Δύο σονέτα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (1898 - 1936) Από τα "Σονέτα του Σκοτεινού Έρωτα" (μτφ. Σωτήρης Τριβιζάς, εκδ. Μικρή Άρκτος, 2010) & Dúo del Mar - Falla's Danza de la Vida Breve (recorded at the Palau de la Música Catalana)

 ...............................................................

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (1898-1936)

Από τα "Σονέτα του Σκοτεινού Έρωτα" (μτφ. Σωτήρης Τριβιζάς, εκδ. Μικρή Άρκτος, 2010)

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Το στήθος μου η φωνή σου πλημμυρίζει

μες στη γλυκιά καμπίνα από μαδέρι.

Στα πόδια μου η άνοιξη ανθίζει

στο μέτωπό μου φύτρωσε η φτέρη.

Πεύκο από φως μες στο στενό το χώρο

τραγούδησε χωρίς αυγή και σπόρο.

Πρώτη φορά ο θρήνος μου που κάνει

κορόνα ελπίδα πάνω στο ταβάνι.

Γλυκιά φωνή, για μένα ειπωμένη.

Απόμακρη φωνή που έχω γευτεί.

Απόμακρη, γλυκιά φωνή που λιώνει

Απόμακρη, ελαφίνα πληγωμένη.

Γλυκιά καθώς λυγμός μέσα στο χιόνι.

Μπηγμένη στο μεδούλι μου φωνή!

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Θέλω τη θλίψη μου, σ' το λέω, να θρηνήσω

να μ' αγαπάς κι εσύ και να με κλάψεις

κάποιο βραδάκι με των μαχαιριών τις λάμψεις,

μαζί μ' αηδόνια, με φιλιά, μαζί σου.

Τον μάρτυρα θέλω να εξαφανίσω

για τη δολοφονία των λουλουδιών μου,

με τον ιδρώτα, με τα δάκρυα των ματιών μου

ένα σωρό σκληρού σταριού να στήσω.

Ποτέ να μην τελειώσει το κουβάρι

του έρωτά μας, πάντα φλογισμένο

με το γέρο ήλιο και παλιό φεγγάρι.

Κι αυτό που δεν ζητώ και δεν μου δίνεις

ας είναι του θανάτου, ούτε έναν ίσκιο

στη σάρκα που ριγεί να μην αφήνει.

Dúo del Mar - Falla's Danza de la Vida Breve (recorded at the Palau de la Música Catalana)