΄
ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ
Στην πλαγιά τα κυπαρίσσια
στεριανοί σηματωροί θανάτου.
Η χλόη σβήνει σιγά σιγά το μονοπάτι.
Κανένα απομεινάρι ερωτικό.
Ασάλευτο το νυχτερινό σώμα της πόλης.
Οι Στύλοι και στο βάθος Παρθενώνας.
Γυμνοί κορμοί κι άνυδρος φόβος.
Τα καυσαέρια στην άσφαλτο προσφορά στην Αγροτέρα.
Ο Ιλισός χωρίς νερό κι ο Φαίδρος πια αλλού ρωτά.
Η Σαμαρείτις με σπασμένη στάμνα.
Εδώ τώρα λατρεύεται η Φωτεινή Επιγραφή.
ΑΒΥΣΣΟΣ ΩΣ ΙΜΑΤΙΟΝ
Σε φόρεσα να κρύψω την ερήμωση.
Σαν αποφόρι ακόμη σε φορώ.
Η ΠΡΟΘΥΜΗ ΦΩΝΗ
Μόνο γιατί δε σε περίμενα.
Μόνο για την πρόθυμη φωνή σου.
Μόνο γιατί δε θα σε ξαναδώ.
Θα 'σαι το παρόν του μέλλοντός μου.
ΕΓΚΑΙΡΩΣ
Μεθυσμένος μαζί σου
κι εσύ με την ταχύτητα
Ευτυχώς φρενάραμε
κι έτσι γλιτώσαμε την αιωνιότητα.
ΑΚΑΙΡΗ ΑΝΟΙΞΗ
(αφιερώνει ο ποιητής στην αδελφή του)
Ξημέρωνε λιβάνι.
Αχνίζει η ανάσα μου στο μέτωπό σου
κι είναι ακόμα τα χέρια σου ζεστά.
Δεκαεννέα του μηνός Δεκεμβρίου
στο παραθύρι η κερασιά ανθισμένη
λίγο το κεφάλι αν σηκώσεις θα τη δεις.
Μα εσύ δεν καταδέχεσαι
ούτε τα βλέφαρά σου να κουνήσεις.
Το πρωί κάποτε ξυπνούσαμε μαζί
μα τώρα η όψη σου βασιλεμένη.
Τούτη την άκαιρη άνοιξη
διάλεξες να μας απαρνηθείς!
Μα, ναι, το ξέρω: ήσουν τόσο κουρασμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου