Δημήτρης Δαλδάκης (Πόρτα Στον Ήλιο)
Διαβάσαμε τα μαθήματά τους, υπηρετήσαμε τους φόβους τους, πήραμε τα μπράβο τους. Και γίναμε το μωρό που αφήνουν στο χαρτόκουτο μπροστά από το ξένο σπίτι. Μας έκαναν δώρο την απώλεια. Και γίναμε λόγος, και γίναμε γιορτή.
Είμαστε πλέον έτοιμοι. Είμαστε άνεργοι, είμαστε ανασφάλιστοι, είμαστε αγνοημένοι. Είμαστε ατίθασοι, είμαστε αδέσποτοι, είμαστε ανθεκτικοί. Χαρίζουμε τα ματωμένα ένσημα στον υπάλληλο της σιωπής, στον διευθυντή της αηδίας. Η δικιά μας σύνταξη θα έρθει, πλούσια, με τα εύσημα του χρόνου / μυς, τέκνα και ρυτίδες.
Σταματάμε ν' ακούμε τους ντελάληδες του τρόμου. Σταματάμε να διαβάζουμε τους γραφιάδες των σκανδάλων. Σταματάμε να μιλάμε με τους "ωχ", τους "δε βαριέσαι" και "δε γίνεται".
Λέμε όχι στις στατιστικές της εξαθλίωσης. Λέμε όχι στη μαστούρα του προβληματισμού. Λέμε όχι στο πλιάτσικο του δράματος.
Στηρίζουμε τον άνθρωπο των ανοιχτών χώρων, του χρήσιμου ιδρώτα, των τολμηρών βημάτων. Στηρίζουμε το παράδειγμα της σκληρής φωτεινής κατάκτησης. Στηρίζουμε την πένα που έσπασε, την καρδιά που πείνασε, τη μοναξιά που έφτασε λιπόθυμη στη συντροφιά μας.
Διαλέγουμε τον τόπο, όπου το σώμα είναι ελαφρύ και οι κινήσεις εύκολες, από ενθουσιασμό γεμάτες. Διαλέγουμε τη στιγμή, που δεν μετρά τι κερδίζεται, τι χάνεται, και πόσο θα κοστίσει. Διαλέγουμε τον ήχο της μικρής, πολύ μικρής, αλάθητης φωνής, που παλεύει μέσα μας και κινδυνεύει να ξεφτίσει.
Και όλα αυτά τα κάνουμε τρέμοντας. Τρέμοντας διαπιστώνουμε ότι, τρέμοντας, προετοιμάζουμε μια δεύτερη ζωή.
Τα 'παμε και τα ξανάπαμε. Βρήκαμε τους άνανδρους, βρήκαμε και τους λακέδες. Για πόσο ακόμα θα πιπιλάμε τα στραβά σαν να είναι μόνιμα;
Αυτή η σεζόν της Ελλάδας, αυτή η σεζόν της πυκνής πραγματικότητας, ας ξεκινήσει χωρίς τις άχρηστες επαναλήψεις. Ας ξεκινήσει με τις πράξεις.
Παίρνουμε την αγαπημένη θέση μας, κάθετα, κάτω απ' τον καιρό. Όμορφη φθορά. Η φωτογραφία του μεγάλου έρωτα διπλωμένη μες στο πορτοφόλι. Κι ο μεγάλος έρωτας, κατάφατσα, ακλόνητος, ελεύθερος και διαυγής, μπρος στον καλύτερο εαυτό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου