.............................................................
Μερικες φορες οι παραιτησεις γινονται αποδεκτές...
Πολίτες και
πολιτικοί ζουν τα τελευταία 24ωρα με την αγωνία αν η κυβέρνηση θα έρθει
τελικά σε συμφωνία με τους δανειστές για τον τρόπο που θα εφαρμόσει το
τέταρτο, μεταχρονολογημένο, μνημόνιο και όχι για το αν θα το εφαρμόσει.
Αυτό, που είναι και το μείζον για την τσέπη του λαού έχει λυθεί ! Η ίδια
η κυβέρνηση δηλώνει ότι έχει συμφωνήσει στην εφαρμογή του.
Ο
κουρνιαχτός, λοιπόν σηκώνεται για το αν θα περάσει με νόμο την υποχρέωση
αυτή, όπως ζητάει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ή όχι, όπως ζητάει η
κυβέρνηση.
Αν δεν ξέραμε τους ανθρώπους και τον τρόπο που
πολιτεύονται θα λέγαμε ότι το θέμα είναι μείζον. Επειδή, στενά νομικά
και ευρέως αυτοκυριαρχικά δεν μπορείς να δεσμεύσεις τις επόμενες
κυβερνήσεις, επομένως το πολίτικο σύστημα, τη λαϊκή βούληση, τη λαϊκή
κυριαρχία, και να τους στερήσεις το δικαίωμα να ακολουθούσουν άλλες
πολιτικές. Το είπε μέχρι και ο Γιουνκέρ, που συνήθως παίζει καλά το ρολό
του καλού χωροφύλακα.
Ενώ λοιπόν αυτή είναι η «ωραία κοιμώμενη
του κράτους δικαίου», ελληνικού και παγκόσμιου, στην πράξη τα πράγματα
δείχνουν όλη την υποκρισία κυρίως της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και
των δανειστών. Υποκρισία, επειδή τα μνημόνια, που έχουν υπογράφει ήδη
από το 2010 δεσμεύουν νομικά ως νομοι του κράτους και τις επόμενες
κυβερνήσεις, σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας από τώρα!
Επομένως,
για να εκφραστεί η λαϊκή βούληση ελευθέρα και ανεξάρτητα, συμφώνα με τις
Συνταγματικές προβλέψεις, θα πρέπει είτε να ακολουθεί τους ήδη
υπογεγραμμένους νομούς – μνημόνια, είτε να εξεγερθεί επαναστατικά, να
σκίσει πραγματικά τα μνημόνια, να κάνει στάση πληρωμών και λοιπά και
λοιπά.
Αυτά τα απλά κάνει ότι δεν τα ξέρει η κυβέρνηση, η όποια
εφαρμόζει και θέλει να συνεχίσει, όπως λέει, να εφαρμόζει τα μνημόνια,
αλλά ταυτόχρονα θέλει να παίζει και το ρολό του επαναστάτη για να
κρατήσει μια εκλογική βάση, με την όποια να πορευτεί τώρα και στο
μέλλον. Αν δεν παραστήσει τον επαναστάτη τι διάφορα θα έχει με τα
κόμματα που κυβέρνησαν;
Αυτή η «πρώτη φορά αριστερά», λοιπόν,
έχει δεσμεύσει, όπως και οι προηγούμενες τις μελλοντικές κυβερνήσεις
και επομένως έχει υποθήκευση τη βούληση του λάου νομικά, με τη βούλα της
Βουλής, έχοντας δεχτεί την παράταση του μνημονίου πέρυσι τον
Φεβρουάριο, έχει δεσμευτεί για μνημόνιο τον Ιούλιο, με πρόβλεψη για
ρήτρα αποτελεσματικότητας, και έχει υπογράψει και τρίτο μνημόνιο τον
Σεπτέμβριο, ενώ έχει συμφωνήσει τώρα με τους δανειστές και φέρνει
νομοθετικά όλα τα μετρά, που θα φτωχοποιήσουν το λαό για δεκαετίες.
Επειδή, στον μόνο τομέα που μπορεί να σώσει τη χωρά, την ανάπτυξη, δεν
έχει καμμία πρόβλεψη!
Στο ερώτημα, λοιπόν, πολιτών και πολιτικών
τι πρόκειται να κάνει τώρα αυτή η κυβέρνηση, η απάντηση μοιάζει
αυτονόητη: Θα συμφωνήσει σε όλα, γιατί η μόνη διαπραγματευτική της
δύναμη (αν την πεις δύναμη) είναι η απειλή παραίτησης της! Απ όσα έχει
συμφωνήσει, που καμία άλλη, όχι απλώς αριστερή, κυβέρνηση δεν έχει
τολμήσει, είναι φανερό, ότι ο κ Τσίπας δεν έχει φύγει από το 4% για να
ξαναγυρίσει εκεί εύκολα. Δεν θα φύγει αν δεν έχει εξασφαλίσει ότι θα
επιστρέψει. Και αυτός και οι γύρω του.
Αλλά, ότι θα παραιτηθεί
λέει και ξαναλεει όπου μπορεί έξω από δω, καθώς άλλο όπλο δεν έχει. Ούτε
οικονομικό ούτε κυριαρχίας. Τα έχει ξεπουλήσει κι αυτός, όπως και οι
προηγούμενοι με τις κομματοδουλες πολιτικές τους, προκειμένου να σώσουν
τους πραιτωριανούς της διεφθαρμένα κρατικοδίαιτης υπόστασης τους. Αυτές
είναι και οι μόνες αντιστάσεις που φέρνουν στους δανειστές οι μέχρι
σήμερα κυβερνήσεις. Δεν θέλουν ένα κράτος στην υπηρεσία του πολίτη. Το
θέλουν στην υπηρεσία του κόμματος.
Η κυβέρνηση είναι παγιδευμένη
και όμηρος της υπόστασης της και της ρητορικής της. Θέλει να κυβερνά με
μνημόνια και να πουλάει στο λαό ότι είναι και αριστερή. Ε, δε γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου