ξεμυαλισμένη·
Το πώς τρυπούν τις φυλακές, πώς σπάνε τα μεντέμια,
Που οι φυλακές ‘χουν σίδερα και πόρτες σιδερένιες;
Ακαδημίας Α’.
σ.302 (Δ.Πετρόπουλος, Ανδρίτσαινα)
Από τη συλλογή «Τα Δημοτικά μας Τραγούδια»
(κλέφτικα / Ληστρικά και της Φυλακής)
εκλογή Γιώργου Ιωάννου (εκδ. «Ερμής»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου