...Η γοητεία του exclusive
...Ο Ζάκερμπεργκ αντιλαμβάνεται άμεσα την αξία που έχει η "αποκλειστικότητα" στην ιντερνετική επικοινωνία, ένα βασικό συστατικό και στη μετέπειτα επιτυχία του Facebook. Όλοι εξιτάρονται από την ιδέα να μπουν σε ένα κλειστό κλαμπ σπουδαίων ανθρώπων, να γνωρίζουν τον πορτιέρη που θα τους βάλει στη VIP αίθουσα του νυχτερινού κέντρου, να δειπνήσουν σε ένα πριβέ εστιατόριο που θα είναι ανοιχτό μόνο για μέλη. Η έννοια "exclusive" υπάρχει για να δίνει την (ψευδ)αίσθηση στον άνθρωπο ότι αυτό που κάνει είναι σημαντικό και γι' αυτό δεν μπορούν να το κάνουν όλοι.
Έτσι, για να γίνεις φίλος μου στο Facebook, θα πρέπει να κάνεις online αίτηση, εγώ να εξετάσω την περίπτωση και στο τέλος να απαντήσω αν θέλω να τη δεχτώ ή όχι. Εκατομμύρια online "πρίγκιπες", λοιπόν, επιλέγουν ποιους θα συναναστρέφονται στη virtual βασιλική τους αυλή, με ποιους θα μοιράζονται τις φωτογραφίες τους, τις κοινωνικοπολιτικές τους αντιλήψεις ή ακόμη και τις πιο ασήμαντες σκέψεις τους...
...Όλα για το φλερτ
Παρ' όλο που το "The Social Network" δεν έχει παρά ελάχιστες αναφορές στο φλερτ και το σεξ, η επιτυχία του Facebook βασίστηκε αρκετά και σε αυτόν τον τομέα. Χωρίς να γίνεται σαχλό και χυδαίο, όπως τα κυνικά sites γνωριμιών, παρέχοντας παράλληλα πλούσιο οπτικό υλικό από το μελλοντικό αντικείμενο το πόθου σου, αλλά κυρίως αναγράφοντας την οικογενειακή σου κατάσταση σε περίοπτη θέση στο ψηφιακό προφίλ, απλοποίησε τα πράγματα στις πολύ... προσωπικές σχέσεις των χρηστών. Με το Facebook μπορείς να γνωρίζεις αν η πρώην συμμαθήτρια που γλυκοκοίταζες στο λύκειο (και αυτή δεν είχε καταλάβει τίποτα) έχει παντρευτεί ή όχι,αν η διπλανή σου στη δουλειά έχει σχέση, αν η γειτόνισσά σου έχει παιδιά αλλά και τη σεξουαλική προτίμηση (straight, bi ή gay) του συμπαίκτη σου στο μπόουλινγκ. Επιπλέον, έχεις την ευκαιρία βλέποντας τις καλοκαιρινές, ενδυματολογικά λιτές φωτογραφίες ενός ψηφιακού σου φίλου να τσεκάρεις το επίπεδο εκγύμνασης των κοιλιακών και των δικεφάλων του. Μπροστά στην επίπεδη οθόνη ενός υπολογιστή, έχοντας την ασφάλεια της μη πραγματικής επαφής και του συναισθηματικά ακίνδυνου ψευδο-φλερτ που δεν μπορεί να πληγώσει κανέναν, όλα φαίνονται πιο εύκολα χωρίς να είναι ακριβώς έτσι στην πραγματικότητα...
Facebook coolness
Στις μέρες μας τα πάντα κρίνονται με νέες και ολίγον υποκειμενικές αξιολογικές μονάδες μέτρησης των pop, hip, trendy, hype, super, punk και cool. Το κύριο μέλημα είναι να είσαι δημοφιλής και να είσαι στη μόδα / αν και η λέξη έχει χάσει πλέον την αρχική της έννοια. Η επιτυχία του Facebook βασίστηκε στο cool status του... Είναι ωραίο να βγάζεις τα προσωπικά σου δεδομένα στη φόρα χωρίς να σε πιέζει κάποιος, να δείχνεις τις φωτογραφίες σου από τις υπέροχες (); διακοπές σου, να λες πού πίνεις το ποτό σου αυτή τη στιγμή και να γράφεις τις σκέψεις σου σε έναν ψηφιακό τοίχο που πιθανότατα δεν θα κοιτάξει κανείς...
για την ταινία: από τον Χρήστο Μήτση
... είναι κάτι παραπάνω από ένα πιστό βιογραφικό χρονικό, ένα οδοιπορικό στη σκοτεινή πλευρά του αμερικανικού ονείρου...
... ξετυλίγοντας το κουβάρι ενός ανεπανάληπτου πολιτισμικού φαινομένου και μιας άνευ προηγουμένου εμπορικής επιτυχίας, οι μηχανισμοί της αποτυχίας ενός ολόκληρου συστήματος αναδεικνύονται πλήρεις διαφάνειας. Το πρώτο και σχεδόν αυτονόητο που καταφέρνει η διεισδυτική κάμερα του Φίντσερ είναι να επισημάνει πως αυτό που εν΄βνει τους ήρωές του είναι αδυναμία επικοινωνίας. Στέκονται σχεδόν πάντα ο ένας απέναντι στον άλλον, σαν σε οθόνη υπολογιστή, μόνο που αυτό το παιχνίδι δεν είναι ούτε στο ελάχιστο διαδραστικό...
...Το "The Social Network", ωστόσο, προχωρά βαθύτερα. Μπήγοντας τα νύχια του στο μαλακό υπογάστριο του συμπτωματικού (;) αυτού success story, ξεθάβει το ανικανοποίητο συναίσθημα το οποίο συνοδεύει την τελική παύση των δικανικών εχθροπραξιών. Διάσημος και ζάπλουτος ο ένας, δικαιωμένος ηθικά ο άλλος και με πολλά εκατομμύρια στην τσέπη οι υπόλοιποι, κανείς από τους πρώην φίλους δεν νιώθει πραγματικά ευχαριστημένος. Σαν κατακάθι μένουν μια συνολική απογοήτευση, ατομική και κοινωνική, καθώς και μια άπληστη επιθυμία για ακόμη περισσότερα, η οποία δεν θα ικανοποιηθεί ποτέ φυσικά. Αυτό που ο Ζάκερμπεργκ προσπαθεί, λοιπόν, τόσο καλά να κρύψει από την αρχή - η οργισμένη παρόρμησή του να κατακτήσει τον κόσμο είναι ο μόνος τρόπος που έχει για να τον καταλάβει - γίνεται ο καθρέφτης απελπισμένων για επικοινωνία και φοβισμένωναπό την πιθανότητα απόρριψης ανθρώπων. Μέσα από μια τυπική ιστορία προσωπικής ανόδου και πτώσης, ο Φίντσερ τους περιγράφει στις κινηματογραφικές διαστάσεις που τους ταιριάζουν. Αυτές μιας αναίμακτης, γεμάτης μαύρο χιούμορ σαιξπηρικής τραγωδίας δωματίου ( με πρόσβαση Wi-Fi).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου